< مەرقۆس 12 >

عیسا بە نموونە دەستی کرد بە قسەکردن بۆیان: «کابرایەک ڕەزێکی چاند، پەرژینێکی بە دەوریدا کرد، چاڵێکی بۆ ترێ گوشین تێدا هەڵکەند و قوللەیەکی چاودێری بنیاد نا. بە ڕەزەوانانی سپارد و گەشتی کرد. 1
And He began to speak unto them in parables. A certain man planted a vineyard, and made a fence about it, and digged a place for the wine-fat, and built a tower, and let it out to husbandmen, and travelled abroad.
لە وەرزی خۆیدا خزمەتکارێکی بۆ لای ڕەزەوانەکان نارد، تاکو بەرهەمی ڕەزەکە لە ڕەزەوانەکان وەربگرێت. 2
And at the season he sent a servant to the husbandmen, that he might receive from them of the fruit of the vineyard:
بەڵام گرتییان و لێیاندا و بە دەستی بەتاڵ ناردییانەوە. 3
and they took him and beat him, and sent him away empty.
دیسان خزمەتکارێکی دیکەی بۆ لایان نارد، سەری ئەمیشیان شکاند و سووکایەتییان پێ کرد. 4
And again he sent unto them another servant; and at him they threw stones, and wounded him on the head, and sent him away shamefully used.
یەکێکی دیکەشی نارد، ئەویشیان کوشت. زۆر خزمەتکاری دیکەشی نارد، لە هەندێکیان دا و هەندێکیان کوشت. 5
And again, he sent another; and him they killed: and many others, beating some, and killing others.
«تەنها کوڕە خۆشەویستەکەی مابوو، لە کۆتاییدا ئەویشی بۆ لایان نارد و گوتی:”ڕێزی کوڕەکەم دەگرن.“ 6
Having yet therefore one Son, his beloved, he sent him also at last unto them, saying, they will reverence my Son.
«بەڵام ئەو ڕەزەوانانە بە یەکتریان گوت:”ئەوەتا میراتگر، با بیکوژین، تاکو ببینە میراتگر.“ 7
But the husbandmen said to one another, this is the heir, Come, let us kill him, and the inheritance will be ours.
ئینجا گرتیان و کوشتیان و فڕێیان دایە دەرەوەی ڕەزەکە. 8
And they took him, and killed Him too, casting him out of the vineyard.
«خاوەنی ڕەزەکە چی دەکات؟ دێت و ئەم ڕەزەوانانە لەناودەبات و ڕەزەکە دەداتە خەڵکی دیکە. 9
What therefore will the lord of the vineyard do? He will come and destroy those husbandmen, and will let the vineyard to others.
ئەم نووسراوە پیرۆزەتان نەخوێندووەتەوە: «[ئەو بەردەی وەستاکان ڕەتیان کردەوە، بوو بە گرنگترین بەردی بناغە. 10
And have ye not read this scripture, "The stone, which the builders refused, is become the head of the corner:
ئەمە لەلایەن یەزدانەوە بوو، لەبەرچاومان سەیرە]؟» 11
this was from the Lord, and it is marvellous in our eyes."
کاهینانی باڵا دەیانویست بیگرن، چونکە زانییان نموونەکەی لەسەر ئەوان فەرموو، بەڵام لە خەڵکەکە ترسان، ئیتر وازیان لێ هێنا و ڕۆیشتن. 12
And they sought to lay hands on Him, but they were afraid of the people; (for they knew that He spake the parable against them) and they left Him, and went away.
کاهینانی باڵا هەندێک لە فەریسییەکان و هێرۆدسییەکانیان ناردە لای عیسا، تاکو بە وشەیەکی تووشی بکەن. 13
And they send to Him some of the pharisees, and of the Herodians to insnare Him in his discourse:
هاتن و پێیان گوت: «مامۆستا، دەزانین تۆ ڕاستگۆیت و لە کەس سڵ ناکەیتەوە، چونکە تەماشای ڕواڵەتی خەڵک ناکەیت، بەڵکو بە ڕاستی ڕێگای خودا فێر دەکەیت. دروستە سەرانە بدرێتە قەیسەر یان نا؟ بیدەین یان نا؟» 14
and these, when they came, said to Him, Master, we know that thou art a man of truth, and carest for no man; for thou regardest not the person of men, but teachest the way of God in truth: Is it lawful to pay tribute to Cesar, or not? should we give, or should we not give?
بەڵام عیسا بە دووڕوویی ئەوانی زانی و پێی فەرموون: «بۆچی تاقیم دەکەنەوە؟ دینارێکم بۆ بهێنن با بیبینم.» 15
But He knew their hypocrisy, and said to them, Why do ye tempt me? bring me a penny, that I may see it.
