مەتا 22
| عیسا دووبارە بە نموونە قسەی بۆ کردن، فەرمووی: | 1 |
Jesús les habló otra vez en parábolas:
| «پاشایەتی ئاسمان لە پاشایەک دەچێت کە زەماوەندی بۆ کوڕەکەی گێڕا. | 2 |
El reino celestial puede compararse a un rey que hizo fiesta de bodas para su hijo.
| کۆیلەکانی نارد تاکو بانگهێشتکراوان بۆ زەماوەندەکە بانگ بکەن، بەڵام نەیانویست بێن. | 3 |
Envió a sus esclavos a llamar a los invitados a la fiesta de bodas, pero no quisieron ir.
| «دیسان کۆیلەی دیکەی نارد و گوتی:”بە بانگهێشتکراوان بڵێن، ئەوەتا خوانم ئامادە کردووە، گا و دابەستەکانیشم سەربڕیوە و هەموو شتێک ئامادەیە. وەرنە زەماوەندەکە!“ | 4 |
Volvió a enviar a otros esclavos y dijo: Anuncien a los invitados: Miren, preparé mi banquete. Sacrifiqué mis novillos y las reses engordadas. Todo está dispuesto. Vengan a la fiesta de bodas.
| «بەڵام گوێیان نەدایێ و ڕۆیشتن، یەکێک بۆ کێڵگەکەی و ئەوی دیکە بۆ بازرگانییەکەی. | 5 |
Pero ellos no tomaron en cuenta la invitación. Se fueron, uno a su campo, el otro a su negocio,
| ئەوانی دیکە کۆیلەکانی ئەویان گرت و سووکایەتییان پێ کردن و کوشتیانن. | 6 |
y los demás detuvieron a los esclavos [enviados], los maltrataron y los mataron.
| جا پاشا زۆر تووڕە بوو، سوپاکەی نارد و بکوژەکانی لەناوبرد و شارەکەیانی سووتاند. | 7 |
Entonces el rey se enfureció, envió sus ejércitos, mató a aquellos homicidas y quemó su ciudad.
| «ئینجا بە کۆیلەکانی گوت:”زەماوەند ئامادەیە، بەڵام ئەوانەی کە بانگهێشتم کردن شایستە نەبوون، | 8 |
Después dijo a sus esclavos: La boda a la verdad está preparada, pero los invitados no eran dignos.
| کەواتە بڕۆنە سەر ڕێگاکان و ئەوەی بینیتان بۆ زەماوەندەکە بانگهێشتی بکەن.“ | 9 |
Por tanto vayan a las encrucijadas de los caminos y llamen a cuantos hallen a la fiesta de bodas.
| ئەو کۆیلانەش چوونە دەرەوە بۆ سەر ڕێگاوبانەکان و هەموو ئەوانەی لە باش و خراپ بینییان کۆیان کردنەوە، تاکو زەماوەندەکە پڕبوو لە میوان. | 10 |
Y cuando aquellos esclavos salieron a los caminos, reunieron a todos los que hallaron, tanto malos como buenos, y el salón de bodas se llenó de invitados.
| «کاتێک پاشا هاتە ژوورەوە بۆ ئەوەی میوانەکان ببینێت، لەوێ یەکێکی بینی جلی زەماوەندی لەبەر نەکردبوو. | 11 |
Pero cuando el rey entró a ver a los invitados, encontró allí a un hombre que no estaba vestido con traje de boda.
| پێی دەڵێت:”برادەر، چۆن بێ جلی زەماوەند هاتییە ژوورەوە؟“ئەو بێدەنگ بوو. | 12 |
Y le dijo: Amigo, ¿cómo entraste aquí sin traje de boda? Pero él enmudeció.
| «ئینجا پاشا بە خزمەتکارانی گوت:”پەلبەستی بکەن و فڕێیبدەنە تاریکیی دەرەوە، جا گریان و جیڕەی ددان لەوێ دەبێت.“ | 13 |
Entonces el rey dijo a los sirvientes: Átenlo de pies y manos y échenlo a la oscuridad de afuera. Allí será el llanto y el crujido de los dientes,
| «چونکە بانگهێشتکراوان زۆرن، بەڵام هەڵبژێردراوان کەمن.» | 14 |
porque muchos son [los] llamados, pero pocos [los ]escogidos.
