< پەندەکانی سلێمان 1 >

پەندەکانی سلێمانی کوڕی داود، پاشای ئیسرائیل، 1
Ordtøke av Salomo, son til David, konge yver Israel.
بۆ زانینی دانایی و تەمبێکردن، بۆ پەیبردن بە وشەکانی تێگەیشتن، 2
Av deim kann ein læra visdom og age og skyna vituge ord.
بۆ وەرگرتنی تەمبێکردن و وریایی، ڕاستودروستی و دادپەروەری و ڕاستەڕێیی، 3
Og få age so ein vert klok, rettferd og rett og rettvisa.
بۆ بەخشینی ژیری بە ساویلکە، بە لاویش زانیاری و سەلیقە، 4
Dei kann gjeva dei urøynde klokskap, ungdomen kunnskap og ettertanke -
(دانا گوێی لێ دەگرێت و فێربوونی زیاد دەبێت، تێگەیشتووش ڕاوێژی باشی دەست دەکەوێت،) 5
so den vise kann høyra og auka sin lærdom og den vituge verta rådklok.
بۆ تێگەیشتنی پەند و نموونە، قسەی دانایان و مەتەڵەکانیان. 6
Dei gjev skyn på ordtak og myrke ord, ord frå dei vise og gåtorne deira.
لەخواترسی سەرەتای زانیارییە، بەڵام گێلەکان سووکایەتی بە دانایی و تەمبێکردن دەکەن. 7
Otte for Herren er upphav til kunnskap, uvitingar vanvyrder visdom og age.
ڕۆڵە، گوێ لە تەمبێکردنی باوکت بگرە و فێرکردنی دایکت پشتگوێ مەخە، 8
Høyr etter, son min, når far din deg agar, og kasta’kje frå deg det mor di deg lærer!
چونکە تاجەگوڵینەی نیعمەتن بۆ سەرت، گەردانەن بۆ ملت. 9
For det er ein yndeleg krans for ditt hovud, og kjedor kring halsen din.
ڕۆڵە، ئەگەر گوناهباران فریویان دایت، ڕازی مەبە. 10
Son min, når syndarar lokkar deg, samtykk ikkje!
ئەگەر گوتیان: «لەگەڵمان وەرە، بۆسە بۆ خوێنڕشتن بنێینەوە، بەبێ هۆ بۆ بێتاوانێک خۆمان مات بکەین، 11
Um dei segjer: «Kom med oss! Me vil lura etter blod, setja fella for den skuldlause utan grunn;
وەک جیهانی مردووان بە زیندووێتی هەڵیانلووشین و بە ساغی وەک ئەوانەی لە گۆڕ دەنرێن. (Sheol h7585) 12
Me vil gløypa deim som helheimen livande, og heile som når dei fer i gravi; (Sheol h7585)
هەموو گەنجینەیەکی بەهادار دەدۆزینەوە و ماڵمان پڕ دەکەین لە دەستکەوت. 13
Me vinna oss alle slag skattar, og fyller husi våre med rov;
پشکی خۆت هەڵبدە ناومان، بە هەموومان یەک کیسەمان دەبێت.» 14
du skal få lutskifte saman med oss, alle skal me ha same pungen.» -
ڕۆڵە، لەگەڵیان بە ڕێگادا مەڕۆ، پێیەکانت قەدەغە بکە لە ڕێڕەوەکانیان، 15
Son min, gakk ikkje då på vegen med deim, haldt foten din burte frå deira stig!
چونکە پێیەکانیان بەرەو خراپە ڕادەکەن، بۆ خوێنڕشتن پەلە دەکەن. 16
For føterne deira spring til vondt og er snøgge til å renna ut blod.
بێ سوودە دانانەوەی تۆڕ لەبەرچاوی هەموو باڵدارێک. 17
Men fåfengt breier dei netet for augo på alle fuglar.
بۆ خوێنی خۆیان بۆسەیان ناوەتەوە، خۆیان تەنها بۆ گیانی خۆیان ماتداوە. 18
Dei lurer på sitt eige blod og set eit garn for sitt eige liv.