هێنایان و پێی فەرموون: «ئەم وێنە و نووسینە هی کێیە؟» وەڵامیان دایەوە: «هی قەیسەر.» 16
So they brought one: and He saith to them, Whose is this image and inscription? And they said Cesar's.
عیساش پێی فەرموون: «هی قەیسەر بدەنە قەیسەر، هی خوداش بدەنە خودا.» ئیتر زۆر پێی سەرسام بوون. 17
And Jesus answered and said unto them, Render then unto Cesar the things that are Cesar's, and to God the things that are God's. And they marvelled at Him.
سەدوقییەکان، ئەوانەی کە دەڵێن هەستانەوە نییە، هاتنە لای و پرسیاریان لێکرد: 18
Then come the sadducees to Him, who say there is no resurrection;
«مامۆستا، موسا بۆی نووسیوین، ئەگەر یەکێک براکەی بە وەجاخکوێری مرد و ژنەکەی لەپاش خۆی بەجێهێشت، ئەوا براژنەکەی دەخوازێتەوە و وەچە بۆ براکەی دەخاتەوە. 19
and they asked Him, saying, Master, Moses, in his writings tells us, if any one's brother die, and leave a wife, and leave no children, that his brother shall take his wife, and raise up seed to his brother.
حەوت برا هەبوون، یەکەمیان ژنی هێنا و بە وەجاخکوێری مرد. 20
Now there were seven brethren: and the first took a wife and died and left no seed;
دووەم خواستییەوە و بە وەجاخکوێری مرد، سێیەمیش ئاوا. 21
and the second took her, and died, and he left no seed neither; and the third likewise.
هەر حەوتەکە وەجاخکوێر بوون، لەدوای هەموویان ژنەکەش مرد. 22
And all the seven had her, and left no seed: last of all died the woman also.
ئایا لە ڕۆژی زیندووبوونەوەدا دەبێتە ژنی کامیان؟ چونکە ژنی هەر حەوتیان بووە.» 23
In the resurrection therefore, when they rise again, whose wife shall be of them; for all the seven had her to wife?
عیساش پێی فەرموون: «ئایا ئێوە هەڵە نین، چونکە نە لە نووسراوە پیرۆزەکان دەزانن و نە لە هێزی خودا؟ 24
And Jesus answering said unto them, Do ye not therefore err, because ye know not the scriptures, nor the power of God?
کاتێک لە مردن هەڵدەستێنرێنەوە، نە ژن دەهێنن و نە مێرد دەکەن، بەڵکو وەک فریشتە لە ئاسمان دەبن. 25
For when they shall rise from the dead, they neither marry nor are given in marriage, but are as the angels in heaven.
بەڵام دەربارەی مردووان کە هەڵدەستنەوە، ئایا لە پەڕتووکی موسادا نەتانخوێندووەتەوە، چۆن لە دەوەنەکەدا خودا پێی فەرموو: [من خودای ئیبراهیم و خودای ئیسحاق و خودای یاقوبم]؟ 26
But as to the dead, that they are raised, have ye not read in the book of Moses, how God spake to him in the bush, saying, I am the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob?
ئەو خودای مردووان نییە، بەڵکو هی زیندووانە. زۆر بە هەڵەدا چوونە!» 27
He is not the God of the dead, but of the living: therefore ye do greatly mistake.
یەکێک لە مامۆستایانی تەورات هات، گوێی لە گفتوگۆکەیان بوو، بینی عیسا وەڵامێکی باشی دانەوە، لێی پرسی: «چ ڕاسپاردەیەک لە هەموویان گرنگترە؟» 28
And one of the scribes, who heard them disputing, seeing that He answered them well, came to Him and asked Him, Which is the chief commandment of all?
عیسا وەڵامی دایەوە: «لە هەموویان گرنگتر ئەمەیە: [ئەی ئیسرائیل گوێ بگرن، یەزدانی پەروەردگارمان یەک یەزدانە، 29
And Jesus answered him, The first of all the commandments is, "Hear, O Israel, the Lord our God is the one Lord,
جا بە هەموو دڵ و بە هەموو گیان و بە هەموو بیر و بە هەموو تواناتانەوە یەزدانی پەروەردگارتان خۆشبوێ.] 30
and thou shalt love the Lord thy God with all thy heart, and with all thy soul, and with all thy mind, and with all thy strength:" this is the first or chief commandment,
لەدوای ئەویش ئەمەیە، [نزیکەکەت وەک خۆت خۆشبوێت،] هیچ ڕاسپاردەیەک لەم دوو ڕاسپاردەیە گرنگتر نییە.» 31
and the second is like it, even this, "Thou shalt love thy neighbour as thyself:" there is no other commandment greater than these.
