ئەیوب 8

1 ئینجا بیلدەدی شوحی وەڵامی دایەوە:

Alors Baldad de Suhé prit la parole et dit:

2 «هەتا کەی بەم شێوەیە قسە دەکەیت؟ ئەوەی لە دەمت دێتە دەرەوە ڕەشەبایە.

Jusques à quand tiendras-tu ces discours, et tes paroles seront-elles comme un souffle de tempête?

3 ئایا خودا دادپەروەری بە لاڕێدا دەبات؟ ئایا توانادارەکە ڕاستودروستی بەدرۆدەخاتەوە؟

Est-ce que Dieu fait fléchir le droit, ou bien le Tout-Puissant renverse-t-il la justice?

4 ئەو کاتەی ڕۆڵەکانت گوناهیان دەرهەق بە خودا کرد، ئەوا خودا سزای گوناهەکانی خۆیانی بەسەر هێنانەوە.

Si tes fils ont péché contre lui, il les a livrés aux mains de leur iniquité.

5 بەڵام ئەگەر تۆ بەیانییان زوو ڕوو لە خودا بکەیت، لە خودای هەرە بەتوانا بپاڕێیتەوە،

Pour toi, si tu as recours à Dieu, si tu implores le Tout-Puissant,

6 ئەگەر تۆ بێگەرد و ڕاست بیت، ئەوا هەر ئێستا ئاوڕت لێ دەداتەوە و ماڵەکەی خۆتت وەک پاداشت بۆ دەگەڕێنێتەوە.

si tu es droit et pur, alors il veillera sur toi, il rendra le bonheur à la demeure de ta justice,

7 پاشەڕۆژەکەت هێندە تێروتەسەل دەبێت، کە سەرەتاکەت زۆر هەژار بووە.

ton premier état semblera peu de chose, tant le second sera florissant.

8 «پرسیار لە نەوەی ڕابردوو بکە و بزانە لە باوباپیرانیانەوە چی فێربوون،

Interroge les générations passées, sois attentif à l’expérience des pères: —

9 چونکە ئێمە منداڵی دوێنێین و هیچ نازانین، ڕۆژگاریشمان لەسەر زەوی وەک سێبەر تێدەپەڕێت.

car nous sommes d’hier, et nous ne savons rien, nos jours sur la terre passent comme l’ombre; —

10 ئایا ئەو نەوەیە فێرت ناکەن و پێت ناڵێن؟ یان بە بیری خۆیان قسەت لێ دەرناهێنن؟

ne vont-ils pas t’enseigner, te parler, et de leur cœur tirer des sentences:

11 ئایا زەل بەبێ زۆنگاو گەشە دەکات، یان قامیش بەبێ ئاو شین دەبێت؟

« Le papyrus croît-il en dehors des marais? Le jonc s’élève-t-il sans eau?

12 بەڵکو ئەوان کە هێشتا گەشە دەکەن و نەبڕدراون، کەچی پێش هەموو گیایەک وشک دەبن،

Encore tendre, sans qu’on le coupe, il sèche avant toute herbe.

13 بەو جۆرەیە سەرگوزەشتەی ژیانی هەموو ئەوانەی خودایان لەبیر کردووە و هیوای خوانەناسان لەناودەچێت.

Telles sont les voies de tous ceux qui oublient Dieu; l’espérance de l’impie périra.

14 ئەوەی پاڵپشتەکەیەتی دەبڕدرێتەوە، پشتی بە تەونی جاڵجاڵۆکە بەستووە.

Sa confiance sera brisée; son assurance ressemble à la toile de l’araignée.

15 خۆی بە تەونەکەوە ڕادەگرێت بەڵام دەپچڕێت، دەستی پێوە دەگرێت و خۆی ڕاناگرێت.

Il s’appuie sur sa maison, et elle ne tient pas; il s’y attache, et elle ne reste pas debout.

16 ئەوانە وەک ڕووەکێکی تەڕ لەژێر تیشکی خۆردان، کە لەناو باخچەکەیدا چڵی تازە دەردەکات.

Il est plein de vigueur, au soleil, ses rameaux s’étendent sur son jardin,

17 بەسەر کۆمەڵە بەرددا ڕەگ دادەکوتێت و بە تاشەبەردەکانەوە خۆیان توند دەگرن.

ses racines s’entrelacent parmi les pierres, il plonge jusqu’aux profondeurs du roc.

18 بەڵام کە لە شوێنی خۆی هەڵکەنرا، شوێنەکەی نکۆڵی لێ دەکات و دەڵێ:”من جێگای تۆ نیم.“

Si Dieu l’arrache de sa place, sa place le renie: Je ne t’ai jamais vu.

19 ببینە، خۆشی ژیانەکەی تەنها ئەوەیە، کە لە جێگاکەیەوە یەکێکی دیکە چەکەرە دەکات.

C’est là que sa joie se termine, et du même sol d’autres s’élèveront après lui. »

20 «بێگومان خودا ئەو کەسە ڕەت ناکاتەوە کە بێ کەموکوڕی بێت، کە هانی خراپەکاران نادات.

Non, Dieu ne rejette pas l’innocent, il ne prend pas la main des malfaiteurs.

21 کاتێک دەمت پڕ لە پێکەنین دەکات و لێوەکانت پڕ لە هوتاف،

Il remplira ta bouche d’éclats de rire, et mettra sur tes lèvres des chants d’allégresse.

22 ناحەزانت شەرمەزاری لەبەر دەکەن و ڕەشماڵی خراپەکارانیش تەفروتوونا دەبن.»

Tes ennemis seront couverts de honte, et la tente des méchants disparaîtra.