< لۆقا 20 >

ڕۆژێکیان عیسا لە حەوشەکانی پەرستگا خەڵکی فێردەکرد و مزگێنیی دەدا، کاهینانی باڵا و مامۆستایانی تەورات لەگەڵ پیران هاتنە لای، 1
അഥൈകദാ യീശു ർമനിദരേ സുസംവാദം പ്രചാരയൻ ലോകാനുപദിശതി, ഏതർഹി പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാഃ പ്രാഞ്ചശ്ച തന്നികടമാഗത്യ പപ്രച്ഛുഃ
پێیان گوت: «پێمان بڵێ، بە چ دەسەڵاتێک ئەمانە دەکەیت؟ کێ ئەم دەسەڵاتەی بە تۆ داوە؟» 2
കയാജ്ഞയാ ത്വം കർമ്മാണ്യേതാനി കരോഷി? കോ വാ ത്വാമാജ്ഞാപയത്? തദസ്മാൻ വദ|
وەڵامی دانەوە: «منیش پرسیارێکتان لێ دەکەم. پێم بڵێن: 3
സ പ്രത്യുവാച, തർഹി യുഷ്മാനപി കഥാമേകാം പൃച്ഛാമി തസ്യോത്തരം വദത|
لەئاوهەڵکێشانی یەحیا، لە ئاسمانەوە بوو یان لە مرۆڤەوە؟» 4
യോഹനോ മജ്ജനമ് ഈശ്വരസ്യ മാനുഷാണാം വാജ്ഞാതോ ജാതം?
لەناو خۆیاندا ڕاوێژیان کرد و گوتیان: «ئەگەر بڵێین،”لە ئاسمانەوە،“دەڵێت،”بۆچی باوەڕتان پێی نەکرد؟“ 5
തതസ്തേ മിഥോ വിവിച്യ ജഗദുഃ, യദീശ്വരസ്യ വദാമസ്തർഹി തം കുതോ ന പ്രത്യൈത സ ഇതി വക്ഷ്യതി|
ئەگەریش بڵێین،”لە مرۆڤەوە بوو،“هەموو خەڵکەکە بەردبارانمان دەکەن، چونکە دڵنیان کە یەحیا پێغەمبەرە.» 6
യദി മനുഷ്യസ്യേതി വദാമസ്തർഹി സർവ്വേ ലോകാ അസ്മാൻ പാഷാണൈ ർഹനിഷ്യന്തി യതോ യോഹൻ ഭവിഷ്യദ്വാദീതി സർവ്വേ ദൃഢം ജാനന്തി|
وەڵامیان دایەوە کە نازانن لەکوێوەیە. 7
അതഏവ തേ പ്രത്യൂചുഃ കസ്യാജ്ഞയാ ജാതമ് ഇതി വക്തും ന ശക്നുമഃ|
عیساش پێی فەرموون: «منیش پێتان ناڵێم بە چ دەسەڵاتێک ئەمانە دەکەم.» 8
തദാ യീശുരവദത് തർഹി കയാജ്ഞയാ കർമ്മാണ്യേതാതി കരോമീതി ച യുഷ്മാൻ ന വക്ഷ്യാമി|
ئینجا دەستی کرد بە هێنانەوەی ئەم نموونەیە بۆ خەڵکەکە: «کابرایەک ڕەزێکی چاند و بە ڕەزەوانانی سپارد و بۆ ماوەیەکی زۆر گەشتی کرد. 9
അഥ ലോകാനാം സാക്ഷാത് സ ഇമാം ദൃഷ്ടാന്തകഥാം വക്തുമാരേഭേ, കശ്ചിദ് ദ്രാക്ഷാക്ഷേത്രം കൃത്വാ തത് ക്ഷേത്രം കൃഷീവലാനാം ഹസ്തേഷു സമർപ്യ ബഹുകാലാർഥം ദൂരദേശം ജഗാമ|
