< شینەکانی یەرمیا 3 >

من ئەو پیاوەم کە زەلیلیم بینی بە گۆچانی تووڕەیی ئەو. 1
Ja sam čovjek što upozna bijedu pod šibom gnjeva njegova.
منی بە پێش خۆی دا و منی بە تاریکاییدا برد، بەبێ هیچ ڕووناکییەک. 2
Mene je odveo i natjerao da hodam u tmini i bez svjetlosti.
بێگومان، دەستی لە دژی من بەرزدەکاتەوە بە بەردەوامی و بە درێژایی ڕۆژ. 3
I upravo mene bije i udara bez prestanka njegova ruka.
گۆشت و پێستی منی پیرکرد، ئێسکەکانی شکاندم. 4
Iscijedio je moje meso, kožu moju, polomio kosti moje.
دەوری گرتم و گەمارۆی دام بە ژەهر و ناخۆشی. 5
Načinio mi jaram, glavu obrubio tegobama.
ناچاری کردم لەناو تاریکیدا نیشتەجێ بم وەک ئەوانەی لەمێژە مردوون. 6
Pustio me da živim u tminama kao mrtvaci vječiti.
لەناو پەرژینێک بەندی کرد بۆ ئەوەی نەتوانم هەڵبێم، زنجیرەکانی منی قورس کرد. 7
Zazidao me, i ja ne mogu izaći, otežao je moje okove.
هەروەها کاتێک هاوار دەکەم و داوای فریاکەوتن دەکەم، بەڵام نزاکانم ڕادەگرێت. 8
Kada sam vikao i zapomagao, molitvu je moju odbijao.
بەردی تاشراوی کەڵەکە کرد و ڕێگای منی پێ گرت، ڕێڕەوەکانی منی خواروخێچ کرد. 9
Zazidao mi ceste tesanim kamenom, zakrčio je putove moje.
وەک ورچێک بۆم لە بۆسەدایە، وەک شێرێک خۆی مات دەکات، 10
Meni on bijaše medvjed koji vreba, lav u zasjedi.
منی لەڕێ لادا و پارچەپارچەی کردم، منی وێران کرد. 11
U bespuća me vodio, razdirao, ostavljao me da umirem.
کەوانەکەی ڕاکێشا منی کردە نیشانەی تیرەکانی. 12
Napinjao je luk svoj i gađao me kao metu za svoje strelice.
تیرەکانی تیردانەکەی لە دڵم چەقاند. 13
U slabine mi sasuo strelice, sinove svoga tobolca.
هەموو گەلەکەم سووکایەتیم پێ دەکەن، بە درێژایی ڕۆژ بە گۆرانی گاڵتەم پێ دەکەن. 14
Postao sam smiješan svome narodu, rugalica svakidašnja.
تێری کردم لە تاڵی، زەقنەبووتی دەرخوارد دام. 15
Gorčinom me hranio, pelinom me napajao.
بە چەو ددانەکانی منی وردوخاش کرد، منی لەناو خۆڵەمێش پەستایەوە. 16
Puštao me da zube kršim kamen grizući, zakapao me u pepeo.
من لە ئاشتی بێبەش کراوم، سەرکەوتنم لەبیرچووەوە. 17
Duši je mojoj oduzet mir i više ne znam što je sreća!
ئینجا گوتم، «شکۆمەندیم نەما، هەروەها هیوام بە یەزدان بڕا.» 18
Rekoh: Dotrajao je život moj i nada koja mi od Jahve dolazi.
دێتەوە بیرم، ڕۆژانی زەلیلی و سەرگەردانیم، وەک ژەهر و زەقنەبووت بوون. 19
Spomeni se bijede moje i stradanja, pelina i otrova!
بە باشی بەبیرم دێتەوە، لە ناخەوە ڕۆحم خەمبارە. 20
Bez prestanka na to misli i sahne duša u meni.
بەڵام ئەوە دەهێنمەوە یادم و لەبەر ئەوە هیوام هەیە: 21
To nosim u srcu i gojim nadu u sebi.
بەهۆی خۆشەویستی نەگۆڕی یەزدانە کە لەناونەچووین، چونکە بەزەییەکەی تەواو نابێت. 22
Dobrota Jahvina nije nestala, milosrđe njegovo nije presušilo.
