< ئەیوب 8 >

ئینجا بیلدەدی شوحی وەڵامی دایەوە: 1
Då tok Bildad frå Suah til ords og sagde:
«هەتا کەی بەم شێوەیە قسە دەکەیت؟ ئەوەی لە دەمت دێتە دەرەوە ڕەشەبایە. 2
«Kor lenge vil du tala so og lata ordi storma fram?
ئایا خودا دادپەروەری بە لاڕێدا دەبات؟ ئایا توانادارەکە ڕاستودروستی بەدرۆدەخاتەوە؟ 3
Kann Gud vel rengja det som rett er? Kann Allvalds-Gud vel rengja rettferd?
ئەو کاتەی ڕۆڵەکانت گوناهیان دەرهەق بە خودا کرد، ئەوا خودا سزای گوناهەکانی خۆیانی بەسەر هێنانەوە. 4
Hev dine søner synda mot han, gav han deim deira synd i vald.
بەڵام ئەگەر تۆ بەیانییان زوو ڕوو لە خودا بکەیت، لە خودای هەرە بەتوانا بپاڕێیتەوە، 5
Um du søkja til din Gud, og beda Allvalds-Gud um nåde,
ئەگەر تۆ بێگەرد و ڕاست بیت، ئەوا هەر ئێستا ئاوڕت لێ دەداتەوە و ماڵەکەی خۆتت وەک پاداشت بۆ دەگەڕێنێتەوە. 6
er du då rein og utan svik, då vil han vakna upp for deg og reisa nytt ditt rettferdshus,
پاشەڕۆژەکەت هێندە تێروتەسەل دەبێت، کە سەرەتاکەت زۆر هەژار بووە. 7
Um og di fortid vesall var, so mykje større vert di framtid.
«پرسیار لە نەوەی ڕابردوو بکە و بزانە لە باوباپیرانیانەوە چی فێربوون، 8
Ja, spør deg for hjå farne ætter, agt på kva federne fann ut.
چونکە ئێمە منداڵی دوێنێین و هیچ نازانین، ڕۆژگاریشمان لەسەر زەوی وەک سێبەر تێدەپەڕێت. 9
- Me inkje veit, er frå i går; vårt liv ein skugge er på jordi -
ئایا ئەو نەوەیە فێرت ناکەن و پێت ناڵێن؟ یان بە بیری خۆیان قسەت لێ دەرناهێنن؟ 10
dei skal deg læra, gjeva svar med ord ifrå sitt hjartedjup:
ئایا زەل بەبێ زۆنگاو گەشە دەکات، یان قامیش بەبێ ئاو شین دەبێت؟ 11
«Veks sevet vel på turre land? Trivst storren der som vatnet vantar?
بەڵکو ئەوان کە هێشتا گەشە دەکەن و نەبڕدراون، کەچی پێش هەموو گیایەک وشک دەبن، 12
Enn stend det grønt, vert ikkje skore, då visnar det fyrr anna gras.»
بەو جۆرەیە سەرگوزەشتەی ژیانی هەموو ئەوانەی خودایان لەبیر کردووە و هیوای خوانەناسان لەناودەچێت. 13
So gjeng det deim som gløymer Gud; og voni glepp for gudlaus mann.
ئەوەی پاڵپشتەکەیەتی دەبڕدرێتەوە، پشتی بە تەونی جاڵجاڵۆکە بەستووە. 14
Hans tillit sunderskori vert, hans tiltru vert til kongurvev;
خۆی بە تەونەکەوە ڕادەگرێت بەڵام دەپچڕێت، دەستی پێوە دەگرێت و خۆی ڕاناگرێت. 15
Det hus han styd seg til, det dett; det som han triv til, stend’kje fast.
ئەوانە وەک ڕووەکێکی تەڕ لەژێر تیشکی خۆردان، کە لەناو باخچەکەیدا چڵی تازە دەردەکات. 16
Han saftfull veks, med soli skin; hans greiner yver hagen heng,
بەسەر کۆمەڵە بەرددا ڕەگ دادەکوتێت و بە تاشەبەردەکانەوە خۆیان توند دەگرن. 17
og roti kring steinrøysar smett, og smyg seg inn imillom steinar.
بەڵام کە لە شوێنی خۆی هەڵکەنرا، شوێنەکەی نکۆڵی لێ دەکات و دەڵێ:”من جێگای تۆ نیم.“ 18
Men vert han riven frå sin stad, so hugsar staden han ei meir.
ببینە، خۆشی ژیانەکەی تەنها ئەوەیە، کە لە جێگاکەیەوە یەکێکی دیکە چەکەرە دەکات. 19
Sjå det er gleda på hans veg; or moldi skyt ein annan fram.
«بێگومان خودا ئەو کەسە ڕەت ناکاتەوە کە بێ کەموکوڕی بێت، کە هانی خراپەکاران نادات. 20
Men Gud vanvyrder ei den reine; dei vonde tek han ei i handi.
کاتێک دەمت پڕ لە پێکەنین دەکات و لێوەکانت پڕ لە هوتاف، 21
Han enn din munn med lått skal fylla og lipporne med gledesong;
ناحەزانت شەرمەزاری لەبەر دەکەن و ڕەشماڵی خراپەکارانیش تەفروتوونا دەبن.» 22
men skammi klæda skal din fiend’; gudløysetjeld finst ikkje meir.»

< ئەیوب 8 >