< یۆحەنا 19 >

ئیتر پیلاتۆس عیسای برد و دایە بەر قامچی. 1
Then Pilate took Jesus and had him flogged.
سەربازەکان تاجێکیان لە دڕک چنی و خستیانە سەر سەری و کەوایەکی ئەرخەوانییان لەبەرکرد. 2
The soldiers twisted thorns into a crown and put it on His head, and they put a purple robe on Him.
لێی دەچوونە پێشەوە، دەیانگوت: «سڵاو، ئەی پاشای جولەکە!» و زللەیان لێی دەدا. 3
They kept coming up to Him, saying, “Hail, King of the Jews!” and slapping Him on the face.
دیسان پیلاتۆس هاتە دەرەوە و پێی گوتن: «بۆتانی دەهێنمە دەرەوە تاکو بزانن هیچ خراپەیەکی تێدا نابینم!» 4
Pilate then went out again, and told the Jews, “Look, I’m bringing Him out to you, that you may know that I find no basis for a charge against Him.”
عیسا بە تاجی دڕکاوی و جلی ئەرخەوانییەوە هاتە دەرەوە، پیلاتۆس پێی گوتن: «ئەوە پیاوەکەیە!» 5
Then Jesus came out, wearing the crown of thorns and the purple robe, and Pilate said to them, “Look! Here is the man!”
کاتێک کاهینانی باڵا و پاسەوانان بینییان، هاواریان کرد: «لە خاچی بدە! لە خاچی بدە!» پیلاتۆس وەڵامی دانەوە: «ئێوە بیبەن و لە خاچی بدەن، چونکە من خراپەی تێدا نابینم.» 6
When the chief priests and officers saw Him, they shouted “Crucify Him! Crucify Him!” Pilate told them, “You take Him and crucify Him, because I find no basis for a charge against Him.”
ڕابەرانی جولەکە وەڵامیان دایەوە: «تەوراتمان هەیە. بەگوێرەی تەورات دەبێت بمرێت، چونکە خۆی کردووەتە کوڕی خودا.» 7
The Jews answered him, “We have a law, and according to our law He ought to die, because He claimed to be God’s Son.”
کاتێک پیلاتۆس گوێی لەم قسەیە بوو زیاتر ترسا. 8
When Pilate heard this, he was even more afraid,
گەڕایەوە ناو کۆشکەکە و بە عیسای گوت: «خەڵکی کوێی؟» بەڵام عیسا هیچ وەڵامێکی نەدایەوە. 9
and went back into the Praetorium, and asked Jesus, “Where are You from?” But Jesus didn’t answer him.
پیلاتۆس پێی گوت: «قسەم بۆ ناکەیت؟ ئایا نازانیت دەسەڵاتم هەیە کە ئازادت بکەم یان لە خاچت بدەم؟» 10
Pilate therefore asked him, “Do you refuse to speak to me? Don’t you know that I have authority to release you, and authority to crucify you?”
عیسا وەڵامی دایەوە: «هیچ دەسەڵاتێکت بەسەر منەوە نییە، مەگەر لە سەرەوە پێت درابێت. لەبەر ئەوە ئەوەی منی داوەتە دەست تۆ گوناهەکەی گەورەترە.» 11
Jesus answered, “You would have no authority at all against me unless it had been given you from above. Therefore the one who delivered me to you has the greater sin.”
ئیتر پیلاتۆس هەوڵی دەدا ئازادی بکات، بەڵام ڕابەرانی جولەکە هاواریان دەکرد: «ئەگەر ئەمە ئازاد بکەیت، دۆستی قەیسەر نیت. هەرکەسێک خۆی بکاتە پاشا، لە دژی قەیسەر دەدوێت.» 12
From then on, Pilate tried to release Him, but the Jews shouted, “If you let this man go, you aren’t Caesar’s friend. Whoever makes himself a king speaks against Caesar.”
کاتێک پیلاتۆس گوێی لەم قسانە بوو، عیسای بردە دەرەوە و لەسەر کورسی دادوەری دانیشت، لە شوێنێک پێی دەگوترێ «بەردڕێژکراو»، کە بە عیبری پێی دەڵێن «گەباسا». 13
Therefore when Pilate heard these words, he brought Jesus out, and sat down on the judgment seat at a place called “The Pavement,” but in Hebrew, “Gabbatha.”
ڕۆژی ئامادەکاری جەژنی پەسخە بوو، نزیکەی کاتژمێر دوازدە بوو، بە جولەکەکانی گوت: «ئەوەتا پاشاکەتان.» 14
Now it was the day of preparation for the Passover. It was about the sixth hour. Pilate told the Jews, “Look! Here is your King!”
