شینەکانی یەرمیا 3

1 من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو.

Я той муж, який бачив біду́ від жезла́ Його гніву, —

2 منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک.

Він прова́див мене й допрова́див до те́мряви, а не до світла.

3 بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ.

Лиш на мене все зно́ву обе́ртає руку Свою́ цілий день.

4 گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم.

Він ви́снажив тіло моє й мою шкіру, мої кості сторо́щив,

5 دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی.

обгородив Він мене, і мене оточи́в гіркото́ю та му́кою,

6 ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون.

у темно́ті мене посадив, мов померлих давно́.

7 لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد.

Обгороди́в Він мене — і не ви́йду, тяжки́ми вчинив Він кайда́ни мої.

8 هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت.

І коли я кричу́ й голошу́, затикає Він вуха Свої на молитву мою,

9 بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد.

Камінням обте́саним обгородив Він доро́ги мої, повикри́влював стежки́ мої.

10 وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات،

Він для мене ведме́дем чату́ючим став, немов лев той у схо́вищі!

11 منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد.

Поплутав доро́ги мої та розша́рпав мене́, учинив Він мене опусто́шеним!

12 کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی.

Натягнув Свого лука й поставив мене, наче ціль для стріли́, —

13 تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند.

пустив стрі́ли до ни́рок моїх з Свого сагайдака́

14 هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن.

Для всього наро́ду свого я став посміхо́виськом, глумли́вою піснею їхньою цілий день.

15 تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام.

Наси́тив мене гіркото́ю, мене напоїв полино́м.

16 بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە.

І стер мені зу́би жорство́ю, до по́пелу кинув мене,

17 من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە.

і душа моя спо́кій згубила, забув я добро́.

18 ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.»

І сказав я: Загублена сила моя, та моє сподіва́ння на Господа.

19 دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون.

Згадай про біду́ мою й му́ку мою, про поли́н та отру́ту, —

20 بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە.

душа моя згадує безпереста́нку про це, і гнеться в мені.

21 بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە:

Оце я нага́дую серцеві своєму, тому то я маю надію:

22 بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت.

Це милість Господня, що ми не поги́нули, бо не нокінчи́лось Його милосердя, —

23 ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە.

нове́ воно кожного ра́нку, велика бо вірність Твоя!

24 بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.»

Господь — це мій у́діл, — говорить душа моя, — тому́ я надію на Нього склада́ю!

25 یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات.

Господь добрий для тих, хто наді́ю на Нього кладе́, для душі, що шукає Його́!

26 باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان.

Добре, коли люди́на в мовча́нні надію кладе́ на спасі́ння Господнє.

27 باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە.

Добре для мужа, як носить ярмо́ в своїй мо́лодості, —

28 با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە.

нехай він самі́тно сидить і мовчить, як поклав Він на нього його́;

29 با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت.

хай закриє він по́рохом у́ста свої, може є ще надія;

30 با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی.

хай що́ку тому підставля́є, хто його б'є, своєю ганьбою наси́чується.

31 چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە.

Бо Господь не наві́ки ж покине!

32 لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی.

Бо хоч Він і засму́тить кого, проте зми́лується за Своєю великою ми́лістю, —

33 ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات.

бо не мучить Він з серця Свого́, і не засмучує лю́дських синів.

34 تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ،

Щоб топта́ти під своїми ногами всіх в'я́знів землі,

35 یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز،

щоб перед обличчям Всевишнього право люди́ни зігнути,

36 یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟

щоб гноби́ти люди́ну у справі судо́вій його́, — оцьо́го не має на оці Госпо́дь!

37 کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟

Хто то скаже — і станеться це, як Господь того не наказав?

38 ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟

Хіба не виходить усе з уст Всевишнього, — зле та добре?

39 بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟

Чого ж нарікає люди́на жива? Нехай ска́ржиться кожен на гріх свій.

40 با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان.

Пошукаймо доріг своїх та досліді́мо, і верні́мось до Господа!

41 با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین:

підіймі́мо своє серце та руки до Бога на небі!

42 «ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت.

Спроневі́рились ми й неслухня́ними стали, тому́ не пробачив Ти нам,

43 «خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت.

закрився Ти гнівом і гнав нас, убивав, не помилував,

44 بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات.

закрив Себе хмарою, щоб до Тебе молитва моя не дійшла.

45 ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان.

Сміття́м та оги́дою нас Ти вчинив між наро́дами,

46 «هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە.

наші всі вороги́ пороззявля́ли на нас свого рота,

47 ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.»

страх та яма на нас поприхо́дили, руїна й погибіль.

48 چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون.

Моє око сплива́є пото́ками во́дними через нещастя дочки́ мого люду.

49 چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە،

Виливається око моє безупи́нно, нема бо пере́рви,

50 تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت.

аж поки не згля́неться та не побачить Госпо́дь із небе́с, —

51 ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم.

моє око вчиняє журбу́ для моєї душі через до́чок усіх мого міста.

52 ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم.

Ло́влячи, ло́влять мене, немов птаха, мої вороги безпричи́нно,

53 بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت.

життя моє в яму замкну́ли вони, і камі́ннями кинули в мене.

54 نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.»

Пливуть мені во́ди на го́лову, я говорю́: „ Вже погу́блений я!“

55 ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم.

Кликав я, Господи, Йме́ння Твоє́ із найглибшої ями,

56 گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.»

Ти чуєш мій голос, — не захо́вуй же ву́ха Свого від зо́йку мого́, від блага́ння мого!

57 ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!»

Ти близьки́й того дня, коли кличу Тебе, Ти говориш: „Не бійся!“

58 ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە.

За душу мою Ти змагався, о Господи, життя моє викупив Ти.

59 ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە!

Ти бачиш, о Господи, кривду мою, — розсуди ж Ти мій суд!

60 هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من.

Усю їхню по́мсту ти бачиш, всі за́думи їхні на мене,

61 ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛

Ти чуєш, о Господи, їхні нару́ги, всі за́думи їхні на ме́не,

62 ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن.

мову повста́нців на мене та їхнє буркоті́ння на мене ввесь день.

63 تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن.

Побач їхнє сиді́ння та їхнє встава́ння, — як за́вжди глумли́ва їхня пісня!

64 ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان.

Заплати їм, о Господи, згідно з чином їхніх рук!

65 پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت!

Подай їм темно́ту на серце, прокля́ття Твоє нехай буде на них!

66 بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا.

Своїм гнівом жени їх, і ви́губи їх з-під Господніх небе́с!