ئەیوب 8
| ئینجا بیلدەدی شوحی وەڵامی دایەوە: | 1 |
Respondens autem Baldad Suhites, dixit:
| «هەتا کەی بەم شێوەیە قسە دەکەیت؟ ئەوەی لە دەمت دێتە دەرەوە ڕەشەبایە. | 2 |
Usquequo loqueris talia, et spiritus multiplex sermones oris tui?
| ئایا خودا دادپەروەری بە لاڕێدا دەبات؟ ئایا توانادارەکە ڕاستودروستی بەدرۆدەخاتەوە؟ | 3 |
Numquid Deus supplantat iudicium? aut Omnipotens subvertit quod iustum est?
| ئەو کاتەی ڕۆڵەکانت گوناهیان دەرهەق بە خودا کرد، ئەوا خودا سزای گوناهەکانی خۆیانی بەسەر هێنانەوە. | 4 |
Etiam si filii tui peccaverunt ei, et dimisit eos in manu iniquitatis suæ:
| بەڵام ئەگەر تۆ بەیانییان زوو ڕوو لە خودا بکەیت، لە خودای هەرە بەتوانا بپاڕێیتەوە، | 5 |
Tu tamen si diluculo consurrexeris ad Deum, et Omnipotentem fueris deprecatus:
| ئەگەر تۆ بێگەرد و ڕاست بیت، ئەوا هەر ئێستا ئاوڕت لێ دەداتەوە و ماڵەکەی خۆتت وەک پاداشت بۆ دەگەڕێنێتەوە. | 6 |
Si mundus et rectus incesseris, statim evigilabit ad te, et pacatum reddet habitaculum iustitiæ tuæ:
| پاشەڕۆژەکەت هێندە تێروتەسەل دەبێت، کە سەرەتاکەت زۆر هەژار بووە. | 7 |
In tantum, ut si priora tua fuerint parva, et novissima tua multiplicentur nimis.
| «پرسیار لە نەوەی ڕابردوو بکە و بزانە لە باوباپیرانیانەوە چی فێربوون، | 8 |
Interroga enim generationem pristinam, et diligenter investiga patrum memoriam:
| چونکە ئێمە منداڵی دوێنێین و هیچ نازانین، ڕۆژگاریشمان لەسەر زەوی وەک سێبەر تێدەپەڕێت. | 9 |
(Hesterni quippe sumus, et ignoramus quoniam sicut umbra dies nostri sunt super terram.)
| ئایا ئەو نەوەیە فێرت ناکەن و پێت ناڵێن؟ یان بە بیری خۆیان قسەت لێ دەرناهێنن؟ | 10 |
Et ipsi docebunt te: loquentur tibi, et de corde suo proferent eloquia.
| ئایا زەل بەبێ زۆنگاو گەشە دەکات، یان قامیش بەبێ ئاو شین دەبێت؟ | 11 |
Numquid vivere potest scirpus absque humore? aut crescere carectum sine aqua?
| بەڵکو ئەوان کە هێشتا گەشە دەکەن و نەبڕدراون، کەچی پێش هەموو گیایەک وشک دەبن، | 12 |
Cum adhuc sit in flore, nec carpatur manu, ante omnes herbas arescit:
| بەو جۆرەیە سەرگوزەشتەی ژیانی هەموو ئەوانەی خودایان لەبیر کردووە و هیوای خوانەناسان لەناودەچێت. | 13 |
Sic viæ omnium, qui obliviscuntur Deum, et spes hypocritæ peribit:
| ئەوەی پاڵپشتەکەیەتی دەبڕدرێتەوە، پشتی بە تەونی جاڵجاڵۆکە بەستووە. | 14 |
Non ei placebit vecordia sua, et sicut tela aranearum fiducia eius.
| خۆی بە تەونەکەوە ڕادەگرێت بەڵام دەپچڕێت، دەستی پێوە دەگرێت و خۆی ڕاناگرێت. | 15 |
Innitetur super domum suam, et non stabit: fulciet eam, et non consurget:
| ئەوانە وەک ڕووەکێکی تەڕ لەژێر تیشکی خۆردان، کە لەناو باخچەکەیدا چڵی تازە دەردەکات. | 16 |
Humectus videtur antequam veniat Sol, et in ortu suo germen eius egredietur.
| بەسەر کۆمەڵە بەرددا ڕەگ دادەکوتێت و بە تاشەبەردەکانەوە خۆیان توند دەگرن. | 17 |
Super acervum petrarum radices eius densabuntur, et inter lapides commorabitur.
| بەڵام کە لە شوێنی خۆی هەڵکەنرا، شوێنەکەی نکۆڵی لێ دەکات و دەڵێ:”من جێگای تۆ نیم.“ | 18 |
Si absorbuerit eum de loco suo, negabit eum, et dicet: Non novi te.
| ببینە، خۆشی ژیانەکەی تەنها ئەوەیە، کە لە جێگاکەیەوە یەکێکی دیکە چەکەرە دەکات. | 19 |
Hæc est enim lætitia viæ eius, ut rursum de terra alii germinentur.
| «بێگومان خودا ئەو کەسە ڕەت ناکاتەوە کە بێ کەموکوڕی بێت، کە هانی خراپەکاران نادات. | 20 |
Deus non proiiciet simplicem, nec porriget manum malignis:
| کاتێک دەمت پڕ لە پێکەنین دەکات و لێوەکانت پڕ لە هوتاف، | 21 |
Donec impleatur risu os tuum, et labia tua iubilo.
| ناحەزانت شەرمەزاری لەبەر دەکەن و ڕەشماڵی خراپەکارانیش تەفروتوونا دەبن.» | 22 |
Qui oderunt te, induentur confusione: et tabernaculum impiorum non subsistet.