ئەوانیش هاواریان کرد: «بیبە! بیبە! لە خاچی بدە!» پیلاتۆس لێی پرسین: «پاشاکەتان لە خاچ بدەم؟» کاهینانی باڵا وەڵامیان دایەوە: «جگە لە قەیسەر پاشامان نییە.» 15
They therefore shouted, “Away with Him! Away with Him! Crucify Him!” Pilate asked them, “Shall I crucify your King?” The chief priests answered, “We have no king but Caesar!”
ئیتر پیلاتۆس دایە دەستیان تاکو لە خاچ بدرێت. سەربازەکانیش عیسایان برد. 16
Then Pilate delivered Jesus to them to be crucified. So they took Jesus and led Him away.
عیساش خاچەکەی خۆی هەڵگرت و چوو بەرەو ئەو شوێنەی کە پێی دەگوترا «شوێنی کاسەسەر»، بە عیبریش دەبێتە «گولگۆسا». 17
And He, bearing His cross, went out to a place called the Place of a Skull, which is called in Hebrew, Golgotha.
لەوێ لەگەڵ دوو کەسی دیکە لە خاچیان دا، هەریەکە لە لایەکییەوە، عیساش لەناوەڕاستیان. 18
There they crucified Him, and two others with Him, one on either side, with Jesus in the center.
پیلاتۆسیش لەسەر تەختەیەک نووسی: «عیسای ناسیرەیی، پاشای جولەکە.» لەسەر خاچەکە دایکوتا. 19
Now Pilate wrote a notice, and put it on the cross. The notice said: “JESUS OF NAZARETH, THE KING OF THE JEWS.”
جولەکەیەکی زۆر نووسراوەکەیان خوێندەوە کە بە عیبری و لاتینی و یۆنانی نووسرابوو، چونکە ئەو شوێنەی عیسای تێدا لە خاچ درابوو لە شارەوە نزیک بوو. 20
Then many of the Jews read this notice, because the place where Jesus was crucified was near the city, and it was written in Hebrew, Greek, and Latin.
کاهینانی باڵای جولەکە بە پیلاتۆسیان گوت: «مەنووسە: پاشای جولەکە، بەڵام بنووسە:”خۆی گوتی من پاشای جولەکەم.“» 21
Therefore the chief priests of the Jews told Pilate, “Don’t write, ‘The King of the Jews,’ but, ‘He said, “I am the King of the Jews.”’”
پیلاتۆس وەڵامی دایەوە: «ئەوەی نووسیومە، نووسیومە.» 22
Pilate answered, “What I have written, I have written.”
کاتێک سەربازەکان عیسایان لە خاچ دا، جلەکانیان برد و کردیان بە چوار بەشەوە، هەر سەربازێک بەشێکی بەرکەوت. کراسەکەشیان برد، کراسەکە بێ دروومان بوو، لەسەرڕا یەک پارچە چنرابوو. 23
When the soldiers had crucified Jesus, they split His garments into four parts, to each soldier a part, including the tunic. Now the tunic was without seam, woven from the top in one piece.
لەبەر ئەوە بە یەکتریان گوت: «پێویست ناکات بیدڕێنین. با تیروپشکی لەسەر بکەین بزانین بۆ کێ دەبێت.» ئەمەش ڕوویدا تاکو نووسراوە پیرۆزەکە بێتە دی کە فەرموویەتی: [جلوبەرگەکەی منیان لەنێو خۆیان بەشکرد و تیروپشکیان لەسەر کراسەکەم کرد.] جا سەربازەکان ئەمەیان کرد. 24
Therefore they said to one another, “Let’s not tear it, but cast lots to see whose it will be,” that the Scripture might be fulfilled which says: “They divided my garments among them, And for my clothing they cast lots.” So the soldiers did these things.
لەلای خاچەکەی عیسا، دایکی و پووری و مریەمی ژنی کلۆپا و مریەمی مەجدەلی ڕاوەستابوون. 25
Now Jesus’ mother, His mother’s sister, Mary the wife of Clopas, and Mary Magdalene stood by Jesus’ cross.
کاتێک عیسا دایکی بینی لەگەڵ ئەو قوتابییەدا ڕاوەستاوە کە ئەم خۆشی دەویست، بە دایکی فەرموو: «ژنەکە، ئەوەتا کوڕی تۆ.» 26
Therefore when Jesus saw His mother, and the disciple who He sincerely loved standing by, He told His mother, “Woman, here is your son!”
بە قوتابییەکەشی فەرموو: «ئەوەتا دایکی تۆ.» ئیتر لەو کاتەوە قوتابییەکە بردییەوە ماڵی خۆی. 27
Then He told the disciple, “Here is your mother!” From that hour, that disciple took her into his own home.
پاشان، لەبەر ئەوەی عیسا زانی کە هەموو شتێک تەواو بووە، هەروەها بۆ ئەوەی نووسراوە پیرۆزەکە بێتە دی، فەرمووی: «تینوومە.» 28
After this, Jesus, knowing that everything was now accomplished, so that the Scripture might be fulfilled, said, “I’m thirsty!”
