< شینەکانی یەرمیا 5 >
ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە. | 1 |
Remember, O LORD, what is come upon us; behold, and see our reproach.
میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە. | 2 |
Our inheritance is turned unto strangers, our houses unto aliens.
هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن. | 3 |
We are become orphans and fatherless, our mothers are as widows.
دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت. | 4 |
We have drunk our water for money; our wood cometh to us for price.
ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە. | 5 |
To our very necks we are pursued; we labour, and have no rest.
دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست. | 6 |
We have given the hand to Egypt, and to Assyria, to have bread enough;
باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین. | 7 |
Our fathers have sinned, and are not; and we have borne their iniquities.
کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات. | 8 |
Servants rule over us; there is none to deliver us out of their hand.
بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین. | 9 |
We get our bread with the peril of our lives because of the sword of the wilderness.
پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین. | 10 |
Our skin is hot like an oven because of the burning heat of famine.
لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا. | 11 |
They have ravished the women in Zion, the maidens in the cities of Judah.
میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت. | 12 |
Princes are hanged up by their hand; the faces of elders are not honoured.
لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن. | 13 |
The young men have borne the mill, and the children have stumbled under the wood.
پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا. | 14 |
The elders have ceased from the gate, the young men from their music.
خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن. | 15 |
The joy of our heart is ceased; our dance is turned into mourning.
تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد! | 16 |
The crown is fallen from our head; woe unto us! for we have sinned.
لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو، | 17 |
For this our heart is faint, for these things our eyes are dim;
لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن. | 18 |
For the mountain of Zion, which is desolate, the foxes walk upon it.
ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت. | 19 |
Thou, O LORD, art enthroned for ever, Thy throne is from generation to generation.
بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟ | 20 |
Wherefore dost Thou forget us for ever, and forsake us so long time?
ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە، | 21 |
Turn Thou us unto Thee, O LORD, and we shall be turned; renew our days as of old.
یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟ | 22 |
Thou canst not have utterly rejected us, and be exceeding wroth against us!