مەتا 22
| عیسا دووبارە بە نموونە قسەی بۆ کردن، فەرمووی: | 1 |
Então Jesus, tomando a palavra, tornou a falar-lhes em parábolas, dizendo:
| «پاشایەتی ئاسمان لە پاشایەک دەچێت کە زەماوەندی بۆ کوڕەکەی گێڕا. | 2 |
O reino dos céus é semelhante a um certo rei que celebrou as bodas de seu filho;
| کۆیلەکانی نارد تاکو بانگهێشتکراوان بۆ زەماوەندەکە بانگ بکەن، بەڵام نەیانویست بێن. | 3 |
E enviou os seus servos a chamar os convidados para as bodas; e não quizeram vir.
| «دیسان کۆیلەی دیکەی نارد و گوتی:”بە بانگهێشتکراوان بڵێن، ئەوەتا خوانم ئامادە کردووە، گا و دابەستەکانیشم سەربڕیوە و هەموو شتێک ئامادەیە. وەرنە زەماوەندەکە!“ | 4 |
Depois enviou outros servos, dizendo: Dizei aos convidados: eis que tenho o meu jantar preparado, os meus bois e cevados já mortos, e tudo já pronto: vinde às bodas.
| «بەڵام گوێیان نەدایێ و ڕۆیشتن، یەکێک بۆ کێڵگەکەی و ئەوی دیکە بۆ بازرگانییەکەی. | 5 |
Porém eles, não fazendo caso, foram, um para o seu campo, outro para o seu tráfico:
| ئەوانی دیکە کۆیلەکانی ئەویان گرت و سووکایەتییان پێ کردن و کوشتیانن. | 6 |
E os outros, apoderando-se dos servos, os ultrajaram e mataram.
| جا پاشا زۆر تووڕە بوو، سوپاکەی نارد و بکوژەکانی لەناوبرد و شارەکەیانی سووتاند. | 7 |
E o rei, tendo notícia disto, encolerizou-se: e, enviando os seus exércitos, destruiu aqueles homicidas, e incendiou a sua cidade.
| «ئینجا بە کۆیلەکانی گوت:”زەماوەند ئامادەیە، بەڵام ئەوانەی کە بانگهێشتم کردن شایستە نەبوون، | 8 |
Então diz aos servos: As bodas, na verdade, estão preparadas, mas os convidados não eram dignos.
| کەواتە بڕۆنە سەر ڕێگاکان و ئەوەی بینیتان بۆ زەماوەندەکە بانگهێشتی بکەن.“ | 9 |
Ide pois às saídas dos caminhos, e convidai para as bodas a todos os que encontrardes.
| ئەو کۆیلانەش چوونە دەرەوە بۆ سەر ڕێگاوبانەکان و هەموو ئەوانەی لە باش و خراپ بینییان کۆیان کردنەوە، تاکو زەماوەندەکە پڕبوو لە میوان. | 10 |
E os servos, saindo pelos caminhos, ajuntaram todos quantos encontraram, tanto maus como bons; e as bodas encheram-se de convidados.
| «کاتێک پاشا هاتە ژوورەوە بۆ ئەوەی میوانەکان ببینێت، لەوێ یەکێکی بینی جلی زەماوەندی لەبەر نەکردبوو. | 11 |
E o rei, entrando para ver os convidados, viu ali um homem que não estava trajado com vestido de bodas,
| پێی دەڵێت:”برادەر، چۆن بێ جلی زەماوەند هاتییە ژوورەوە؟“ئەو بێدەنگ بوو. | 12 |
E disse-lhe: Amigo, como entraste aqui, não tendo vestido de bodas? E ele emudeceu.
| «ئینجا پاشا بە خزمەتکارانی گوت:”پەلبەستی بکەن و فڕێیبدەنە تاریکیی دەرەوە، جا گریان و جیڕەی ددان لەوێ دەبێت.“ | 13 |
Disse então o rei aos servos: amarrai-o de pés e mãos, levai-o, e lançai-o nas trevas exteriores: ali haverá pranto e ranger de dentes.
| «چونکە بانگهێشتکراوان زۆرن، بەڵام هەڵبژێردراوان کەمن.» | 14 |
Porque muitos são chamados, mas poucos escolhidos.