مامۆستاکەی تەوراتیش پێی گوت: «ڕاستە مامۆستا، ڕاستت فەرموو کە یەک خودا هەیە و بێجگە لە ئەو هیچ خودایەکی دیکە نییە. 32
And the scribe said unto Him, Truly, Master, thou hast spoke exceeding well; for there is one God, and there is no other beside Him.
خۆشویستنی ئەویش بە هەموو دڵ و بە هەموو تێگەیشتن و بە هەموو تواناوە، هەروەها خۆشویستنی نزیکەکەت وەک خۆت، لە هەموو جۆرە قوربانی سووتاندن و پێشکەشکراوێک باشترە.» 33
And to love him with all the heart, and with all the understanding, and with all the soul, and with all the strength, and to love his neighbour as himself, is more than all whole-burnt-offerings and sacrifices.
عیسا بینی بە داناییەوە وەڵامی دایەوە، پێی فەرموو: «لە پاشایەتی خوداوە دوور نیت.» ئیتر کەس نەیوێرا هیچ پرسیارێکی دیکەی لێ بکات. 34
And Jesus seeing that he answered discreetly, said to him, Thou art not far from the kingdom of God. And no one dared any more to put questions to Him.
کاتێک عیسا لە حەوشەکانی پەرستگا خەڵکی فێر دەکرد فەرمووی: «مامۆستایانی تەورات چۆن دەڵێن:”مەسیح کوڕی داودە“؟ 35
And Jesus spake and said, as He was teaching in the temple, How do the scribes say, that the Christ is the son of David?
داود خۆی بە سروشی ڕۆحی پیرۆز گوتی: «[یەزدان بە خاوەن شکۆی منی فەرموو:”لە دەستەڕاستم دابنیشە هەتا دوژمنانت دەخەمە ژێر پێت.“] 36
for David himself said by the holy Spirit, The LORD said unto my Lord, Sit thou at my right hand till I make thine enemies thy footstool.
داود خۆی پێی دەڵێ”خاوەن شکۆ“، ئیتر چۆن دەبێتە کوڕی؟» خەڵکەکە زۆر بە خۆشییەوە گوێیان لێی دەگرت. 37
So that David himself calleth Him Lord: how then is He his son? And many of the people heard Him with pleasure.
لە فێرکردنەکەیدا دەیفەرموو: «ئاگاداری مامۆستایانی تەورات بن، حەز دەکەن بە جلی شۆڕەوە بگەڕێن و پێیان خۆشە لە بازاڕدا سڵاویان لێ بکرێت، 38
And He said unto them as He was teaching them, Beware of the scribes, who love to walk in long robes, and salutations in public-places,
لە کەنیشتەکان ڕیزی پێشەوە بگرن و لە میوانیشدا لای سەرەوە. 39
and the chief seats in the synagogues, and uppermost places at feasts;
ماڵی بێوەژن هەڵدەلووشن و بۆ خۆدەرخستن نوێژەکانیان درێژ دەکەنەوە. ئەمانە سزایان گەورەترە.» 40
who devour widows houses, and for a shew of religion make long prayers: these shall receive the heavier judgement.
عیسا بەرامبەر گەنجینەی پەرستگا دانیشت و سەیری کرد چۆن خەڵکی پارەیان دەخەنە ناو گەنجینەکەوە، زۆرێک لە دەوڵەمەندەکان پارەی زۆریان دادەنا. 41
And as Jesus was sitting over against the treasury, He saw how the people threw money into the treasury, and many of the rich put in much;
بێوەژنێکی هەژار هات و دوو فلسی دانا کە نیو عانەیە. 42
and there came a poor widow and put in two mites, that is, a farthing.
قوتابییەکانی بانگکرد و پێی فەرموون: «ڕاستیتان پێ دەڵێم، ئەم بێوەژنە هەژارە، لە هەموو ئەوانەی دیکە پارەی زیاتر خستە ناو گەنجینەکە، 43
And He called his disciples to Him, and saith unto them, Verily I tell you, that this poor widow has given more than all those who have cast into the treasury.
چونکە هەمووان لە زیادەی خۆیان بەخشییان، بەڵام ئەم بێوەژنە، سەرەڕای هەژارییەکەی هەموو بژێوییەکەی بەخشی.» 44
For they all have contributed out of their abundance: but she out of her penury hath given all that she had, even her whole living.

< مەرقۆس 12 >