شینەکانی یەرمیا 5
| ئەی یەزدان، بەبیرت بێتەوە چیمان بەسەرهات، تەماشا بکە و ڕیسواییەکەمان ببینە. | 1 |
Herre! kom i Hu, hvad der er sket os; sku ned og se vor Forhaanelse!
| میراتەکەمان بۆ نامۆکان بوو، ماڵمان بۆ بێگانە. | 2 |
Vor Arv er gaaet over til fremmede, vore Huse til Udlændinge.
| هەتیو و بێ باوک بووین، دایکانمان وەک بێوەژنن. | 3 |
Vi ere blevne faderløse, uden Fader, vore Mødre ere som Enker.
| دەبێ ئەو ئاوە بکڕین کە دەیخۆینەوە دارەکانمان بە نرخ بۆمان دێت. | 4 |
Vandet, vi drikke, købe vi for Penge; vort Brænde kommer til os for Betaling.
| ئەوانەی ڕاومان دەنێن زۆر نزیک بوونەوە، ماندوو دەبین و حەوانەوەمان نییە. | 5 |
Man er os paa Halsen, vi forfølges; vi blive trætte og faa ikke Hvile.
| دەستمان لە میسری و ئاشورییەکان پانکردەوە بۆ بەدەستهێنانی نانی پێویست. | 6 |
Vi have rakt Haanden imod Ægypten, imod Assyrien for at mættes af Brød.
| باوکانمان گوناهیان کرد، نەمان، ئێمەش سزاکەیان وەردەگرین. | 7 |
Vore Fædre have syndet, de ere ikke mere, og vi bære deres Misgerninger.
| کۆیلەکان فەرمانڕەوایەتیمان دەکەن، کەس نییە لە دەستیان ڕزگارمان بکات. | 8 |
Trælle herske over os; der er ingen, som frier af deres Haand.
| بەهۆی شمشێر لە چۆڵەوانی ژیانمان لە مەترسیدایە هەتا بژێوی پەیدا دەکەین. | 9 |
Vi hente vort Brød med Fare for vort Liv, formedelst Sværdet i Ørken.
| پێستمان وەک تەنوور سووتاوە، لەبەر برسیێتی برژاوین. | 10 |
Vor Hud er forbrændt som en Ovn, af Hungerens Glød.
| لە سییۆن دەستدرێژییان کردە سەر ژنان، پاکیزەکانیش لە شارۆچکەکانی یەهودا. | 11 |
De krænke Kvinderne i Zion, Jomfruerne i Judas Stæder.
| میران بە دەستیانەوە هەڵدەواسرێن، ڕێز لە پیران ناگیرێت. | 12 |
Fyrster ere hængte af deres Haand, Oldingers Person bliver ikke æret.
| لاوانیان دەهاڕدرێن، منداڵان لەژێر بارەداردا بەلادادێن. | 13 |
Unge Karle maatte tage fat paa Kværnen, og Drenge segnede under Byrden af Ved.
| پیران دەستیان لە دەروازە هەڵدەگرن، لاوانیش وازیان لە گۆرانی هێنا. | 14 |
De Ældste have hørt op med at sidde i Porten, de unge Karle med deres Strengeleg.
| خۆشی دڵمان نەما، شاییمان بوو بە شیوەن. | 15 |
Vort Hjertes Glæde er hørt op, vor Dans er vendt om til Sorrig.
| تاجی سەرمان کەوت. قوڕبەسەرمان، چونکە گوناهمان کرد! | 16 |
Vort Hoveds Krone er affalden; o ve os! thi vi have syndet.
| لەبەر ئەم شتانە دڵمان داهێزرا، لەبەر ئەم ڕووداوانە بەرچاومان تاریک بوو، | 17 |
Derfor er vort Hjerte sygt, derfor ere vore Øjne formørkede:
| لەبەر کێوی سییۆن، وێران بوو، چەقەڵ هاتوچۆی تێدا دەکەن. | 18 |
For Zions Bjergs Skyld, som er øde, Ræve løbe derpaa.
| ئەی یەزدان، تۆ بۆ هەتاهەتایە حوکم دەکەیت، تەختی تۆ نەوە دوای نەوە بەردەوام دەبێت. | 19 |
Du, Herre! du bliver evindelig, din Trone fra Slægt til Slægt.
| بۆچی بەردەوام لەبیرمان دەکەیت؟ بۆچی کاتێکی درێژ بەجێمان دەهێڵیت؟ | 20 |
Hvorfor vil du glemme os evindelig? forlade os saa lang en Tid?
| ئەی یەزدان، بمانگەڕێنەوە بۆ لای خۆت، هەتا بگەڕێینەوە، وەک جاران ڕۆژانمان نوێ بکەرەوە، | 21 |
Herre! før os tilbage til dig, saa ville vi vende tilbage, forny vore Dage som i fordums Tid!
| یان تۆ زۆر لێمان تووڕە بوویت و بە تەواوی ئێمەت ڕەتکردووەتەوە؟ | 22 |
Thi mon du aldeles har forkastet os? mon du er saa saare vred paa os?