| ئینجا فەریسییەکان ڕۆیشتن و تەگبیریان کرد کە چۆن عیسا بە قسەکانی خۆی تووش بکەن. | 15 |
Então, retirando-se os fariseus, consultaram entre si como o surpreenderiam em alguma palavra;
| قوتابییەکانی خۆیان و هێرۆدسییەکانیان ناردە لای و گوتیان: «مامۆستا، دەزانین تۆ ڕاستگۆیت و بە ڕاستی خەڵکی فێری ڕێگای خودا دەکەیت و لە کەس سڵ ناکەیتەوە، چونکە تەماشای ڕواڵەتی خەڵک ناکەیت. | 16 |
E enviaram-lhe os seus discípulos, com os herodianos, dizendo: Mestre, bem sabemos que és verdadeiro, e ensinas o caminho de Deus, segundo a verdade, e de ninguém se te dá, porque não olhas à aparência dos homens;
| کەواتە پێمان بفەرموو ڕات چییە؟ دروستە سەرانە بدرێتە قەیسەر یان نا؟» | 17 |
Dize-nos, pois, que te parece? É lícito pagar o tributo a Cesar, ou não?
| عیسا کە بە نیازخراپی ئەوانی دەزانی، فەرمووی: «ئەی دووڕووان، بۆچی تاقیم دەکەنەوە؟ | 18 |
Jesus, porém, conhecendo a sua malícia, disse: Porque me experimentais, hipócritas?
| پارەی سەرانەم پیشان بدەن.» ئەوانیش دینارێکیان بۆ هێنا. | 19 |
Mostrai-me a moeda do tributo. E eles lhe apresentaram um dinheiro.
| پێی فەرموون: «ئەم وێنە و نووسینە هی کێیە؟» | 20 |
E ele diz-lhes: De quem é esta efigie e esta inscrição?
| وەڵامیان دایەوە: «هی قەیسەرە.» پاشان پێی فەرموون: «کەواتە ئەوەی هی قەیسەرە بیدەنە قەیسەر و ئەوەش هی خودایە بیدەنە خودا.» | 21 |
Dizem-lhe eles: De Cesar. Então ele lhes diz: dai pois a Cesar o que é de Cesar, e a Deus o que é de Deus.
| کە گوێیان لێبوو سەرسام بوون، ئینجا بەجێیان هێشت و ڕۆیشتن. | 22 |
E eles, ouvindo isto, maravilharam-se, e, deixando-o, se retiraram.
| لە هەمان ڕۆژدا سەدوقییەکان کە دەڵێن زیندووبوونەوە نییە، هاتنە لای و پرسیاریان لێکرد: | 23 |
No mesmo dia chegaram junto dele os saduceus, que dizem não haver ressurreição, e o interrogaram,
| «مامۆستا، موسا فەرمووی، ئەگەر پیاوێکی وەجاخکوێر مرد، ئەوا براکەی براژنەکەی دەخوازێتەوە و وەچە بۆ براکەی دەخاتەوە. | 24 |
Dizendo: Mestre, Moisés disse: Se morrer alguém, não tendo filhos, casará o seu irmão com a mulher dele, e suscitará descendência a seu irmão:
| جا لەلای ئێمە حەوت برا هەبوون، یەکەمیان ژنی هێنا و بە وەجاخکوێری مرد و ژنەکەی بۆ براکەی بەجێهێشت، | 25 |
Ora houve entre nós sete irmãos; e o primeiro, tendo casado, morreu, e, não tendo descendência, deixou sua mulher a seu irmão.
| بە هەمان شێوە دووەم و سێیەم هەتا گەیشتە حەوتەم. | 26 |
Da mesma sorte o segundo, e o terceiro, até ao sétimo;
| لەدوای هەموویان ژنەکەش مرد. | 27 |
Por fim, depois de todos, morreu também a mulher.
| ئایا لە ڕۆژی زیندووبوونەوەدا دەبێتە ژنی کام لە حەوتەکە، چونکە هی هەموویان بووە؟» | 28 |
Portanto, na ressurreição, de qual dos sete será a mulher, visto que todos a possuiram?