ئەوانەت هەموو بەیانییەک نوێن؛ دڵسۆزییەکەت چەند گەورەیە. 23
Oni se obnavljaju svako jutro: tvoja je vjernost velika!
بە خۆم دەڵێم: «یەزدان بەشی منە، لەبەر ئەوە هیوام بەوە.» 24
“Jahve je dio moj”, veli mi duša, “i zato se u nj pouzdajem.”
یەزدان چاکە بۆ ئەوانەی هیوایان بەو هەیە، بۆ ئەو کەسەی داوای ئەو دەکات. 25
Dobar je Jahve onom koji se u nj pouzdaje, duši koja ga traži.
باشە بۆ کەسێک بە بێدەنگی چاوەڕێ بکات بۆ هاتنی ڕزگاریی یەزدان. 26
Dobro je u miru čekati spasenje Jahvino!
باشە پیاو نیر هەڵبگرێت هەر لە تەمەنی منداڵییەوە. 27
Dobro je čovjeku da nosi jaram za svoje mladosti.
با بە تەنها دانیشێت و بێدەنگ بێت، چونکە یەزدان ئەمەی بەسەرهێناوە. 28
Neka sjedi u samoći i šuti, jer mu On to nametnu;
با سەری بخاتە ناو خاکوخۆڵ، لەوانەیە هێشتا هیوای مابێت. 29
neka usne priljubi uz prašinu, možda još ima nade!
با ڕوومەتی بۆ ئەوە ڕابگرێت کە لێی دەدات، با تێربێت لە ڕیسوایی. 30
Neka pruži obraz onome koji ga bije, neka se zasiti porugom.
چونکە کەس بۆ هەتاهەتایە لەلایەن پەروەردگارەوە ڕەت ناکرێتەوە. 31
Jer Gospod ne odbacuje nikoga zauvijek:
لەگەڵ ئەوەی دڵتەنگی دەهێنێت، میهرەبانیش نیشان دەدات، بەپێی گەورەیی خۆشەویستییە نەگۆڕەکەی. 32
jer ako i rastuži, on se smiluje po svojoj velikoj ljubavi.
ئەو کەس لە دڵەوە زەلیل ناکات و دڵتەنگی ناکات. 33
Jer samo nerado on ponižava i rascvili sinove čovjeka.
تێکشکاندنی دیلەکانی هەموو زەوی لەژێر پێ، 34
Kad se gaze nogama svi zemaljski sužnjevi,
یان بێبەشکردنی کەسێک لە مافی خۆی لەبەردەم خودای هەرەبەرز، 35
kad se izvrće pravica čovjeku pred licem Svevišnjeg,
یان بەدوورگرتنی مرۆڤ لە دادپەروەری، ئایا پەروەردگار هەموو ئەمانە نابینێت؟ 36
kad se krivica nanosi čovjeku u parnici, zar Gospod ne vidi?
کێ دەتوانێت قسە بکات قسەکەی بێتەجێ، ئەگەر پەروەردگار فەرمانی نەدابێت؟ 37
Tko je rekao nešto i zbilo se? Nije li Gospod to zapovjedio?
ئایا ڕوودانی چاکە و خراپە بە فەرمایشتی خودای هەرەبەرز نییە؟ 38
Ne dolazi li iz usta Svevišnjega i dobro i zlo?
بۆچی مرۆڤی زیندوو گلەیی بکات کاتێک لەسەر گوناهەکانی سزا دەدرێت؟ 39
Na što se tuže živi ljudi? Svatko na svoj grijeh.
با هەڵسوکەوتمان بپشکنین و تاقی بکەینەوە و بگەڕێینەوە بۆ لای یەزدان. 40
Ispitajmo, pretražimo pute svoje i vratimo se Jahvi.
با دڵ و دەستمان بەرزبکەینەوە بۆ خودا لە ئاسمان، بڵێین: 41
Dignimo svoje srce i ruke svoje k Bogu koji je na nebesima.
«ئێمە گوناهمان کرد و یاخی بووین، تۆش لێمان خۆش نەبوویت. 42
Da, mi smo se odmetali, bili nepokorni, a ti, ti nisi praštao!
«خۆت بە تووڕەیی داپۆشی و ڕاوتناین، بەبێ بەزەیی ئێمەت کوشت. 43
Obastrt gnjevom svojim, gonio si nas, ubijao i nisi štedio.