لە‏ وەرزی بەروبووم کۆکردنەوەدا کۆیلەیەکی بۆ لای ڕەزەوانەکان نارد، تاکو لە بەرهەمی ڕەزەکەی بدەنێ، بەڵام ڕەزەوانەکان لێیاندا و بە دەستی بەتاڵ ناردییانەوە. 10
അഥ ഫലകാലേ ഫലാനി ഗ്രഹീതു കൃഷീവലാനാം സമീപേ ദാസം പ്രാഹിണോത് കിന്തു കൃഷീവലാസ്തം പ്രഹൃത്യ രിക്തഹസ്തം വിസസർജുഃ|
کۆیلەیەکی دیکەشی نارد، بەڵام لەمەشیان دا و سووکایەتییان پێکرد و بە دەستبەتاڵی ناردییانەوە. 11
തതഃ സോധിപതിഃ പുനരന്യം ദാസം പ്രേഷയാമാസ, തേ തമപി പ്രഹൃത്യ കുവ്യവഹൃത്യ രിക്തഹസ്തം വിസസൃജുഃ|
سێیەمیشی نارد، ئەمەیان بریندار کرد و دەریانکرد. 12
തതഃ സ തൃതീയവാരമ് അന്യം പ്രാഹിണോത് തേ തമപി ക്ഷതാങ്ഗം കൃത്വാ ബഹി ർനിചിക്ഷിപുഃ|
«خاوەن ڕەزەکە گوتی:”چی بکەم؟ کوڕە خۆشەویستەکەم دەنێرم، لەوانەیە ڕێزی بگرن.“ 13
തദാ ക്ഷേത്രപതി ർവിചാരയാമാസ, മമേദാനീം കിം കർത്തവ്യം? മമ പ്രിയേ പുത്രേ പ്രഹിതേ തേ തമവശ്യം ദൃഷ്ട്വാ സമാദരിഷ്യന്തേ|
«بەڵام کە ڕەزەوانەکان بینییان، تەگبیریان لەگەڵ یەکتری کرد و گوتیان:”ئەوەتا میراتگر، با بیکوژین، تاکو ببینە میراتگر.“ 14
കിന്തു കൃഷീവലാസ്തം നിരീക്ഷ്യ പരസ്പരം വിവിച്യ പ്രോചുഃ, അയമുത്തരാധികാരീ ആഗച്ഛതൈനം ഹന്മസ്തതോധികാരോസ്മാകം ഭവിഷ്യതി|
ئینجا بردیانە دەرەوەی ڕەزەکە و کوشتیان. «ئیتر دەبێت خاوەنی ڕەزەکە چییان لێ بکات؟ 15
തതസ്തേ തം ക്ഷേത്രാദ് ബഹി ർനിപാത്യ ജഘ്നുസ്തസ്മാത് സ ക്ഷേത്രപതിസ്താൻ പ്രതി കിം കരിഷ്യതി?
دێت و ئەم ڕەزەوانانە لەناودەبات و ڕەزەکە دەداتە خەڵکی دیکە.» کاتێک گوێیان لێبوو گوتیان: «خودا نەکات!» 16
സ ആഗത്യ താൻ കൃഷീവലാൻ ഹത്വാ പരേഷാം ഹസ്തേഷു തത്ക്ഷേത്രം സമർപയിഷ്യതി; ഇതി കഥാം ശ്രുത്വാ തേ ഽവദൻ ഏതാദൃശീ ഘടനാ ന ഭവതു|
ئەویش سەیری کردن و فەرمووی: «کەواتە ئەمەی نووسراوە چییە: «[ئەو بەردەی وەستاکان ڕەتیان کردەوە، بوو بە گرنگترین بەردی بناغە‏]؟ 17
കിന്തു യീശുസ്താനവലോക്യ ജഗാദ, തർഹി, സ്ഥപതയഃ കരിഷ്യന്തി ഗ്രാവാണം യന്തു തുച്ഛകം| പ്രധാനപ്രസ്തരഃ കോണേ സ ഏവ ഹി ഭവിഷ്യതി| ഏതസ്യ ശാസ്ത്രീയവചനസ്യ കിം താത്പര്യ്യം?
