< ئەیوب 8 >
ئینجا بیلدەدی شوحی وەڵامی دایەوە: | 1 |
Então respondeu Bildad o suhita, e disse:
«هەتا کەی بەم شێوەیە قسە دەکەیت؟ ئەوەی لە دەمت دێتە دەرەوە ڕەشەبایە. | 2 |
Até quando falarás tais coisas, e as razões da tua boca serão como um vento impetuoso?
ئایا خودا دادپەروەری بە لاڕێدا دەبات؟ ئایا توانادارەکە ڕاستودروستی بەدرۆدەخاتەوە؟ | 3 |
Porventura perverteria Deus o direito? e perverteria o Todo-poderoso a justiça?
ئەو کاتەی ڕۆڵەکانت گوناهیان دەرهەق بە خودا کرد، ئەوا خودا سزای گوناهەکانی خۆیانی بەسەر هێنانەوە. | 4 |
Se teus filhos pecaram contra ele, também ele os lançou na mão da sua transgressão.
بەڵام ئەگەر تۆ بەیانییان زوو ڕوو لە خودا بکەیت، لە خودای هەرە بەتوانا بپاڕێیتەوە، | 5 |
Mas, se tu de madrugada buscares a Deus, e ao Todo-poderoso pedires misericórdia,
ئەگەر تۆ بێگەرد و ڕاست بیت، ئەوا هەر ئێستا ئاوڕت لێ دەداتەوە و ماڵەکەی خۆتت وەک پاداشت بۆ دەگەڕێنێتەوە. | 6 |
Se fores puro e reto, certamente logo despertará por ti, e restaurará a morada da tua justiça.
پاشەڕۆژەکەت هێندە تێروتەسەل دەبێت، کە سەرەتاکەت زۆر هەژار بووە. | 7 |
O teu princípio, na verdade, terá sido pequeno, porém o teu último estado crescerá em extremo.
«پرسیار لە نەوەی ڕابردوو بکە و بزانە لە باوباپیرانیانەوە چی فێربوون، | 8 |
Porque, pergunta agora às gerações passadas: e prepara-te para a inquirição de seus pais
چونکە ئێمە منداڵی دوێنێین و هیچ نازانین، ڕۆژگاریشمان لەسەر زەوی وەک سێبەر تێدەپەڕێت. | 9 |
Porque nós somos de ontem, e nada sabemos; porquanto nossos dias sobre a terra são como a sombra.
ئایا ئەو نەوەیە فێرت ناکەن و پێت ناڵێن؟ یان بە بیری خۆیان قسەت لێ دەرناهێنن؟ | 10 |
Porventura não te ensinarão eles, e não te falarão, e do seu coração não tirarão razões?
ئایا زەل بەبێ زۆنگاو گەشە دەکات، یان قامیش بەبێ ئاو شین دەبێت؟ | 11 |
Porventura sobe o junco sem lodo? ou cresce a espadana sem água?
بەڵکو ئەوان کە هێشتا گەشە دەکەن و نەبڕدراون، کەچی پێش هەموو گیایەک وشک دەبن، | 12 |
Estando ainda na sua verdura, ainda que a não cortem, todavia antes de qualquer outra erva se seca.
بەو جۆرەیە سەرگوزەشتەی ژیانی هەموو ئەوانەی خودایان لەبیر کردووە و هیوای خوانەناسان لەناودەچێت. | 13 |
Assim são as veredas de todos quantos se esquecem de Deus: e a esperança do hipócrita perecerá.
ئەوەی پاڵپشتەکەیەتی دەبڕدرێتەوە، پشتی بە تەونی جاڵجاڵۆکە بەستووە. | 14 |
Cuja esperança fica frustrada: e a sua confiança será como a teia de aranha.
خۆی بە تەونەکەوە ڕادەگرێت بەڵام دەپچڕێت، دەستی پێوە دەگرێت و خۆی ڕاناگرێت. | 15 |
Encostar-se-á à sua casa, mas não se terá firme: apegar-se-á a ela, mas não ficará em pé.
ئەوانە وەک ڕووەکێکی تەڕ لەژێر تیشکی خۆردان، کە لەناو باخچەکەیدا چڵی تازە دەردەکات. | 16 |
Está sumarento antes que venha o sol, e os seus renovos saem sobre o seu jardim;
بەسەر کۆمەڵە بەرددا ڕەگ دادەکوتێت و بە تاشەبەردەکانەوە خۆیان توند دەگرن. | 17 |
As suas raízes se entrelaçam junto à fonte, para o pedregal atenta.
بەڵام کە لە شوێنی خۆی هەڵکەنرا، شوێنەکەی نکۆڵی لێ دەکات و دەڵێ:”من جێگای تۆ نیم.“ | 18 |
Absorvendo-o ele do seu lugar, nega-lo-á este, dizendo: Nunca te vi?
ببینە، خۆشی ژیانەکەی تەنها ئەوەیە، کە لە جێگاکەیەوە یەکێکی دیکە چەکەرە دەکات. | 19 |
Eis que este é alegria do seu caminho, e outros brotarão do pó.
«بێگومان خودا ئەو کەسە ڕەت ناکاتەوە کە بێ کەموکوڕی بێت، کە هانی خراپەکاران نادات. | 20 |
Eis que Deus não rejeitará ao reto; nem toma pela mão aos malfeitores:
کاتێک دەمت پڕ لە پێکەنین دەکات و لێوەکانت پڕ لە هوتاف، | 21 |
Até que de riso te encha a boca, e os teus lábios de jubilação.
ناحەزانت شەرمەزاری لەبەر دەکەن و ڕەشماڵی خراپەکارانیش تەفروتوونا دەبن.» | 22 |
Teus aborrecedores se vestirão de confusão, e a tenda dos ímpios não existirá mais.