شینەکانی یەرمیا 3
| من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو. | 1 |
Jeg er den mann som har sett elendighet under hans vredes ris.
| منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک. | 2 |
Mig har han ledet og ført i mørke og ikke i lys.
| بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ. | 3 |
Bare mot mig vender han atter og atter sin hånd den hele dag.
| گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم. | 4 |
Han lot mitt kjøtt og min hud fortæres; han knuste mine ben.
| دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی. | 5 |
Han bygget en mur mot mig og omringet mig med bitterhet og møie.
| ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون. | 6 |
På mørke steder lot han mig bo som de for lenge siden døde.
| لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد. | 7 |
Han murte igjen for mig, så jeg ikke kan komme ut; han gjorde mine lenker tunge.
| هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت. | 8 |
Om jeg enn ropte og skrek, lukket han sitt øre for min bønn.
| بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد. | 9 |
Han tilmurte mine veier med hugne stener, mine stier gjorde han krokete.
| وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات، | 10 |
En lurende bjørn var han mot mig, en løve i skjul.
| منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد. | 11 |
Mine veier gjorde han til avveier, han sønderrev mig og ødela mig.
| کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی. | 12 |
Han spente sin bue og stilte mig op til mål for sin pil.
| تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند. | 13 |
Han lot sitt koggers sønner fare inn i mine nyrer.
| هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن. | 14 |
Jeg er blitt til latter for alt mitt folk, til en spottesang for dem hele dagen.
| تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام. | 15 |
Han mettet mig med bitre urter, han gav mig rikelig malurt å drikke.
| بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە. | 16 |
Han knuste mine tenner, han gav mig småsten å ete, han trykte mig ned i asken.
| من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە. | 17 |
Du forkastet mig og tok bort min fred; jeg glemte det som godt er,
| ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.» | 18 |
og jeg sa: Det er forbi med min kraft og mitt håp til Herren.
| دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون. | 19 |
Kom i hu min elendighet og min landflyktighet - malurt og galle!
| بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە. | 20 |
Min sjel kommer det i hu og er nedbøiet i mig.
| بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە: | 21 |
Dette vil jeg ta mig til hjerte, derfor vil jeg håpe:
| بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت. | 22 |
Herrens miskunnhet er det at det ikke er forbi med oss; for hans barmhjertighet har ennu ikke ende.
| ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە. | 23 |
Den er ny hver morgen, din trofasthet er stor.
| بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.» | 24 |
Herren er min del, sier min sjel; derfor håper jeg på ham.
| یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات. | 25 |
Herren er god mot dem som bier efter ham, mot den sjel som søker ham.
| باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان. | 26 |
Det er godt at en bier i stillhet efter Herrens frelse.
| باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە. | 27 |
Det er godt for en mann at han bærer åk i sin ungdom,
| با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە. | 28 |
at han sitter ene og tier, når han legger byrder på ham,
| با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت. | 29 |
at han trykker sin munn i støvet og sier: Kanskje det ennu er håp -
| با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی. | 30 |
at han vender sitt kinn til den som slår ham, lar sig mette med hån.
| چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە. | 31 |
For Herren forkaster ikke til evig tid,
| لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی. | 32 |
men om han bedrøver, så forbarmer han sig igjen efter sin rike miskunnhet;
| ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات. | 33 |
for det er ikke av hjertet han plager eller bedrøver menneskenes barn.
| تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ، | 34 |
Når nogen knuser alle jordens fanger under sine føtter,
| یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز، | 35 |
bøier mannens rett for den Høiestes åsyn
| یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟ | 36 |
eller gjør en mann urett i hans sak - mon Herren ikke ser det?
| کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟ | 37 |
Hvem talte så det skjedde, uten at Herren bød det?
| ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟ | 38 |
Er det ikke fra den Høiestes munn både de onde og de gode ting utgår?
| بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟ | 39 |
Hvorfor klager et menneske som lever? Enhver klage over sin egen synd!
| با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان. | 40 |
La oss ransake våre veier og granske dem, og la oss vende om til Herren!
| با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین: | 41 |
La oss løfte vårt hjerte og våre hender til Gud i himmelen!
| «ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت. | 42 |
Vi har syndet og vært gjenstridige; du har ikke tilgitt.
| «خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت. | 43 |
Du innhyllet dig i vrede og forfulgte oss; du slo ihjel, du sparte ikke.
| بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات. | 44 |
Du innhyllet dig i skyer, så ingen bønn trengte igjennem.
| ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان. | 45 |
Til skarn og utskudd gjorde du oss midt iblandt folkene.
| «هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە. | 46 |
De spilte op sin munn mot oss alle våre fiender.
| ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.» | 47 |
Gru og grav er blitt oss til del, ødeleggelse og undergang.
| چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون. | 48 |
Bekker av tårer rinner fra mitt øie fordi mitt folks datter er gått under.
| چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە، | 49 |
Mitt øie rinner og har ikke ro, det får ingen hvile,
| تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت. | 50 |
før Herrens øie ser ned fra himmelen.
| ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم. | 51 |
Mitt øie volder min sjel smerte for alle min stads døtres skyld.
| ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم. | 52 |
Hårdt jaget de mig som en fugl de som var mine fiender uten årsak.
| بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت. | 53 |
De vilde gjøre ende på mitt liv, de vilde kaste mig i brønnen, og de kastet sten på mig.
| نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.» | 54 |
Vannene strømmet over mitt hode; jeg sa: Jeg er fortapt.
| ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم. | 55 |
Jeg påkalte ditt navn, Herre, fra den dypeste brønn.
| گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.» | 56 |
Du hørte min røst; lukk ikke ditt øre for mitt rop, men la mig få lindring!
| ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!» | 57 |
Du var nær den dag jeg kalte på dig; du sa: Frykt ikke!
| ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە. | 58 |
Herre, du har ført min sjels sak, du har frelst mitt liv.
| ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە! | 59 |
Herre, du har sett den urett jeg har lidt; døm i min sak!
| هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من. | 60 |
Du har sett all deres hevn, alle deres onde råd mot mig.
| ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛ | 61 |
Du har hørt deres hån, Herre, alle deres onde råd mot mig,
| ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن. | 62 |
mine motstanderes tale og deres tanker mot mig den hele dag.
| تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن. | 63 |
Akt på dem når de sitter, og når de står op! De synger spottesanger om mig.
| ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان. | 64 |
Du vil gjøre gjengjeld mot dem, Herre, efter deres henders gjerning.
| پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت! | 65 |
Du vil legge et dekke over deres hjerte, din forbannelse vil bli dem til del.
| بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا. | 66 |
Du vil forfølge dem i vrede og ødelegge dem, så de ikke mere finnes under Herrens himmel.
