ئەیوب 9

1 ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

Então Job respondeu, e disse:

2 «ڕاستە، دەزانم کە وایە. جا چۆن مرۆڤ لەبەرچاوی خودا ڕاستودروست دەبێت؟

Na verdade sei que assim é; porque como se justificaria o homem para com Deus?

3 ئەگەر بیەوێت مشتومڕی لەگەڵ بکات، ناتوانێت وەڵامی یەک لە هەزار بداتەوە.

Se quizer contender com elle, nem a uma de mil coisas lhe poderá responder.

4 خودا داناییەکی فراوان و توانایەکی زۆری هەیە. کێ هەیە دژایەتی کردبێت و بە سەلامەتی دەرچووبێت؟

Elle é sábio de coração, e forte de forças: quem se endureceu contra elle, e teve paz?

5 هەژێنەری چیاکانە بێ ئەوەی بەخۆیان بزانن، ئەوەی لە کاتی تووڕەییدا سەرەوژێریان دەکات.

Elle é o que transporta as montanhas, sem que o sintam, e o que as transtorna no seu furor.

6 زەوی لە جێی خۆی لەق دەکات، جا کۆڵەکەکانی دەخاتە بوومەلەرزە.

O que remove a terra do seu logar, e as suas columnas estremecem.

7 فەرمان بە خۆر دەدات، کە هەڵنەیەت، بە ئەستێرەکانیش کە نەدرەوشێنەوە.

O que falla ao sol, e não sae, e sella as estrellas.

8 خۆی بە تەنها ئاسمانی لێک کردووەتەوە، بەسەر شەپۆلەکانی دەریادا ڕۆیشتووە.

O que só estende os céus, e anda sobre os altos do mar.

9 دروستکەری کەلووەکانی ورچ و ڕاوچی و حەوتەوانە و ئەو کەلووانەیە کە لە باشووری زەوی دەبینرێن.

O que faz a Ursa, o Orion, e o Setestrello, e as recamaras do sul.

10 کاری مەزنی بەم جۆرەی کردووە کە لە سەرووی بیرکردنەوەن، هێندە پەرجوو کە لە ژماردن نایەن.

O que faz coisas grandes, que se não podem esquadrinhar: e maravilhas taes que se não podem contar.

11 کاتێک بەسەرمدا دەڕوات نایبینم، کاتێک تێدەپەڕێت هەستی پێ ناکەم!

Eis que passa por diante de mim, e não o vejo: e torna a passar perante mim, e não o sinto.

12 ئەگەر شتێکمان لێ بستێنێت کێ دەتوانێت بەرەنگاری بێتەوە؟ کێ پێی دەڵێت:”ئەوە چی دەکەیت؟“

Eis que arrebata; quem lh'o fará restituir? quem lhe dirá: Que é o que fazes?

13 خودا تووڕەیی خۆی ناگێڕێتەوە، یارمەتیدەرانی ڕەهەڤ لە ژێریدا دەچەمێنەوە.

Deus não revogará a sua ira: debaixo d'elle se encurvam os auxiliadores soberbos.

14 «ئیتر من چۆن وەڵامی بدەمەوە و چۆن وشە هەڵبژێرم بۆ وەڵامدانەوەی؟

Quanto menos lhe responderia eu! ou escolheria diante d'elle as minhas palavras!

15 ئەگەر ڕاستودروستیش بم، ناتوانم وەڵامی بدەمەوە، بەڵکو داوای بەزەیی لە دادوەرم دەکەم.

A quem, ainda que eu fosse justo, lhe não responderia: antes ao meu Juiz pediria misericordia.

16 ئەگەر بانگی بکەم، ئەویش وەڵامم بداتەوە، باوەڕ ناکەم کە گوێی بۆ دەنگم شل بکات،

Ainda que chamasse, e elle me respondesse, nem por isso creria que désse ouvidos á minha voz.

17 بەڵکو ئەو بە زریان تێکمدەشکێنێت و بەبێ هۆ برینەکانم زۆر دەکات.

Porque me quebranta com uma tempestade, e multiplica as minhas chagas sem causa.

18 ناهێڵێت هەناسە بدەم، بەڵام لە تاڵی تێرم دەکات.

Nem me concede o respirar, antes me farta d'amarguras.