| ئینجا فەریسییەکان ڕۆیشتن و تەگبیریان کرد کە چۆن عیسا بە قسەکانی خۆی تووش بکەن. | 15 |
Entonces los fariseos se fueron y deliberaron cómo enredarlo en alguna palabra.
| قوتابییەکانی خۆیان و هێرۆدسییەکانیان ناردە لای و گوتیان: «مامۆستا، دەزانین تۆ ڕاستگۆیت و بە ڕاستی خەڵکی فێری ڕێگای خودا دەکەیت و لە کەس سڵ ناکەیتەوە، چونکە تەماشای ڕواڵەتی خەڵک ناکەیت. | 16 |
Le enviaron a los discípulos de ellos con los herodianos para que dijeran: Maestro, sabemos que eres veraz y enseñas con verdad el camino de Dios. No te cuidas de nadie, pues no miras la apariencia de los hombres.
| کەواتە پێمان بفەرموو ڕات چییە؟ دروستە سەرانە بدرێتە قەیسەر یان نا؟» | 17 |
Dinos. ¿Qué te parece? ¿Es lícito pagar tributo a César, o no?
| عیسا کە بە نیازخراپی ئەوانی دەزانی، فەرمووی: «ئەی دووڕووان، بۆچی تاقیم دەکەنەوە؟ | 18 |
Pero Jesús entendió la malicia de ellos y respondió: ¿Por qué me tientan, hipócritas?
| پارەی سەرانەم پیشان بدەن.» ئەوانیش دینارێکیان بۆ هێنا. | 19 |
Muéstrenme la moneda del tributo. Y ellos le presentaron un denario.
| پێی فەرموون: «ئەم وێنە و نووسینە هی کێیە؟» | 20 |
Les preguntó: ¿De quién es la imagen y la inscripción?
| وەڵامیان دایەوە: «هی قەیسەرە.» پاشان پێی فەرموون: «کەواتە ئەوەی هی قەیسەرە بیدەنە قەیسەر و ئەوەش هی خودایە بیدەنە خودا.» | 21 |
Contestaron: De César. Entonces les ordenó: Den, pues, a César lo de César, y a Dios lo de Dios.
| کە گوێیان لێبوو سەرسام بوون، ئینجا بەجێیان هێشت و ڕۆیشتن. | 22 |
Al oír [esto] se maravillaron, lo dejaron y salieron.
| لە هەمان ڕۆژدا سەدوقییەکان کە دەڵێن زیندووبوونەوە نییە، هاتنە لای و پرسیاریان لێکرد: | 23 |
Aquel día se le acercaron [los] saduceos, quienes dicen que no hay resurrección, y le preguntaron:
| «مامۆستا، موسا فەرمووی، ئەگەر پیاوێکی وەجاخکوێر مرد، ئەوا براکەی براژنەکەی دەخوازێتەوە و وەچە بۆ براکەی دەخاتەوە. | 24 |
Maestro, Moisés dijo: Si alguno muere y no tiene hijos, su hermano se casará con la esposa de él y levantará descendencia a su hermano.
| جا لەلای ئێمە حەوت برا هەبوون، یەکەمیان ژنی هێنا و بە وەجاخکوێری مرد و ژنەکەی بۆ براکەی بەجێهێشت، | 25 |
Ahora bien, había entre nosotros siete hermanos. El primero que se casó, murió, y como no tenía descendencia, dejó su esposa a su hermano.
| بە هەمان شێوە دووەم و سێیەم هەتا گەیشتە حەوتەم. | 26 |
De la misma manera, también el segundo y el tercero, hasta el séptimo.
| لەدوای هەموویان ژنەکەش مرد. | 27 |
Al final de todos, murió la mujer.
| ئایا لە ڕۆژی زیندووبوونەوەدا دەبێتە ژنی کام لە حەوتەکە، چونکە هی هەموویان بووە؟» | 28 |
En la resurrección, ¿de cuál de los siete será esposa? Porque todos la tuvieron.
| عیسا لە وەڵامدا پێی فەرموون: «ئێوە بە هەڵەدا چوونە، چونکە نە لە نووسراوە پیرۆزەکان دەزانن و نە لە هێزی خودا. | 29 |
Jesús les respondió: Están errados porque no entienden las Escrituras ni el poder de Dios.
