لۆقا 20
| ڕۆژێکیان عیسا لە حەوشەکانی پەرستگا خەڵکی فێردەکرد و مزگێنیی دەدا، کاهینانی باڵا و مامۆستایانی تەورات لەگەڵ پیران هاتنە لای، | 1 |
And it came to pass, that on one of those days, as he taught the people in the temple, and preached the gospel, the chief priests and the scribes came upon him with the elders,
| پێیان گوت: «پێمان بڵێ، بە چ دەسەڵاتێک ئەمانە دەکەیت؟ کێ ئەم دەسەڵاتەی بە تۆ داوە؟» | 2 |
And spoke to him, saying, Tell us, by what authority doest thou these things? or who is he that gave thee this authority?
| وەڵامی دانەوە: «منیش پرسیارێکتان لێ دەکەم. پێم بڵێن: | 3 |
And he answered and said to them, I will also ask you one thing; and answer me:
| لەئاوهەڵکێشانی یەحیا، لە ئاسمانەوە بوو یان لە مرۆڤەوە؟» | 4 |
The baptism of John, was it from heaven, or from men?
| لەناو خۆیاندا ڕاوێژیان کرد و گوتیان: «ئەگەر بڵێین،”لە ئاسمانەوە،“دەڵێت،”بۆچی باوەڕتان پێی نەکرد؟“ | 5 |
And they reasoned with themselves, saying, If we shall say, From heaven; he will say, Why then believed ye him not?
| ئەگەریش بڵێین،”لە مرۆڤەوە بوو،“هەموو خەڵکەکە بەردبارانمان دەکەن، چونکە دڵنیان کە یەحیا پێغەمبەرە.» | 6 |
But if we say, From men; all the people will stone us: for they are persuaded that John was a prophet.
| وەڵامیان دایەوە کە نازانن لەکوێوەیە. | 7 |
And they answered, that they could not tell where it was from.
| عیساش پێی فەرموون: «منیش پێتان ناڵێم بە چ دەسەڵاتێک ئەمانە دەکەم.» | 8 |
And Jesus said to them, Neither do I tell you by what authority I do these things.
| ئینجا دەستی کرد بە هێنانەوەی ئەم نموونەیە بۆ خەڵکەکە: «کابرایەک ڕەزێکی چاند و بە ڕەزەوانانی سپارد و بۆ ماوەیەکی زۆر گەشتی کرد. | 9 |
Then he began to speak to the people this parable; A certain man planted a vineyard, and let it out to vinedressers, and went into a far country for a long time.
| لە وەرزی بەروبووم کۆکردنەوەدا کۆیلەیەکی بۆ لای ڕەزەوانەکان نارد، تاکو لە بەرهەمی ڕەزەکەی بدەنێ، بەڵام ڕەزەوانەکان لێیاندا و بە دەستی بەتاڵ ناردییانەوە. | 10 |
And at the season he sent a servant to the vinedressers, that they should give him of the fruit of the vineyard: but the vinedressers beat him, and sent him away empty.
| کۆیلەیەکی دیکەشی نارد، بەڵام لەمەشیان دا و سووکایەتییان پێکرد و بە دەستبەتاڵی ناردییانەوە. | 11 |
And again he sent another servant: and they beat him also, and treated him shamefully, and sent him away empty.
| سێیەمیشی نارد، ئەمەیان بریندار کرد و دەریانکرد. | 12 |
And again he sent the third: and they wounded him also, and cast him out.
| «خاوەن ڕەزەکە گوتی:”چی بکەم؟ کوڕە خۆشەویستەکەم دەنێرم، لەوانەیە ڕێزی بگرن.“ | 13 |
Then said the lord of the vineyard, What shall I do? I will send my beloved son: it may be when they see him they will reverence him.
| «بەڵام کە ڕەزەوانەکان بینییان، تەگبیریان لەگەڵ یەکتری کرد و گوتیان:”ئەوەتا میراتگر، با بیکوژین، تاکو ببینە میراتگر.“ | 14 |
But when the vinedressers saw him, they reasoned among themselves, saying, This is the heir: come, let us kill him, that the inheritance may be ours.
| ئینجا بردیانە دەرەوەی ڕەزەکە و کوشتیان. «ئیتر دەبێت خاوەنی ڕەزەکە چییان لێ بکات؟ | 15 |
So they cast him out of the vineyard, and killed him. What therefore shall the lord of the vineyard do to them?