ئەوەی بەسەر بەردەکەدا بکەوێت تێکدەشکێت، ئەوەش کە بەردەکە بەسەریدا بکەوێت وردوخاشی دەکات.» 18
അപരം തത്പാഷാണോപരി യഃ പതിഷ്യതി സ ഭംക്ഷ്യതേ കിന്തു യസ്യോപരി സ പാഷാണഃ പതിഷ്യതി സ തേന ധൂലിവച് ചൂർണീഭവിഷ്യതി|
لەو کاتەدا مامۆستایانی تەورات و کاهینانی باڵا هەوڵیان دا بیگرن، چونکە زانییان ئەو نموونەیەی لەسەر ئەوان هێنایەوە، بەڵام لە خەڵکەکە ترسان. 19
സോസ്മാകം വിരുദ്ധം ദൃഷ്ടാന്തമിമം കഥിതവാൻ ഇതി ജ്ഞാത്വാ പ്രധാനയാജകാ അധ്യാപകാശ്ച തദൈവ തം ധർതും വവാഞ്ഛുഃ കിന്തു ലോകേഭ്യോ ബിഭ്യുഃ|
ئینجا چاودێریی عیسایان کرد و سیخوڕیان نارد کە خۆیان بە ڕاستودروست دەردەخست، تاکو بە قسەی خۆی تووشی بکەن و بیدەنە دەست حوکم و دەسەڵاتی فەرمانڕەوا. 20
അതഏവ തം പ്രതി സതർകാഃ സന്തഃ കഥം തദ്വാക്യദോഷം ധൃത്വാ തം ദേശാധിപസ്യ സാധുവേശധാരിണശ്ചരാൻ തസ്യ സമീപേ പ്രേഷയാമാസുഃ|
ئیتر سیخوڕەکان پرسیاریان لێکرد: «مامۆستا، دەزانین لە قسەکردن و فێرکرنتدا ڕاستی، لایەنگری کەسیش ناکەیت، بەڵکو ڕێگای خودا بە ڕاستی فێر دەکەیت. 21
തദാ തേ തം പപ്രച്ഛുഃ, ഹേ ഉപദേശക ഭവാൻ യഥാർഥം കഥയൻ ഉപദിശതി, കമപ്യനപേക്ഷ്യ സത്യത്വേനൈശ്വരം മാർഗമുപദിശതി, വയമേതജ്ജാനീമഃ|
بۆ ئێمە دروستە سەرانە بدەینە قەیسەر یان نا؟» 22
കൈസരരാജായ കരോസ്മാഭി ർദേയോ ന വാ?
عیسا کە بە فێڵەکەیانی دەزانی، پێی فەرموون: 23
സ തേഷാം വഞ്ചനം ജ്ഞാത്വാവദത് കുതോ മാം പരീക്ഷധ്വേ? മാം മുദ്രാമേകം ദർശയത|
«دینارێکم نیشان بدەن. ئەم وێنە و نووسینە هی کێیە؟» گوتیان: «هی قەیسەرە.» 24
ഇഹ ലിഖിതാ മൂർതിരിയം നാമ ച കസ്യ? തേഽവദൻ കൈസരസ്യ|
ئەویش پێی فەرموون: «هی قەیسەر بدەنە قەیسەر، هی خوداش بدەنە خودا.» 25
തദാ സ ഉവാച, തർഹി കൈസരസ്യ ദ്രവ്യം കൈസരായ ദത്ത; ഈശ്വരസ്യ തു ദ്രവ്യമീശ്വരായ ദത്ത|
ئیتر نەیانتوانی لەبەردەم خەڵکدا بە قسەکەی تووشی بکەن، سەرسامیش بوون لە وەڵامەکەی و بێدەنگ بوون. 26
തസ്മാല്ലോകാനാം സാക്ഷാത് തത്കഥായാഃ കമപി ദോഷം ധർതുമപ്രാപ്യ തേ തസ്യോത്തരാദ് ആശ്ചര്യ്യം മന്യമാനാ മൗനിനസ്തസ്ഥുഃ|
هەندێک سەدوقی هاتن، ئەوانەی دەڵێن هەستانەوە نییە، لێیان پرسی: 27
