< شینەکانی یەرمیا 5 >

ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە. 1
Gedenk, HEERE, wat ons geschied is, aanschouw het, en zie onzen smaad aan.
میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە. 2
Ons erfdeel is tot de vreemdelingen gewend, onze huizen tot de uitlanders.
هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن. 3
Wij zijn wezen zonder vader, onze moeders zijn als de weduwen.
دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت. 4
Ons water moeten wij voor geld drinken; ons hout komt ons op prijs te staan.
ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە. 5
Wij lijden vervolging op onze halzen; zijn wij woede, men laat ons geen rust.
دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست. 6
Wij hebben den Egyptenaar de hand gegeven, en den Assyrier, om met brood verzadigd te worden.
باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین. 7
Onze vaders hebben gezondigd, en zijn niet meer, en wij dragen hun ongerechtigheden.
کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات. 8
Knechten heersen over ons; er is niemand, die ons uit hun hand rukke.
بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین. 9
Wij moeten ons brood met gevaar onzes levens halen, vanwege het zwaard der woestijn.
پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین. 10
Onze huid is zwart geworden gelijk een oven, vanwege den geweldigen storm des hongers.
لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا. 11
Zij hebben de vrouwen te Sion verkracht, en de jonge dochters in de steden van Juda.
میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت. 12
De vorsten zijn door hunlieder hand opgehangen; de aangezichten der ouden zijn niet geeerd geweest.
لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن. 13
Zij hebben de jongelingen weggenomen, om te malen, en de jongens struikelen onder het hout.
پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا. 14
De ouden houden op van de poort, de jongelingen van hun snarenspel.
خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن. 15
De vreugde onzes harten houdt op, onze rei is in treurigheid veranderd.
تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد! 16
De kroon onzes hoofds is afgevallen; o wee nu onzer, dat wij zo gezondigd hebben!
لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو، 17
Daarom is ons hart mat, om deze dingen zijn onze ogen duister geworden.
لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن. 18
Om des bergs Sions wil, die verwoest is, waar de vossen op lopen.
ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت. 19
Gij, o HEERE, zit in eeuwigheid, Uw troon is van geslacht tot geslacht.
بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟ 20
Waarom zoudt Gij ons steeds vergeten? Waarom zoudt Gij ons zo langen tijd verlaten?
ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە، 21
HEERE, bekeer ons tot U, zo zullen wij bekeerd zijn; vernieuw onze dagen als van ouds.
یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟ 22
Want zoudt Gij ons ganselijk verwerpen? Zoudt Gij zozeer tegen ons verbolgen zijn?

< شینەکانی یەرمیا 5 >