| دێت و ئەم ڕەزەوانانە لەناودەبات و ڕەزەکە دەداتە خەڵکی دیکە.» کاتێک گوێیان لێبوو گوتیان: «خودا نەکات!» | 16 |
He shall come and destroy these vinedressers, and shall give the vineyard to others. And when they heard it, they said, may that never be.
| ئەویش سەیری کردن و فەرمووی: «کەواتە ئەمەی نووسراوە چییە: «[ئەو بەردەی وەستاکان ڕەتیان کردەوە، بوو بە گرنگترین بەردی بناغە]؟ | 17 |
And he beheld them, and said, What is this then that is written, The stone which the builders rejected, the same is become the head of the corner?
| ئەوەی بەسەر بەردەکەدا بکەوێت تێکدەشکێت، ئەوەش کە بەردەکە بەسەریدا بکەوێت وردوخاشی دەکات.» | 18 |
Whoever shall fall upon that stone shall be broken; but on whomever it shall fall, it will grind him to powder.
| لەو کاتەدا مامۆستایانی تەورات و کاهینانی باڵا هەوڵیان دا بیگرن، چونکە زانییان ئەو نموونەیەی لەسەر ئەوان هێنایەوە، بەڵام لە خەڵکەکە ترسان. | 19 |
And the chief priests and the scribes the same hour sought to lay hands on him; and they feared the people: for they perceived that he had spoken this parable against them.
| ئینجا چاودێریی عیسایان کرد و سیخوڕیان نارد کە خۆیان بە ڕاستودروست دەردەخست، تاکو بە قسەی خۆی تووشی بکەن و بیدەنە دەست حوکم و دەسەڵاتی فەرمانڕەوا. | 20 |
And they watched him, and sent forth spies, who pretended to be righteous men, that they might take hold of his words, that so they might deliver him to the power and authority of the governor.
| ئیتر سیخوڕەکان پرسیاریان لێکرد: «مامۆستا، دەزانین لە قسەکردن و فێرکرنتدا ڕاستی، لایەنگری کەسیش ناکەیت، بەڵکو ڕێگای خودا بە ڕاستی فێر دەکەیت. | 21 |
And they asked him, saying, Master, we know that thou sayest and teachest rightly, neither acceptest thou the person of any, but teachest the way of God truly:
| بۆ ئێمە دروستە سەرانە بدەینە قەیسەر یان نا؟» | 22 |
Is it lawful for us to give tribute to Caesar, or not?
| عیسا کە بە فێڵەکەیانی دەزانی، پێی فەرموون: | 23 |
But he perceived their craftiness, and said to them, Why tempt ye me?
| «دینارێکم نیشان بدەن. ئەم وێنە و نووسینە هی کێیە؟» گوتیان: «هی قەیسەرە.» | 24 |
Show me a penny. Whose image and superscription hath it? They answered and said, Caesar’s.
| ئەویش پێی فەرموون: «هی قەیسەر بدەنە قەیسەر، هی خوداش بدەنە خودا.» | 25 |
And he said to them, Render therefore to Caesar the things which are Caesar’s, and to God the things which are God’s.
| ئیتر نەیانتوانی لەبەردەم خەڵکدا بە قسەکەی تووشی بکەن، سەرسامیش بوون لە وەڵامەکەی و بێدەنگ بوون. | 26 |
And they could not take hold of his words before the people: and they marvelled at his answer, and held their peace.
| هەندێک سەدوقی هاتن، ئەوانەی دەڵێن هەستانەوە نییە، لێیان پرسی: | 27 |
Then came to him certain of the Sadducees, who deny that there is any resurrection; and they asked him,
| «مامۆستا، موسا بۆی نووسیوین، ئەگەر یەکێک براکەی بە وەجاخکوێری مرد و ژنەکەی لەپاش خۆی بەجێهێشت، ئەوا براژنەکەی دەخوازێتەوە و وەچە بۆ براکەی دەخاتەوە. | 28 |
Saying, Master, Moses wrote to us, If any man’s brother should die, having a wife, and he should die without children, that his brother should take his wife, and raise up seed to his brother.
| ئینجا حەوت برا هەبوون، یەکەمیان ژنی هێنا و بە وەجاخکوێری مرد. | 29 |
There were therefore seven brothers: and the first took a wife, and died without children.