بە هەور خۆت داپۆشی بۆ ئەوەی نوێژەکانمان نەگاتە لات. 44
Oblakom si se obastro da molitva ne prodre do tebe.
ئێمەت کرد بە پاشەڕۆ و نەویستراو لەنێو گەلان. 45
Načinio si od nas smeće i odmet među narodima.
«هەموو دوژمنانمان دەمیان لێمان کردەوە. 46
Razjapili usta na nas svi neprijatelji naši.
ترس و تەڵە باڵی بەسەرماندا کێشا، لەناوچوون و وێرانی.» 47
Užas i jama bila nam sudbina, propast i zator!
چاوەکانم کانی فرمێسک هەڵدەڕێژن لەبەر ئەوەی گەلەکەم لەناوچوون. 48
Potoci suza teku iz očiju mojih zbog propasti Kćeri naroda mojega.
چاوەکانم فرمێسک هەڵدەڕێژن و ناوەستن بەبێ پسانەوە، 49
Moje oči liju suze bez prestanka, jer prestanka nema
تاوەکو یەزدان لە ئاسمانەوە تەماشای خوارەوە بکات و ببینێت. 50
dok ne pogleda i ne vidi Jahve s nebesa.
ئەوەی دەیبینم گیانم ئازار دەدات لەبەر ئازاری کچانی شارەکەم. 51
Moje mi oko bol zadaje zbog kćeri svih mojega grada.
ئەوانەی دوژمنی من بوون بەبێ هۆ وەک چۆلەکە ڕاویان کردم. 52
Uporno me k'o pticu progone svi što me mrze, a bez razloga.
بە زیندووێتی منیان فڕێدا ناو چاڵ، بەردیان تێمگرت. 53
U jamu baciše moj život i zatrpaše je kamenjem.
نوقومی ئاو بووم، گوتم: «خەریکە بمرم.» 54
Voda mi dođe preko glave, rekoh sam sebi: “Pogiboh!”
ئەی یەزدان، لە قووڵایی چاڵەوە بە ناوی تۆوە نزا دەکەم. 55
I tada zazvah ime tvoje, Jahve, iz najdublje jame.
گوێت لە دەنگم بوو: «گوێت دامەخە کاتێک هاوار و هانات بۆ دەهێنم.» 56
Ti oču moj glas: “Ne začepljuj uši svoje na vapaje moje.”
ئەو ڕۆژەی نزام بۆ کردیت نزیک بوویتەوە، فەرمووت: «مەترسە!» 57
Bliz meni bijaše u dan vapaja mog, govoraše: “Ne boj se!”
ئەی پەروەردگار، بەرگریت لە کێشەی من کرد، ژیانی منت کڕییەوە. 58
Ti si, Gospode, izborio pravdu za dušu moju, ti si život moj izbavio.
ئەی یەزدان، ستەمدیدەیی منت بینی. دادوەری کێشەکەم بکە! 59
Ti, Jahve, vidje kako me tlače, dosudi mi pravdu.
هەموو تۆڵەسەندنەوەکەی ئەوانت بینی، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من. 60
Ti vidje svu osvetu njinu, sve podvale protiv mene.
ئەی یەزدان، گوێت لە ڕیسواکردنەکەیان بوو، هەموو پیلانەکانیان لە دژی من؛ 61
Čuo si, Jahve, podrugivanje njihovo, sve podvale protiv mene.
ئەوەی دوژمنەکانم بە درێژایی ڕۆژ لە دژی من باسی دەکەن و دەیچرپێنن. 62
Usne protivnika mojih i misli njine protiv mene su cio dan.
تەماشایان بکە! هەستان و دانیشتنیان، بە گۆرانییەکانیان گاڵتەم پێ دەکەن. 63
Kad sjede, kad ustaju, pogledaj samo: ja sam im pjesma-rugalica.
ئەی یەزدان، سزایان بدە، بەپێی کردەوەکانی دەستیان. 64
Vrati im, Jahve, milo za drago, po djelu ruku njihovih.
پێچە لەسەر دڵیان دابنێ، با نەفرەتت لەسەریان بێت! 65
Učini da srca im otvrdnu, udari ih prokletstvom svojim.
بە تووڕەییەوە ڕاویان بنێ و لەناویان ببە لەژێر ئاسمانی یەزداندا. 66
Goni ih gnjevno i sve ih istrijebi pod nebesima svojim, Jahve!

< شینەکانی یەرمیا 3 >