شینەکانی یەرمیا 3
| من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو. | 1 |
Teg er den Mand, som saa Elendighed ved hans Vredes Ris.
| منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک. | 2 |
Mig ledede og førte han ind i Mørke og ikke til Lys.
| بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ. | 3 |
Kun imod mig vendte han atter og atter sin Haand den ganske Dag.
| گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم. | 4 |
Han gjorde mit Kød og min Hud gammel; han sønderbrød mine Ben.
| دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی. | 5 |
Han byggede imod mig og omgav mig med Galde og Møje.
| ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون. | 6 |
Han lod mig bo i de mørke Steder som dem, der ere døde i al Evighed.
| لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد. | 7 |
Han tilmurede for mig, og jeg kan ikke komme ud, han gjorde min Lænke svar.
| هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت. | 8 |
Naar jeg end skriger og raaber, lukker han til for min Bøn.
| بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد. | 9 |
Han har tilmuret mine Veje med hugne Stene, han har gjort mine Stier krogede.
| وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات، | 10 |
Han er bleven mig som en Bjørn, der ligger paa Lur, som en Løve i Skjul.
| منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد. | 11 |
Han lod mine Veje bøje af, og saa sønderrev han mig; han lagde mig øde.
| کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی. | 12 |
Han spændte sin Bue og stillede mig som Maalet for Pilen.
| تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند. | 13 |
Han lod Pile af sit Kogger trænge ind i mine Nyrer.
| هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن. | 14 |
Jeg er bleven alt mit Folk til Latter, deres Spottesang den ganske Dag.
| تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام. | 15 |
Han mættede mig med beske Urter, „han gav mig rigelig Malurt at drikke
| بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە. | 16 |
og lod mine Tænder bide i Grus, han nedtrykte mig i Aske.
| من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە. | 17 |
Og du bortstødte min Sjæl fra Fred, jeg har glemt det gode.
| ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.» | 18 |
Og jeg sagde: Borte er min Kraft, og hvad jeg forventede fra Herren.
| دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون. | 19 |
Kom min Elendighed og min Landflygtighed i Hu: Malurt og Galde!
| بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە. | 20 |
Min Sjæl kommer det ret i Hu og er nedbøjet i mit Indre.
| بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە: | 21 |
Dette vil jeg tage mig til Hjerte, derfor vil jeg haabe:
| بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت. | 22 |
Det er Herrens Miskundhed, at vi ikke ere fortærede; thi hans Barmhjertighed har ingen Ende.
| ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە. | 23 |
Den er ny hver Morgen, din Trofasthed er stor.
| بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.» | 24 |
Herren er min Del, siger min Sjæl, derfor vil jeg haabe til ham.
| یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات. | 25 |
Herren er god imod dem, som bie efter ham, imod den Sjæl, som spørger efter ham.
| باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان. | 26 |
Det er godt, at man haaber og er stille til Herrens Frelse.
| باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە. | 27 |
Det er en Mand godt, at han bærer Aag i sin Ungdom.
| با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە. | 28 |
Han vil sidde ene og tie; thi han lægger det paa ham.
| با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت. | 29 |
Han vil trykke sin Mund imod Støvet, om der maaske kunde være Forhaabning.
| با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی. | 30 |
Han vil vende Kinden imod den, som slaar ham, han vil mættes med Forhaanelse.
| چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە. | 31 |
Thi Herren skal ikke forkaste evindelig.
| لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی. | 32 |
Thi dersom han bedrøver, da skal han dog forbarme sig efter sin store Miskundhed.
| ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات. | 33 |
Thi det er ikke af sit Hjerte, at han plager og bedrøver Menneskens Børn.
| تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ، | 34 |
For at knuse alle de bundne paa Jorden under sine Fødder,
| یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز، | 35 |
for at bøje en Mands Ret for den Højestes Ansigt,
| یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟ | 36 |
for at forvende et Menneskes Retssag — skuer Herren ikke ned.
| کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟ | 37 |
Hvo er den, som har sagt noget, saa at det skete, uden at Herren befaler det?
| ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟ | 38 |
Mon Lykke og Ulykke ikke udgaa af den Højestes Mund?
| بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟ | 39 |
Hvorfor klager et Menneske som lever? — enhver for sine Synder!
| با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان. | 40 |
Lader os ransage vore Veje og efterspore dem og vende om til Herren!
| با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین: | 41 |
Lader os opløfte vort Hjerte tillige med vore Hænder til Gud i Himmelen!
| «ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت. | 42 |
Vi, vi have syndet og været genstridige, du tilgav ikke.
| «خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت. | 43 |
Du tildækkede os med Vrede og forfulgte os, ihjelslog, sparede ikke,
| بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات. | 44 |
Du skjulte dig med en Sky, at ingen Bøn kunde trænge igennem.
| ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان. | 45 |
Du gjorde os til Skarn og Udskud midt iblandt Folkene.
| «هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە. | 46 |
Alle vore Fjender opspilede deres Mund imod os.
| ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.» | 47 |
Der var Forfærdelse og Gru for os, Ødelæggelse og Undergang.
| چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون. | 48 |
Mit Øje rinder med Vandbække over mit Folks Datters Undergang.
| چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە، | 49 |
Mit Øje strømmer og bliver ikke stille, der er ingen Afladelse,
| تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت. | 50 |
indtil Herren skuer ned og ser til fra Himmelen.
| ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم. | 51 |
Mit Øje voldte min Sjæl Smerte over alle min Stads Døtre.
| ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم. | 52 |
Hart jagede mig som en Fugl de, der vare mine Fjender uden Grund.
| بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت. | 53 |
De bragte mit Liv til at vorde stille i Graven og kastede en Sten over mig.
| نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.» | 54 |
Der strømmede Vand ned over mit Hoved, jeg sagde: Det er forbi med mig.
| ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم. | 55 |
Jeg kaldte paa dit Navn, Herre! fra Graven, i det dybe.
| گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.» | 56 |
Du har hørt min Røst; tilluk ej dit Øre for mit Suk, for mit Raab!
| ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!» | 57 |
Du holdt dig nær den Dag, jeg kaldte paa dig, du sagde: Frygt ikke!
| ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە. | 58 |
Herre! du har udført min Sjæls Sag, du har udløst mit Liv.
| ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە! | 59 |
Herre! du har set den Uret, som sker mig, døm i min Sag!
| هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من. | 60 |
Du har set al deres Hævn, alle deres Tanker imod mig.
| ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛ | 61 |
Herre! du har hørt deres haanende Tale, alle deres Tanker imod mig,
| ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن. | 62 |
mine Modstanderes Ord og deres Anslag imod mig den ganske Dag.
| تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن. | 63 |
Sku, hvorledes de sidde, og hvorledes de staa op; jeg er deres Spottesang.
| ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان. | 64 |
Du skal gengælde dem, Herre! efter deres Hænders Gerning.
| پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت! | 65 |
Du skal give dem et Dække over Hjertet, din Forbandelse hører dem til.
| بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا. | 66 |
Du skal forfølge dem i Vrede, og ødelægge dem, at de ikke ere under Herrens Himmel.