| دووەمیش و | 30 |
And the second took her for a wife, and he died childless.
| سێیەمیش خواستیانەوە، هەر حەوتیان بە هەمان شێوە بە وەجاخکوێری مردن. | 31 |
And the third took her; and in like manner the seven also: and they left no children, and died.
| لەدوای هەموویان ژنەکەش مرد. | 32 |
Last of all the woman died also.
| ئایا لە ڕۆژی زیندووبوونەوەدا دەبێتە ژنی کامیان؟ چونکە ژنی هەر حەوتیان بووە.» | 33 |
Therefore in the resurrection whose wife of them is she? for seven had her for a wife.
| عیساش پێی فەرموون: «خەڵکی ئەم دنیایە ژن دەهێنن و شوو دەکەن، (aiōn g165) | 34 |
And Jesus answering said to them, The children of this world marry, and are given in marriage: (aiōn g165)
| بەڵام ئەوانەی شایانی گەیشتنن بەو دنیا و هەستانەوەی نێو مردووان، ژن ناهێنن و شوو ناکەن. (aiōn g165) | 35 |
But they who shall be accounted worthy to obtain that world, and the resurrection from the dead, neither marry, nor are given in marriage: (aiōn g165)
| هەروەها ناتوانن بمرن، چونکە وەک فریشتەن و کوڕی خودان کە کوڕی هەستانەوەن. | 36 |
Neither can they die any more: for they are equal to the angels; and are the children of God, being the children of the resurrection.
| تەنانەت موساش لە چیرۆکی دەوەنەکە ڕوونی دەکاتەوە کە مردووان هەڵدەستنەوە، چونکە یەزدانی ناوبرد بە [خودای ئیبراهیم و خودای ئیسحاق و خودای یاقوب.] | 37 |
Now that the dead are raised, even Moses showed at the bush, when he calleth the Lord the God of Abraham, and the God of Isaac, and the God of Jacob.
| ئەو خودای مردووان نییە، بەڵکو هی زیندووانە، چونکە لای ئەو هەموو زیندوون.» | 38 |
For he is not a God of the dead, but of the living: for all live to him.
| هەندێک لە مامۆستایانی تەورات وەڵامیان دایەوە: «مامۆستا، باشت فەرموو.» | 39 |
Then certain of the scribes answering said, Master, thou hast well said.
| ئیتر نەیانوێرا هیچی دیکەی لێ بپرسن. | 40 |
And after that they dared not ask him any question at all.
| عیسا پێی فەرموون: «باشە چۆن دەڵێن کە مەسیح کوڕی داودە؟ | 41 |
And he said to them, How say they that Christ is David’s son?
| داود خۆی لە پەڕتووکی زەبووردا دەڵێت: «[یەزدان بە خاوەن شکۆی منی فەرموو:”لە دەستەڕاستم دابنیشە | 42 |
And David himself saith in the book of Psalms, The LORD said to my Lord, Sit thou on my right hand,
| هەتا دوژمنانت دەکەمە تەختەپێ بۆ پێیەکانت.“] | 43 |
Till I make thy enemies thy footstool.
| ئەوەتا داود پێی دەڵێ”خاوەن شکۆ“، ئیتر چۆن دەبێتە کوڕی؟» | 44 |
David therefore calleth him Lord, how is he then his son?
| کاتێک هەموو خەڵکەکە گوێیان گرتبوو، بە قوتابییەکانی فەرموو: | 45 |
Then in the hearing of all the people he said to his disciples,
| «ئاگاداری مامۆستایانی تەورات بن، حەز دەکەن بە جلی شۆڕەوە بگەڕێن و پێیان خۆشە لە بازاڕدا سڵاویان لێ بکرێت، لە کەنیشتەکان ڕیزی پێشەوە بگرن و لە میوانیشدا لای سەرەوە. | 46 |
Beware of the scribes, who desire to walk in long robes, and love greetings in the markets, and the highest seats in the synagogues, and the best places at feasts;
| ماڵی بێوەژن هەڵدەلووشن و بۆ خۆدەرخستن نوێژەکانیان درێژ دەکەنەوە. ئەمانە سزایان گەورەترە.» | 47 |
Who devour widows’ houses, and for a show make long prayers: the same shall receive greater condemnation.