19 ئەگەر تاقیکردنەوەی هێز بێت، ئەو بەهێزترینە! ئەگەر کێشەی دادگا بێت، کێ دەتوانێت بانگی بکات؟

Quanto ás forças, eis que elle é o forte: e, quanto ao juizo, quem me citará com elle?

20 ئەگەر بێتاوان بم دەمم تاوانبارم دەکات، ئەگەر بێ کەموکوڕیش بم، دەیسەلمێنێت تاوانبارم.

Se eu me justificar, a minha bocca me condemnará: se fôr recto, então me declarará por perverso.

21 «هەرچەندە من بێ کەموکوڕیم، بەڵام بایەخ بە ژیانی خۆم نادەم؛ ڕقم لە ژیانم دەبێتەوە.

Se fôr recto, não estimo a minha alma: deprezo a minha vida.

22 ”خودا کۆتایی بە چاک و بە خراپ دەهێنێت.“لەبەر ئەوە گوتم: بەلامەوە هەردووکیان وەک یەکن،

A coisa é esta; por isso eu digo que elle consome ao recto e ao impio.

23 ئەگەر کارەساتی لەناکاو مردن بهێنێت، بە نائومێدیی بێتاوان پێدەکەنێت.

Matando o açoite de repente, então se ri da prova dos innocentes.

24 کە خاکێک درابێت بە دەست بەدکارەوە، ئەوا پەردە بەسەر ڕووی دادوەرەکانی دەدات، ئەگەر ئەو نەبێت، ئەی کێیە؟

A terra se entrega na mão do impio; elle cobre o rosto dos juizes: se não é elle, quem é logo?

25 «ڕۆژگارم خێراترە لە کەسێک کە ڕادەکات، گوزەر دەکات و چێژی لێ نابینم.

E os meus dias são mais velozes do que um correio: fugiram, e nunca viram o bem.

26 وەک چۆن کەشتی زەل ڕووبار دەبڕێت هەروەک هەڵۆیەک کە دەنیشێتە سەر نێچیرەکەی.

Passam como navios veleiros: como aguia que se lança á comida.

27 ئەگەر بڵێم:”سکاڵاکەی خۆم فەرامۆش دەکەم و واز لە ڕووگرژی دەهێنم و زەردەخەنە دەخەمە سەر لێوەکانم،“

Se eu disser: Me esquecerei da minha queixa, e mudarei o meu rosto, e tomarei alento;

28 لەگەڵ ئەوەشدا لە هەموو ئازارەکانم دەترسم، چونکە دەزانم بێتاوانم ناکەیت.

Receio todas as minhas dôres, porque bem sei que me não terás por innocente.

29 من تاوانبار دەکرێم، ئیتر بۆچی بەخۆڕایی خۆم ماندوو بکەم؟

E, sendo eu impio, por que trabalharei em vão?

30 ئەگەر بە بەفراو خۆم بشۆم و دەستەکانم بە ئەسپۆن پاک بکەمەوە،

Ainda que me lave com agua de neve, e purifique as minhas mãos com sabão,

31 لەناو چاڵێک ڕیخ نوقومم دەکەیت، تەنانەت جلوبەرگەکەم قێزم لێ دەکەنەوە.

Ainda me submergirás no fosso, e os meus proprios vestidos me abominarão.

32 «ئەو وەک من مرۆڤ نییە هەتا وەڵامی بدەمەوە و لە دادگا ڕووبەڕووی یەک ببینەوە.

Porque elle não é homem, como eu, a quem eu responda, vindo juntamente a juizo.

33 خۆزگە ناوبژیوانێک لەنێوانمان دەبوو، دەستی لەسەر هەردووکمان دادەنا،

Não ha entre nós arbitro que ponha a mão sobre nós ambos.

34 تاوەکو کوتەکەکەی خودام لەسەر هەڵبگرێت و ترسەکەی نەمتۆقێنێت.

Tire elle a sua vara de cima de mim, e não me amedronte o seu terror.

35 ئەو کاتە قسەم دەکرد و لێی نەدەترسام، چونکە من بەو شێوەیە نیم کە ئەو لێم تێگەیشتووە.»

Então fallarei, e não o temerei; porque assim não estou comigo.