അപരഞ്ച ശ്മശാനാദുത്ഥാനാനങ്ഗീകാരിണാം സിദൂകിനാം കിയന്തോ ജനാ ആഗത്യ തം പപ്രച്ഛുഃ,
«مامۆستا، موسا بۆی نووسیوین، ئەگەر یەکێک براکەی بە وەجاخکوێری مرد و ژنەکەی لەپاش خۆی بەجێهێشت، ئەوا براژنەکەی دەخوازێتەوە و وەچە بۆ براکەی دەخاتەوە. 28
ഹേ ഉപദേശക ശാസ്ത്രേ മൂസാ അസ്മാൻ പ്രതീതി ലിലേഖ യസ്യ ഭ്രാതാ ഭാര്യ്യായാം സത്യാം നിഃസന്താനോ മ്രിയതേ സ തജ്ജായാം വിവഹ്യ തദ്വംശമ് ഉത്പാദയിഷ്യതി|
ئینجا حەوت برا هەبوون، یەکەمیان ژنی هێنا و بە وەجاخکوێری مرد. 29
തഥാച കേചിത് സപ്ത ഭ്രാതര ആസൻ തേഷാം ജ്യേഷ്ഠോ ഭ്രാതാ വിവഹ്യ നിരപത്യഃ പ്രാണാൻ ജഹൗ|
دووەمیش و 30
അഥ ദ്വിതീയസ്തസ്യ ജായാം വിവഹ്യ നിരപത്യഃ സൻ മമാര| തൃതീയശ്ച താമേവ വ്യുവാഹ;
سێیەمیش خواستیانەوە، هەر حەوتیان بە هەمان شێوە بە وەجاخکوێری مردن. 31
ഇത്ഥം സപ്ത ഭ്രാതരസ്താമേവ വിവഹ്യ നിരപത്യാഃ സന്തോ മമ്രുഃ|
لەدوای هەموویان ژنەکەش مرد. 32
ശേഷേ സാ സ്ത്രീ ച മമാര|
ئایا لە ڕۆژی زیندووبوونەوەدا دەبێتە ژنی کامیان؟ چونکە ژنی هەر حەوتیان بووە.» 33
അതഏവ ശ്മശാനാദുത്ഥാനകാലേ തേഷാം സപ്തജനാനാം കസ്യ സാ ഭാര്യ്യാ ഭവിഷ്യതി? യതഃ സാ തേഷാം സപ്താനാമേവ ഭാര്യ്യാസീത്|
عیساش پێی فەرموون: «خەڵکی ئەم دنیایە ژن دەهێنن و شوو دەکەن، (aiōn g165) 34
തദാ യീശുഃ പ്രത്യുവാച, ഏതസ്യ ജഗതോ ലോകാ വിവഹന്തി വാഗ്ദത്താശ്ച ഭവന്തി (aiōn g165)
بەڵام ئەوانەی شایانی گەیشتنن بەو دنیا و هەستانەوەی نێو مردووان، ژن ناهێنن و شوو ناکەن. (aiōn g165) 35
കിന്തു യേ തജ്ജഗത്പ്രാപ്തിയോഗ്യത്വേന ഗണിതാം ഭവിഷ്യന്തി ശ്മശാനാച്ചോത്ഥാസ്യന്തി തേ ന വിവഹന്തി വാഗ്ദത്താശ്ച ന ഭവന്തി, (aiōn g165)
هەروەها ناتوانن بمرن، چونکە وەک فریشتەن و کوڕی خودان کە کوڕی هەستانەوەن. 36
തേ പുന ർന മ്രിയന്തേ കിന്തു ശ്മശാനാദുത്ഥാപിതാഃ സന്ത ഈശ്വരസ്യ സന്താനാഃ സ്വർഗീയദൂതാനാം സദൃശാശ്ച ഭവന്തി|
تەنانەت موساش لە چیرۆکی دەوەنەکە ڕوونی دەکاتەوە کە مردووان هەڵدەستنەوە، چونکە یەزدانی ناوبرد بە [خودای ئیبراهیم و خودای ئیسحاق و خودای یاقوب.] 37
