شینەکانی یەرمیا 5

1 ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە.

Ricordati, Signore, di quanto ci è accaduto, guarda e considera il nostro obbrobrio.

2 میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە.

La nostra eredità è passata a stranieri, le nostre case a estranei.

3 هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن.

Orfani siam diventati, senza padre; le nostre madri come vedove.

4 دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت.

L'acqua nostra beviamo per denaro, la nostra legna si acquista a pagamento.

5 ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە.

Con un giogo sul collo siamo perseguitati siamo sfiniti, non c'è per noi riposo.

6 دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست.

All'Egitto abbiamo teso la mano, all'Assiria per saziarci di pane.

7 باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین.

I nostri padri peccarono e non sono più, noi portiamo la pena delle loro iniquità.

8 کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات.

Schiavi comandano su di noi, non c'è chi ci liberi dalle loro mani.

9 بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین.

A rischio della nostra vita ci procuriamo il pane davanti alla spada nel deserto.

10 پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین.

La nostra pelle si è fatta bruciante come un forno a causa degli ardori della fame.

11 لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا.

Han disonorato le donne in Sion, le vergini nelle città di Giuda.

12 میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت.

I capi sono stati impiccati dalle loro mani, i volti degli anziani non sono stati rispettati.

13 لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن.

I giovani han girato la mola; i ragazzi son caduti sotto il peso della legna.

14 پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا.

Gli anziani hanno disertato la porta, i giovani i loro strumenti a corda.

15 خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن.

La gioia si è spenta nei nostri cuori, si è mutata in lutto la nostra danza.

16 تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد!

E' caduta la corona dalla nostra testa; guai a noi, perché abbiamo peccato!

17 لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو،

Per questo è diventato mesto il nostro cuore, per tali cose si sono annebbiati i nostri occhi:

18 لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن.

perché il monte di Sion è desolato; le volpi vi scorrazzano.

19 ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت.

Ma tu, Signore, rimani per sempre, il tuo trono di generazione in generazione.

20 بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟

Perché ci vuoi dimenticare per sempre? Ci vuoi abbandonare per lunghi giorni?

21 ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە،

Facci ritornare a te, Signore, e noi ritorneremo; rinnova i nostri giorni come in antico,

22 یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟

poiché non ci hai rigettati per sempre, nè senza limite sei sdegnato contro di noi.