شینەکانی یەرمیا 3
| من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو. | 1 |
Eg er mannen som naudi såg under hans vreide-ris.
| منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک. | 2 |
Meg hev han ført og late ferdast i myrker og ikkje i ljos.
| بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ. | 3 |
Berre mot meg vender han si hand upp att og upp att heile dagen.
| گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم. | 4 |
Han hev late meg eldast i hold og hud, han hev krasa mine bein.
| دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی. | 5 |
Han bygde att for meg og ringa meg inn med beiska og møda.
| ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون. | 6 |
I myrkret hev han set meg, lik deim som longe er daude.
| لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد. | 7 |
Han mura att for meg, so eg kjem meg ikkje ut; tunge gjorde han mine lekkjor.
| هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت. | 8 |
Endå eg kallar og ropar, let han att for mi bøn.
| بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد. | 9 |
Han mura fyre mine vegar med tilhoggen stein, gjorde det uført på min stig.
| وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات، | 10 |
Ein lurande bjørn var han mot meg, ei løva i løyne.
| منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد. | 11 |
Til villstig gjorde han min veg; han reiv meg sund og lagde meg i øyde.
| کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی. | 12 |
Han spente sin boge og sette meg til skotmål for si pil.
| تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند. | 13 |
Han let renna inni mine nyro pilehus-sønerne sine.
| هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن. | 14 |
Eg vart til lått for alt mitt folk, deira nidvisa heile dagen.
| تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام. | 15 |
Han metta meg med beiske urter, han gav meg malurt å drikka.
| بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە. | 16 |
Han let meg knasa mine tenner på småstein, han grov meg ned i oska.
| من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە. | 17 |
Og du støytte burt frå fred mi sjæl; eg gløymde kor det var å hava det godt.
| ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.» | 18 |
Og eg sagde: «Det er ute med mi kraft og med mi von til Herren.»
| دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون. | 19 |
Kom i hug mi naud og mi utlægd - malurt og beiska.
| بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە. | 20 |
Ho minnest det, sjæli mi, og er nedbøygd i meg.
| بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە: | 21 |
Dette vil eg leggja meg på hjarta, og difor vil eg vona:
| بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت. | 22 |
Herrens nåde det er, at det ikkje er ute med oss, for hans miskunn er enn ikkje all.
| ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە. | 23 |
Kvar morgon er ho ny, å, stor er din truskap.
| بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.» | 24 |
Min lut er Herren, segjer mi sjæl; difor vonar vil eg vona på honom.
| یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات. | 25 |
Herren er god med deim som ventar på honom, med den sjæl som søkjer honom.
| باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان. | 26 |
Det er godt å vera still for Herren og venta på hans frelsa.
| باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە. | 27 |
Det er godt for mannen at han ber ok i sin ungdom,
| با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە. | 28 |
at han sit einsleg og tegjande, når han legg det på,
| با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت. | 29 |
at han luter seg med munnen mot moldi - kann henda det enn er von -
| با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی. | 30 |
at han held fram si kinn til slag, let seg metta med svivyrda.
| چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە. | 31 |
For Herren støyter ikkje æveleg burt.
| لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی. | 32 |
For um han legg på sorg, so miskunnar han endå etter sin store nåde.
| ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات. | 33 |
For det er ikkje av hjarta han legg møda og sorg på mannsborni.
| تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ، | 34 |
At dei krasar under fot alle fangar i landet,
| یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز، | 35 |
at dei rengjer retten for mannen framfor åsyni til den Høgste,
| یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟ | 36 |
at ein gjer urett mot ein mann i hans sak - ser ikkje Herren slikt?
| کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟ | 37 |
Kven tala, og det vart, um Herren ikkje baud?
| ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟ | 38 |
Kjem ikkje frå munnen til den Høgste både vondt og godt?
| بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟ | 39 |
Kvi skal eit livande menneskje klaga? Kvar syrgje yver si synd!
| با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان. | 40 |
Lat oss ransaka våre vegar og røyna deim og venda oss til Herren!
| با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین: | 41 |
Lat oss lyfta våre hjarto likeins som våre hender til Gud i himmelen!
| «ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت. | 42 |
Me hev synda og vore ulyduge, du hev ikkje tilgjeve.
| «خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت. | 43 |
Du sveipte deg i vreide og elte oss, du slo i hel utan nåde.
| بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات. | 44 |
I skyer sveipte du deg, so ingi bøn rakk fram.
| ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان. | 45 |
Til skarn og styggje hev du gjort oss midt imillom folki.
| «هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە. | 46 |
Dei spila upp sitt gap imot oss, alle våre fiendar.
| ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.» | 47 |
Gruv og grav det vart vår lut, øyding og tjon.
| چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون. | 48 |
Tårebekkjer strøymer or mitt auga for tjonet på mitt folks dotter.
| چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە، | 49 |
Mitt auga sirenn, roar seg ikkje,
| تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت. | 50 |
fyrr Herrens skodar etter og ser frå himmelen.
| ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم. | 51 |
Mitt auga gjer meg hjarte-ilt for kvar ei av døtterne i min by.
| ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم. | 52 |
Dei jaga og elte meg som ein fugl, dei som var mine fiendar utan orsak.
| بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت. | 53 |
Dei vilde taka livet av meg nede i brunnen, dei kasta stein på meg.
| نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.» | 54 |
Vatnet flødde yver mitt hovud, eg sagde: «Det er ute med meg.»
| ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم. | 55 |
Eg påkalla ditt namn, Herre, utor den djupe hola.
| گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.» | 56 |
Mi røyst høyrde du; haldt deg ikkje for øyro når eg ropar um lindring.
| ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!» | 57 |
Du var nær den dagen eg kalla på deg; du sagde: «Ikkje ottast!»
| ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە. | 58 |
Du, Herre, hev ført saki for mi sjæl, du hev løyst ut mitt liv.
| ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە! | 59 |
Du, Herre, hev set kva urett eg leid; å, døm i mi sak!
| هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من. | 60 |
Du hev set all deira hemnhug, alle deira løynderåder mot meg.
| ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛ | 61 |
Du hev høyrt deira svivyrdingar, alle deira løynderåder mot meg,
| ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن. | 62 |
det mine motstandarar sagde og tenkte imot meg dagen lang.
| تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن. | 63 |
Ansa på deim, når dei sit og når dei stend! um meg gjer dei nidvisor.
| ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان. | 64 |
Du, Herre, vil gjeva deim av same slag som deira hender hev gjort.
| پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت! | 65 |
Du vil leggja eit sveip yver deira hjarta, du vil bannstøyta deim.
| بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا. | 66 |
Du vil elta deim i vreide, og tyna deim so dei ikkje bid meir under Herrens himmel.