| عیسا لە وەڵامدا پێی فەرموون: «ئێوە بە هەڵەدا چوونە، چونکە نە لە نووسراوە پیرۆزەکان دەزانن و نە لە هێزی خودا. | 29 |
Jesus, porém, respondendo, disse-lhes: errais, não conhecendo as escrituras, nem o poder de Deus;
| لە هەستانەوەدا خەڵکی نە ژن دەهێنن و نە مێرد دەکەن، بەڵکو وەک فریشتە لە ئاسمان دەبن. | 30 |
Porque na ressurreição nem casam nem se dão em casamento; mas serão como os anjos de Deus no céu
| بەڵام دەربارەی هەستانەوەی مردووان، ئایا ئەوەتان نەخوێندووەتەوە کە لە خوداوە بە ئێوە گوتراوە؟ دەفەرموێ: | 31 |
E, acerca da ressurreição dos mortos, não tendes lido o que Deus vos declarou, dizendo:
| [من خودای ئیبراهیم و خودای ئیسحاق و خودای یاقوبم] ئەو خودای مردووان نییە، بەڵکو هی زیندووانە.» | 32 |
Eu sou o Deus de Abraão, o Deus de Isaac, e o Deus de Jacob? Deus não é Deus dos mortos, mas dos vivos.
| کاتێک خەڵکەکە گوێیان لێی بوو، لە فێرکردنەکەی سەرسام بوون. | 33 |
E, as turbas, ouvindo isto, ficaram maravilhadas da sua doutrina.
| کاتێک فەریسییەکان بیستیان کە عیسا سەدوقییەکانی بێدەنگ کردووە، پێکەوە کۆبوونەوە. | 34 |
E os fariseus, ouvindo que fizera emudecer os saduceus, reuniram-se no mesmo lugar;
| یەکێکیان تەوراتناس بوو، پرسیاری لێکرد تاکو تاقی بکاتەوە: | 35 |
E um deles, doutor da lei, interrogou-o para o experimentar, dizendo:
| «مامۆستا، گرنگترین ڕاسپاردەی تەورات چییە؟» | 36 |
Mestre, qual é o grande mandamento na lei?
| عیسا پێی فەرموو: «[بە هەموو دڵ و بە هەموو گیان و لە هەموو بیرتانەوە یەزدانی پەروەردگارتان خۆشبوێ.] | 37 |
E Jesus disse-lhe: Amarás o Senhor teu Deus de todo o teu coração, e de toda a tua alma, e de todo o teu pensamento.
| ئەمە گرنگترین و یەکەم ڕاسپاردەیە. | 38 |
Este é o primeiro e grande mandamento.
| دووەمیشیان وەک ئەو وایە: [نزیکەکەت وەک خۆت خۆشبوێت.] | 39 |
E o segundo, semelhante a este, é: Amarás o teu próximo como a ti mesmo.
| جا هەموو تەورات و پەیامی پێغەمبەران بەم دوو ڕاسپاردەیەوە بەندن.» | 40 |
Destes dois mandamentos depende toda a lei e os profetas.
| کاتێک فەریسییەکان پێکەوە کۆببوونەوە، عیسا لێی پرسین: | 41 |
E, estando reunidos os fariseus, interrogou-os Jesus,
| «دەربارەی مەسیح چی دەڵێن؟ کوڕی کێیە؟» وەڵامیان دایەوە: «کوڕی داودە.» | 42 |
Dizendo: Que pensais vós do Cristo? De quem é filho? eles disseram-lhe: De David.
| ئەویش پێی فەرموون: «کەواتە، چۆن داود بە سروشی ڕۆحی پیرۆز پێی دەڵێ،”خاوەن شکۆ“؟ چونکە دەڵێ: | 43 |
Disse-lhes ele: Como é então que David, em espírito, lhe chama Senhor, dizendo:
| «[یەزدان بە خاوەن شکۆی منی فەرموو:”لە دەستەڕاستم دابنیشە هەتا دوژمنانت دەخەمە ژێر پێت.“] | 44 |
Disse o Senhor ao meu Senhor: Assenta-te à minha direita, até que eu ponha os teus inimigos por escabelo de teus pés.
| بۆیە ئەگەر داود پێی بڵێ”خاوەن شکۆ“، ئیتر چۆن دەبێتە کوڕی؟» | 45 |
Se David pois lhe chama Senhor, como é seu filho?
| جا کەسیان نەیانتوانی بە وشەیەکیش وەڵامی بدەنەوە، لەو ڕۆژەشەوە ئیتر نەیانوێرا هیچی دیکەی لێ بپرسن. | 46 |
E ninguém podia responder-lhe uma palavra: nem desde aquele dia ousou mais alguém interrogá-lo.
