شینەکانی یەرمیا 3
| من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو. | 1 |
Io sono un uomo che ha veduto l’afflizione sotto la verga del suo furore.
| منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک. | 2 |
Egli m’ha condotto, m’ha fatto camminare nelle tenebre e non nella luce.
| بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ. | 3 |
Sì, contro di me di nuovo volge la sua mano tutto il giorno.
| گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم. | 4 |
Egli ha consunta la mia carne e la mia pelle, ha fiaccato le mie ossa.
| دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی. | 5 |
Ha costituito una cinta contro di me, m’ha circondato d’amarezza e d’affanno.
| ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون. | 6 |
M’ha fatto abitare in luoghi tenebrosi, come quelli che son morti da lungo tempo.
| لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد. | 7 |
Egli m’ha circondato d’un muro, perché non esca: m’ha caricato di pesanti catene.
| هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت. | 8 |
Anche quando grido e chiamo al soccorso, egli chiude l’accesso alla mia preghiera.
| بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد. | 9 |
Egli m’ha sbarrato la via di blocchi di pietra, ha sconvolti i miei sentieri.
| وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات، | 10 |
Egli è stato per me come un orso in agguato, come un leone in luoghi nascosti.
| منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد. | 11 |
Egli m’ha sviato dal mio cammino e m’ha squarciato, m’ha reso desolato.
| کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی. | 12 |
Ha teso il suo arco, m’ha preso come mira delle sue frecce.
| تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند. | 13 |
M’ha fatto penetrar nelle reni le saette del suo turcasso.
| هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن. | 14 |
Io son diventato lo scherno di tutto il mio popolo, la sua canzone di tutto il giorno.
| تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام. | 15 |
Egli m’ha saziato d’amarezza, m’ha abbeverato d’assenzio.
| بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە. | 16 |
M’ha spezzato i denti con della ghiaia, m’ha affondato nella cenere.
| من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە. | 17 |
Tu hai allontanata l’anima mia dalla pace, io ho dimenticato il benessere.
| ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.» | 18 |
Io ho detto: “E’ sparita la mia fiducia, non ho più speranza nell’Eterno!”
| دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون. | 19 |
Ricordati della mia afflizione, della mia vita raminga, dell’assenzio e dell’amarezza!
| بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە. | 20 |
L’anima mia se ne ricorda del continuo, e n’è abbattuta dentro di me.
| بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە: | 21 |
Questo voglio richiamarmi alla mente, per questo voglio sperare:
| بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت. | 22 |
E’ una grazia dell’Eterno che non siamo stati interamente distrutti; poiché le sue compassioni non sono esaurite;
| ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە. | 23 |
si rinnovano ogni mattina. Grande è la tua fedeltà!
| بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.» | 24 |
“L’Eterno è la mia parte”, dice l’anima mia, “perciò spererò in lui”.
| یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات. | 25 |
L’Eterno è buono per quelli che sperano in lui, per l’anima che lo cerca.
| باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان. | 26 |
Buona cosa è aspettare in silenzio la salvezza dell’Eterno.
| باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە. | 27 |
Buona cosa è per l’uomo portare il giogo nella sua giovinezza.
| با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە. | 28 |
Si segga egli solitario e stia in silenzio quando l’Eterno glielo impone!
| با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت. | 29 |
Metta la sua bocca nella polvere! forse, v’è ancora speranza.
| با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی. | 30 |
Porga la guancia a chi lo percuote, si sazi pure di vituperio!
| چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە. | 31 |
Poiché il Signore non ripudia in perpetuo;
| لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی. | 32 |
ma, se affligge, ha altresì compassione, secondo la moltitudine delle sue benignità;
| ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات. | 33 |
giacché non è volentieri ch’egli umilia ed affligge i figliuoli degli uomini.
| تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ، | 34 |
Quand’uno schiaccia sotto i piedi tutti i prigionieri della terra,
| یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز، | 35 |
quand’uno perverte il diritto d’un uomo nel cospetto dell’Altissimo,
| یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟ | 36 |
quando si fa torto ad alcuno nella sua causa, il Signore non lo vede egli?
| کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟ | 37 |
Chi mai dice una cosa che s’avveri, se il Signore non l’ha comandato?
| ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟ | 38 |
Il male ed il bene non procedon essi dalla bocca dell’Altissimo?
| بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟ | 39 |
Perché il vivente si rammaricherebbe? Ognuno si rammarichi del proprio peccato!
| با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان. | 40 |
Esaminiamo le nostre vie, scrutiamole, e torniamo all’Eterno!
| با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین: | 41 |
Eleviamo insiem con le mani, i nostri cuori a Dio ne’ cieli!
| «ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت. | 42 |
Noi abbiam peccato, siamo stati ribelli, e tu non hai perdonato.
| «خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت. | 43 |
Tu ti sei avvolto nella tua ira, e ci hai inseguiti; tu hai ucciso senza pietà;
| بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات. | 44 |
ti sei avvolto in una nuvola, perché la preghiera non potesse passare;
| ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان. | 45 |
tu hai fatto di noi delle spazzature, dei rifiuti, in mezzo ai popoli.
| «هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە. | 46 |
Tutti i nostri nemici aprono larga la bocca contro di noi.
| ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.» | 47 |
Ci son toccati il terrore, la fossa, la desolazione e la ruina.
| چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون. | 48 |
I miei occhi si sciolgono in rivi d’acqua, a motivo della ruina della figliuola del mio popolo.
| چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە، | 49 |
L’occhio mio si scioglie in lacrime, senza posa, senza intermittenza,
| تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت. | 50 |
finché dal cielo l’Eterno non guardi e non veda il nostro stato.
| ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم. | 51 |
L’occhio mio m’affanna l’anima a motivo di tutte le figliuole della mia città.
| ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم. | 52 |
Quelli che mi son nemici senza cagione, m’han dato la caccia come a un uccello.
| بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت. | 53 |
M’hanno annientato la vita nella fossa, m’han gettato delle pietre addosso.
| نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.» | 54 |
Le acque salivano fin sopra al mio capo, io dicevo: “E’ finita per me!”
| ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم. | 55 |
Io ho invocato il tuo nome, o Eterno, dal fondo della fossa;
| گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.» | 56 |
tu hai udito la mia voce; non nascondere il tuo orecchio al mio sospiro, al mio grido!
| ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!» | 57 |
Nel giorno ch’io t’ho invocato ti sei avvicinato; tu hai detto: “Non temere!”
| ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە. | 58 |
O Signore, tu hai difesa la causa dell’anima mia, tu hai redento la mia vita.
| ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە! | 59 |
O Eterno, tu vedi il torto che m’è fatto, giudica tu la mia causa!
| هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من. | 60 |
Tu vedi tutto il loro rancore, tutte le loro macchinazioni contro di me.
| ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛ | 61 |
Tu odi i loro oltraggi, o Eterno, tutte le loro macchinazioni contro di me,
| ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن. | 62 |
il linguaggio di quelli che si levano contro di me, quello che meditano contro di me tutto il giorno!
| تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن. | 63 |
Guarda! quando si seggono, quando s’alzano, io sono la loro canzone.
| ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان. | 64 |
Tu li retribuirai, o Eterno, secondo l’opera delle loro mani.
| پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت! | 65 |
Darai loro induramento di cuore, la tua maledizione.
| بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا. | 66 |
Li inseguirai nella tua ira, e li sterminerai di sotto i cieli dell’Eterno.
