< شینەکانی یەرمیا 5 >
ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە. | 1 |
HERRE, kom vor skæbne i Hu, sku ned og se vor skændsel!
میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە. | 2 |
Vor Arvelod tilfaldt fremmede, Udlændinge fik vore Huse.
هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن. | 3 |
Forældreløse, faderløse er vi, som Enker er vore Mødre.
دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت. | 4 |
Vort Drikkevand må vi købe, betale må vi vort Brænde.
ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە. | 5 |
Åget trykker vor Nakke, vi trættes og finder ej Hvile.
دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست. | 6 |
Ægypten rakte vi Hånd, Assur, for at mættes med Brød.
باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین. | 7 |
Vore Fædre, som synded, er borte, og vi må bære deres Skyld.
کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات. | 8 |
Over os råder Trælle, ingen frier os fra dem.
بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین. | 9 |
Med Livsfare henter vi vort Brød, udsatte for Ørkenens Sværd.
پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین. | 10 |
Vor Hud er sværtet som en Ovn af Hungerens svidende Lue.
لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا. | 11 |
De skændede kvinder i Zion, Jomfruer i Judas Byer.
میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت. | 12 |
Fyrster greb de og hængte, tog intet Hensyn til gamle.
لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن. | 13 |
Ynglinge sattes til Kværnen, under Brændeknippet segnede Drenge.
پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا. | 14 |
De gamle forsvandt fra Porten, de unge fra Strengenes Leg.
خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن. | 15 |
Vort Hjertes Glæde er borte, vor Dans er vendt til Sorg.
تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد! | 16 |
Kronen faldt af vort Hoved, ve os, at vi har syndet!
لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو، | 17 |
Vort Hjerte blev derfor sygt, derfor vort Øje mørkt:
لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن. | 18 |
For Zions Bjerg, som er øde, Ræve tumler sig der.
ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت. | 19 |
Du, HERRE, troner for evigt, fra Slægt til Slægt står din trone.
بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟ | 20 |
Hvi glemmer du os bestandig og svigter os alle dage?
ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە، | 21 |
Omvend os, HERRE, til dig, så vender vi om, giv os nye Dage, som fordum!
یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟ | 22 |
Eller har du helt stødt os bort, er din Vrede mod os uden Ende?