< شینەکانی یەرمیا 5 >

ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە. 1
Rememoru, ho Eternulo, kio fariĝis al ni; Rigardu kaj vidu nian malhonoron!
میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە. 2
Nia heredaĵo transiris al fremduloj, Niaj domoj al aligentuloj.
هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن. 3
Ni fariĝis orfoj senpatraj, Niaj patrinoj estas kiel vidvinoj.
دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت. 4
Nian akvon ni trinkas pro mono; Nian lignon ni ricevas nur pro pago.
ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە. 5
Oni pelas nin je nia kolo; Ni laciĝis, sed oni ne permesas al ni ripozi.
دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست. 6
Al Egiptujo ni etendis la manon, Al Asirio, por satiĝi per pano.
باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین. 7
Niaj patroj pekis, sed ili jam ne ekzistas; Kaj ni devas suferi pro iliaj malbonagoj.
کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات. 8
Sklavoj regas super ni; Kaj neniu liberigas nin el iliaj manoj.
بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین. 9
Kun danĝero por nia vivo ni akiras nian panon, Pro la glavo en la dezerto.
پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین. 10
Nia haŭto varmegiĝis kiel forno, Por la kruela malsato.
لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا. 11
La virinojn en Cion ili senhonorigis, La virgulinojn en la urboj de Judujo.
میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت. 12
La princoj estas pendigitaj je siaj manoj; La maljunulojn oni ne respektis.
لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن. 13
La junuloj devas porti muelŝtonojn; La knaboj falas sub la lignoŝarĝoj.
پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا. 14
La maljunuloj jam ne sidas ĉe la pordegoj, La junuloj jam ne kantas.
خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن. 15
Malaperis la gajeco de nia koro; Niaj dancrondoj aliformiĝis en funebron.
تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد! 16
Defalis la krono de nia kapo; Ho ve al ni, ke ni pekis!
لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو، 17
Pro tio senfortiĝis nia koro, Pro tio senlumiĝis niaj okuloj:
لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن. 18
Pro la monto Cion, ke ĝi fariĝis dezerta, Ke vulpoj vagas sur ĝi.
ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت. 19
Sed Vi, ho Eternulo, kiu restas eterne Kaj kies trono staras de generacio al generacio,
بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟ 20
Kial Vi forgesis nin kvazaŭ por eterne, Forlasis nin por longa tempo?
ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە، 21
Reirigu nin, ho Eternulo, al Vi, ke ni revenu; Renovigu niajn tagojn kiel en la tempo antaŭa.
یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟ 22
Ĉar ĉu Vi nin tute forpuŝis? Vi tre forte ekkoleris kontraŭ ni.

< شینەکانی یەرمیا 5 >