ئاوایە ڕێچکەی هەموو ئەوانەی بەدوای دەستکەوتی ناڕەواوەن، سەری خاوەنی دەخوات. 19
So gjeng det kvar som riv til seg med ran, det drep sin eigen herre.
دانایی لە کۆڵان هاوار دەکات، لە گۆڕەپانەکان دەنگ بەرز دەکاتەوە، 20
Vismøyi ropar på gata og lyfter si røyst på torgi.
لە شەقامە قەرەباڵغەکاندا بانگ دەکات، لە دەروازەی شارەکاندا قسەی خۆی دەکات: 21
På gatehyrna preikar ho midt i ståket, i porthallar og kring i byen ho talar:
«هەتا کەی ئەی ساویلکەکان حەز لە ساویلکەیی دەکەن؟ هەتا کەی گاڵتەجاڕان بە گاڵتەکردن دڵخۆش دەبن، گێلەکانیش ڕقیان لە زانیاری دەبێتەوە؟ 22
«Kor lenge vil de fåkunnige elska fåkunna, og kor lenge vil spottarar ha hug til spott, og dårar hata kunnskap?
بگەڕێنەوە کاتێک سەرزەنشتتان دەکەم! ئینجا ڕۆحی خۆمتان بەسەردا دەڕێژم، وشەکانی خۆمتان پێ دەناسێنم. 23
Snu dykk hit når eg refser! So skal åndi mi fløyma for dykk, og eg skal kunngjera dykk mine ord.
بەڵام بانگهێشتم کردن، ڕەتتان کردەوە، دەستم درێژکرد، کەس گوێی پێنەدا، 24
Eg ropa og de vilde ikkje høyra, og ingen agta på at eg rette ut handi,
هەموو ڕاوێژێکی منتان پشتگوێ خست، سەرزەنشتی منتان وەرنەگرت، 25
De brydde dykk ei um all mi råd, og ansa ikkje mitt refsings ord,
جا منیش لە کارەساتتان پێدەکەنم. گاڵتە دەکەم کە ترستان لێ نیشت، 26
So skal eg då læ når de ulukka fær, eg skal spotta når det som de ræddast kjem,
کە ترستان وەک گەردەلوول لێ نیشت و وێرانیتان وەک ڕەشەبا هاتە سەر و تەنگانە و ناخۆشی بەسەرتانی دادا. 27
når det de ræddast kjem som eit uver, og uferdi dykkar fer hit som ein storm, når trengsla og naud kjem på dykk.
«ئینجا بانگم دەکەن، بەڵام من وەڵام نادەمەوە، بە پەرۆشییەوە بەدوامدا دەگەڕێن بەڵام نامدۆزنەوە. 28
Då vil eg ikkje svara når de ropar på meg, dei skal naudleita etter meg, men ikkje finna meg.
لەبەر ئەوەی ڕقیان لە زانیاری بووەوە، لەخواترسییان هەڵنەبژارد، 29
Av di dei hata kunnskap og forsmådde otte for Herren,
لەبەر ئەوەی ڕاوێژی منیان وەرنەگرت، بە سووکییەوە تەماشای هەموو سەرزەنشتەکانی منیان کرد، 30
ikkje lydde på mi råd, vanyrde all mi påminning,
بۆیە لە بەرهەمی ڕێگای خۆیان دەخۆن، لە بەری پیلانەکانیان تێر دەبن، 31
skal dei eta frukt av si åtferd og verta mette av sine råder.
چونکە هەڵگەڕانەوەی ساویلکەکان دەیانکوژێت، بێباکی گێلەکان لەناویان دەبات. 32
For einvisa drep dei einfaldne, og tryggleiken dårarne tyner.
بەڵام ئەوەی گوێ لە من بگرێت بە ئاسوودەیی نیشتەجێ دەبێت، لە ترسی خراپە دەحەسێتەوە.» 33
Men den bur trygt, som høyrer på meg, verna um ulukke-rædsla.»

< پەندەکانی سلێمان 1 >