گۆزەیەکی پڕ لە سرکە دانرابوو، ئیسفەنجێکی پڕ لە سرکەیان خستە سەر لقە زوفایەک و بەرزیان کردەوە بۆ دەمی. 29
A jar full of vinegar was standing there, so they put a sponge full of the vinegar on a hyssop stalk, and lifted it up to His mouth.
کاتێک عیسا تامی سرکەکەی کرد، فەرمووی: «تەواو بوو.» لەدوای ئەوە سەری دانەواند و گیانی سپارد. 30
When Jesus had received the vinegar, He said, “It is finished!” Then, He bowed His head, and gave up His spirit.
پاشان ڕابەرانی جولەکە داوایان لە پیلاتۆس کرد قاچی لەخاچدراوان بشکێنرێن و تەرمەکانیان هەڵبگیردرێن، چونکە ڕۆژی ئامادەکاری بوو، ئەو شەممەیە ڕۆژێکی گەورە بوو، تاکو تەرمەکان لە شەممەدا لەسەر خاچ نەمێنن. 31
Because it was the Preparation Day, the Jews asked Pilate for the prisoners’ legs to be broken, and that they might be taken away, so that the bodies wouldn’t stay on the cross on the Sabbath (because that Sabbath was a special one).
ئینجا سەربازەکان هاتن و هەردوو قاچی ئەوەی یەکەم و ئەوی دیکەیان شکاند کە لەگەڵ عیسادا لە خاچ درابوون. 32
Then the soldiers came and broke the legs of the first man and of the other man who was crucified with Jesus,
بەڵام کاتێک هاتنە لای عیسا بینییان وا مردووە، قاچییان نەشکاند. 33
but when they came to Jesus and saw that He was already dead, they didn’t break His legs.
بەڵام یەکێک لە سەربازەکان ڕمێکی لە کەلەکەی دا، دەستبەجێ خوێن و ئاو دەرچوو. 34
Instead, one of the soldiers pierced His side with a spear, and immediately blood and water came out.
ئەو پیاوەی ئەمەی بینی شایەتی دا، شایەتییەکەشی ڕاستە. خۆی دەزانێت کە ڕاست دەڵێت، تاکو ئێوە باوەڕ بهێنن. 35
He who saw it has testified, and his testimony is true; and he knows that he is telling the truth, so that you may believe.
ئەمە ڕوویدا تاکو نووسراوە پیرۆزەکە بێتە دی: [هیچ ئێسکێکی ئەو ناشکێنرێت!] 36
These things were done so that the Scripture should be fulfilled, “Not one of His bones shall be broken.”
هەروەها نووسراوێکی پیرۆزی دیکەش دەفەرموێ: [تەماشای ئەوە دەکەن کە ڕمیان لێداوە.] 37
Another Scripture says, “They will look on Him who they pierced.”
پاش ئەوە یوسفی خەڵکی ڕامە کە لە ترسی ڕابەرانی جولەکە بە نهێنی قوتابی عیسا بوو، داوای لە پیلاتۆس کرد تاکو تەرمی عیسا ببات، پیلاتۆسیش ڕێی دا. ئەویش هات و تەرمەکەی برد. 38
After this, Joseph of Arimathea, being a disciple of Jesus, but secretly, for fear of the Jews, asked Pilate if he could take the body of Jesus away; and Pilate gave him permission. So he came and took the body of Jesus.
نیقۆدیمۆسیش هات، ئەوەی یەکەم جار بە شەو هاتە لای عیسا. لەگەڵ خۆی نزیکەی سی لیتر موڕی تێکەڵاو بە ئەلوای هێنا. 39
Nicodemus, who at first came to Jesus by night, also came, bringing about a hundred Roman pounds of a mixture of myrrh and aloes.
جا تەرمەکەی عیسایان برد و بە کەتان لەگەڵ بۆن پێچایانەوە، وەک نەریتی جولەکەیە لە کفن کردن. 40
So they took the body of Jesus, and wrapped it in strips of linen with the spices, as is the burial custom of the Jews.
لەو شوێنەی عیسای تێدا لە خاچ درا باخچەیەکی لێبوو، لە باخچەکەشدا گۆڕێکی نوێی لێبوو کەسی تێدا نەنێژرابوو. 41
In the place where He was crucified, there was a garden, and in the garden a new tomb, in which no one had yet been laid.
لەبەر ڕۆژی ئامادەکاری جولەکەکان عیسایان لەوێ دانا، چونکە گۆڕەکە نزیک بوو. 42
Because of the Jewish Preparation Day, and because the tomb was nearby, they laid Jesus there.

< یۆحەنا 19 >