شینەکانی یەرمیا 5
| ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە. | 1 |
Kom i hug, Herre, kor det er med oss! Skoda etter og sjå, kor me er svivyrde!
| میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە. | 2 |
Vår arv er komen åt framande, våre hus åt utlendske menner.
| هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن. | 3 |
Farlause er me vortne, hev ikkje far. Møderne våre er som enkjor.
| دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت. | 4 |
Me lyt kjøpa det vatnet me drikk, vår ved lyt me betala.
| ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە. | 5 |
Våre forfylgjarar hev me på halsen; me er trøytte, fær ikkje kvild.
| دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست. | 6 |
Til Egyptarland rette me hand, til Assyria, vilde mettast med brød.
| باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین. | 7 |
Våre feder synda, dei er burte, me lyt bera deira misgjerningar.
| کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات. | 8 |
Trælar er våre herrar, og ingen riv oss ut or deira hand.
| بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین. | 9 |
Me søkjer vårt brød med livsens fåre for sverdet i øydemark.
| پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین. | 10 |
Vår hud er glodheit som omnen, for svolten som gneg og brenn.
| لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا. | 11 |
Kvende hev i Sion dei skjemt, møyar i byarne i Juda.
| میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت. | 12 |
Hovdingar hengde dei med si hand, gamle viste dei ikkje vyrdnad.
| لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن. | 13 |
Ungmenne laut bera kverni, og gutar seig ned med vedbyrdi på.
| پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا. | 14 |
Dei gamle sit ikkje lenger i porten, dei unge ikkje meir med sitt strengespel.
| خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن. | 15 |
Det er slutt med vår hjartans gleda, vår dans er umsnudd til sorg.
| تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد! | 16 |
Kransen er fallen av vårt hovud; usæle me, at me hev synda!
| لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو، | 17 |
Difor er hjarta vårt sjukt, di so er augo våre dimme -
| لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن. | 18 |
for Sions fjell som ligg audt, der renner no revar ikring.
| ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت. | 19 |
Du, Herre, sit æveleg konge, frå ætt til ætt stend din kongsstol.
| بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟ | 20 |
Kvi vil du oss æveleg gløyma, ganga frå oss dagarne lange?
| ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە، | 21 |
Vend oss, Herre, til deg, so kjem me; nya upp att våre dagar frå gamalt!
| یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟ | 22 |
For du kann vel ikkje reint ha støytt oss burt, vera so ovleg harm på oss.