അധികന്തു മൂസാഃ സ്തമ്ബോപാഖ്യാനേ പരമേശ്വര ഈബ്രാഹീമ ഈശ്വര ഇസ്ഹാക ഈശ്വരോ യാകൂബശ്ചേശ്വര ഇത്യുക്ത്വാ മൃതാനാം ശ്മശാനാദ് ഉത്ഥാനസ്യ പ്രമാണം ലിലേഖ|
ئەو خودای مردووان نییە، بەڵکو هی زیندووانە، چونکە لای ئەو هەموو زیندوون.» 38
അതഏവ യ ഈശ്വരഃ സ മൃതാനാം പ്രഭു ർന കിന്തു ജീവതാമേവ പ്രഭുഃ, തന്നികടേ സർവ്വേ ജീവന്തഃ സന്തി|
هەندێک لە مامۆستایانی تەورات وەڵامیان دایەوە: «مامۆستا، باشت فەرموو.» 39
ഇതി ശ്രുത്വാ കിയന്തോധ്യാപകാ ഊചുഃ, ഹേ ഉപദേശക ഭവാൻ ഭദ്രം പ്രത്യുക്തവാൻ|
ئیتر نەیانوێرا هیچی دیکەی لێ بپرسن. 40
ഇതഃ പരം തം കിമപി പ്രഷ്ടം തേഷാം പ്രഗൽഭതാ നാഭൂത്|
عیسا پێی فەرموون: «باشە چۆن دەڵێن کە مەسیح کوڕی داودە؟ 41
പശ്ചാത് സ താൻ ഉവാച, യഃ ഖ്രീഷ്ടഃ സ ദായൂദഃ സന്താന ഏതാം കഥാം ലോകാഃ കഥം കഥയന്തി?
داود خۆی لە پەڕتووکی زەبووردا دەڵێت: «[یەزدان بە خاوەن شکۆی منی فەرموو:”لە دەستەڕاستم دابنیشە 42
യതഃ മമ പ്രഭുമിദം വാക്യമവദത് പരമേശ്വരഃ| തവ ശത്രൂനഹം യാവത് പാദപീഠം കരോമി ന| താവത് കാലം മദീയേ ത്വം ദക്ഷപാർശ്വ ഉപാവിശ|
هەتا دوژمنانت دەکەمە تەختەپێ بۆ پێیەکانت.“] 43
ഇതി കഥാം ദായൂദ് സ്വയം ഗീതഗ്രന്ഥേഽവദത്|
ئەوەتا داود پێی دەڵێ”خاوەن شکۆ“، ئیتر چۆن دەبێتە کوڕی؟» 44
അതഏവ യദി ദായൂദ് തം പ്രഭും വദതി, തർഹി സ കഥം തസ്യ സന്താനോ ഭവതി?
کاتێک هەموو خەڵکەکە گوێیان گرتبوو، بە قوتابییەکانی فەرموو: 45
പശ്ചാദ് യീശുഃ സർവ്വജനാനാം കർണഗോചരേ ശിഷ്യാനുവാച,
«ئاگاداری مامۆستایانی تەورات بن، حەز دەکەن بە جلی شۆڕەوە بگەڕێن و پێیان خۆشە لە بازاڕدا سڵاویان لێ بکرێت، لە کەنیشتەکان ڕیزی پێشەوە بگرن و لە میوانیشدا لای سەرەوە. 46
യേഽധ്യാപകാ ദീർഘപരിച്ഛദം പരിധായ ഭ്രമന്തി, ഹട്ടാപണയോ ർനമസ്കാരേ ഭജനഗേഹസ്യ പ്രോച്ചാസനേ ഭോജനഗൃഹസ്യ പ്രധാനസ്ഥാനേ ച പ്രീയന്തേ
ماڵی بێوەژن هەڵدەلووشن و بۆ خۆدەرخستن نوێژەکانیان درێژ دەکەنەوە. ئەمانە سزایان گەورەترە.» 47
വിധവാനാം സർവ്വസ്വം ഗ്രസിത്വാ ഛലേന ദീർഘകാലം പ്രാർഥയന്തേ ച തേഷു സാവധാനാ ഭവത, തേഷാമുഗ്രദണ്ഡോ ഭവിഷ്യതി|

< لۆقا 20 >