| لە هەستانەوەدا خەڵکی نە ژن دەهێنن و نە مێرد دەکەن، بەڵکو وەک فریشتە لە ئاسمان دەبن. | 30 |
Porque en la resurrección, no se casan ni son dados en casamiento, sino son como los ángeles en el cielo.
| بەڵام دەربارەی هەستانەوەی مردووان، ئایا ئەوەتان نەخوێندووەتەوە کە لە خوداوە بە ئێوە گوتراوە؟ دەفەرموێ: | 31 |
Pero en cuanto a la resurrección de los muertos, ¿no leyeron lo dicho por Dios a ustedes:
| [من خودای ئیبراهیم و خودای ئیسحاق و خودای یاقوبم] ئەو خودای مردووان نییە، بەڵکو هی زیندووانە.» | 32 |
Yo soy el Dios de Abraham, de Isaac, y de Jacob? Dios no es Dios de muertos sino de vivos.
| کاتێک خەڵکەکە گوێیان لێی بوو، لە فێرکردنەکەی سەرسام بوون. | 33 |
La multitud oyó y se maravilló de su doctrina.
| کاتێک فەریسییەکان بیستیان کە عیسا سەدوقییەکانی بێدەنگ کردووە، پێکەوە کۆبوونەوە. | 34 |
Entonces, al oír los fariseos que [Jesús] silenció a los saduceos, se pusieron de acuerdo.
| یەکێکیان تەوراتناس بوو، پرسیاری لێکرد تاکو تاقی بکاتەوە: | 35 |
Uno de ellos, para tentarlo, le preguntó:
| «مامۆستا، گرنگترین ڕاسپاردەی تەورات چییە؟» | 36 |
Maestro, ¿cuál es [el ]gran Mandamiento en la Ley?
| عیسا پێی فەرموو: «[بە هەموو دڵ و بە هەموو گیان و لە هەموو بیرتانەوە یەزدانی پەروەردگارتان خۆشبوێ.] | 37 |
Le respondió: Amarás al Señor tu Dios con todo tu corazón, con toda tu alma y con toda tu mente.
| ئەمە گرنگترین و یەکەم ڕاسپاردەیە. | 38 |
Éste es el grande y primer Mandamiento,
| دووەمیشیان وەک ئەو وایە: [نزیکەکەت وەک خۆت خۆشبوێت.] | 39 |
y el segundo es semejante a éste: Amarás a tu prójimo como a ti mismo.
| جا هەموو تەورات و پەیامی پێغەمبەران بەم دوو ڕاسپاردەیەوە بەندن.» | 40 |
De estos dos Mandamientos dependen toda la Ley y los profetas.
| کاتێک فەریسییەکان پێکەوە کۆببوونەوە، عیسا لێی پرسین: | 41 |
Se reunieron los fariseos y Jesús les preguntó:
| «دەربارەی مەسیح چی دەڵێن؟ کوڕی کێیە؟» وەڵامیان دایەوە: «کوڕی داودە.» | 42 |
¿Qué piensan ustedes del Cristo? ¿De quién es Hijo? Le respondieron: De David.
| ئەویش پێی فەرموون: «کەواتە، چۆن داود بە سروشی ڕۆحی پیرۆز پێی دەڵێ،”خاوەن شکۆ“؟ چونکە دەڵێ: | 43 |
Les preguntó: ¿Pues cómo David en espíritu lo llama Señor? Dice:
| «[یەزدان بە خاوەن شکۆی منی فەرموو:”لە دەستەڕاستم دابنیشە هەتا دوژمنانت دەخەمە ژێر پێت.“] | 44 |
Dijo el Señor a mi Señor: Siéntate a mi mano derecha Hasta que ponga a tus enemigos debajo de tus pies.
| بۆیە ئەگەر داود پێی بڵێ”خاوەن شکۆ“، ئیتر چۆن دەبێتە کوڕی؟» | 45 |
Pues si David lo llama Señor, ¿cómo es su Hijo?
| جا کەسیان نەیانتوانی بە وشەیەکیش وەڵامی بدەنەوە، لەو ڕۆژەشەوە ئیتر نەیانوێرا هیچی دیکەی لێ بپرسن. | 46 |
Nadie le podía responder, y desde aquel día nadie más se atrevió a preguntarle algo.
