ئەیوب 6
| ئەیوبیش وەڵامی دایەوە: | 1 |
Y respondió Job, y dijo:
| «خۆزگە دەتوانرا خەم و پەژارەکەم بکێشن و هەموو دەرد و بەڵاکەم بخەنە تای تەرازووەوە! | 2 |
¡Oh si se pesasen al justo mi queja y mi tormento, y fuesen alzadas igualmente en balanza!
| بێگومان لە لمی دەریا قورستر دەبوو، لەبەر ئەوە بە هەڵەشەیی قسەم کرد. | 3 |
Porque [mi tormento] pesaría más que la arena de la mar: y por tanto mis palabras son cortadas.
| تیرەکانی خودای هەرە بەتوانا لە مندان و ڕۆحم لە ژەهراوەکەیان دەخواتەوە؛ بەڵا تۆقێنەرەکانی خودا لە دژی من ڕیزیان بەستووە. | 4 |
Porque las saetas del Todopoderoso están en mí, cuyo veneno bebe mi espíritu; y terrores de Dios me combaten.
| ئایا کەرەکێوی کە گیای هەبێت دەزەڕێنێت، یان گا لەسەر ئالیکەکەی دەقۆڕێنێت؟ | 5 |
¿Por ventura gime el asno montés junto a la yerba? ¿O brama el buey junto a su pasto?
| ئایا خواردنێکی بێ تام بەبێ خوێ دەخورێت، یان لینجاوی پاڵپینە تامی هەیە؟ | 6 |
¿Comerse ha lo desabrido sin sal? ¿o habrá gusto en la clara del huevo?
| من قێز لەو خواردنانە دەکەمەوە، نەفسم ڕەتیان دەکاتەوە دەستیان لێ بدەم. | 7 |
Las cosas que mi alma no quería tocar antes, ahora por los dolores son mi comida.
| «خۆزگە داواکارییەکەم دەهاتە دی و ئەوەی چاوەڕێم دەکرد خودا پێی دەدام، | 8 |
¡Quién me diese que viniese mi petición, y que Dios me diese lo que espero!
| کە خودا ڕازی بێت وردوخاشم بکات و دەستی لێم بکاتەوە تاوەکو ژیانم ببڕێتەوە! | 9 |
¡Y que Dios quisiese quebrantarme; y que soltase su mano, y me despedazase!
| هەرچەندە ئازارەکانم دەستم لێ ناپارێزن، بەڵام هەتا ئێستاش دڵنەواییەکەم ئەمەیە، کە نکۆڵیم لە وشەکانی خودا پیرۆزەکە نەکردووە. | 10 |
Y en esto crecería mi consolación, si me asase con dolor sin tener misericordia: no que haya contradicho las palabras del Santo.
| «هێزی من چییە هەتا چاوەڕوان بم و کۆتاییم چییە هەتا دانبەخۆمدا بگرم؟ | 11 |
¿Qué es mi fortaleza, para esperar aun? ¿Y qué es mi fin, para dilatar mi vida?
| ئایا هێزم هێزی بەردە؟ یان گۆشتم بڕۆنزە؟ | 12 |
¿Mi fortaleza, es la de las piedras? ¿o mi carne, es de acero?
| سەرکەوتن لە من دوورکەوتووەتەوە، ئایا هیچ لە دەسەڵاتی مندا هەیە؟ | 13 |
¿No me ayudo cuánto puedo? ¿y con todo eso el poder me falta del todo?
| «ئەگەر کەسێک خۆشەویستی بۆ هاوڕێکەی دەرنەبڕێت، ئەوا ڕێزی خودای هەرە بەتواناشی نەگرتووە. | 14 |
El atribulado es consolado de su compañero: mas el temor del Omnipotente es dejado.
| بەڵام براکانم وەک جۆگەی ئاو پشتیان لێکردم، وەک جۆگەی ناو دۆڵەکان پڕن و بەسەر کەنارەکانیاندا دەڕژێن. | 15 |
Mis hermanos me han mentido como arroyo; pasáronse como las riberas impetuosas,
| کاتێک لێڵن لەبەر شەختە بەفر تێیاندا دەتوێتەوە، | 16 |
Que están escondidas por la helada, y encubiertas con nieve,
| بەڵام کە دەڕۆن کۆتاییان پێ دێت، کە گەرما داهات لە شوێنی خۆیان وشک دەبن. | 17 |
Que al tiempo del calor son deshechas; y en calentándose, desaparecen de su lugar.
| کاروانەکان لە ڕێگای خۆیان لا دەدەن، دەچنە ناو چۆڵەوانی و لەناودەچن. | 18 |
Apártanse de las sendas de su camino, suben en vano, y se pierden.
| کاروانەکانی تێما بۆی دەگەڕێن، بازرگانەکانی شەبا هیوادارن کە بیدۆزنەوە، | 19 |
Miráron las los caminantes de Temán, los caminantes de Sabá esperaron en ellas:
| کە هاتنە لای بێ ئومێد بوون، بێزار بوون، چونکە متمانەیان پێی کردبوو. | 20 |
Mas fueron avergonzados por su esperanza; porque vinieron hasta ellas, y se hallaron confusos.
| ئێستا ئێوەش وەک ئەوتان لێهاتووە، سوودتان نییە، بینیتان کە چیم بەسەرهاتووە ئێوە تۆقین. | 21 |
Ahora ciertamente vosotros sois como ellas: que habéis visto el tormento, y teméis.
| ئایا هیچ کاتێک پێم گوتن:”لە پێناوی من شتێک بدەن، بە سامانی خۆتان بمکڕنەوە، | 22 |
¿Héos dicho: Traédme, y de vuestro trabajo pagád por mí,
| لە دەستی دوژمن دەربازم بکەن، لە دەستی ستەمکار بمکڕنەوە؟“ | 23 |
Y librádme de mano del angustiador, y redimídme del poder de los violentos?
| «فێرم بکەن، من بێدەنگ دەبم، تێمبگەیەنن لە چ شتێک گومڕا بووم! | 24 |
Enseñádme, y yo callaré; y hacédme entender en que he errado.
| ئای، قسەی ڕاست چەند بریندارکەرە! بەڵام ئەو بەڵگانەی کە دەیانهێننەوە چی دەسەلمێنن؟ | 25 |
¡Cuán fuertes son las palabras de rectitud! ¿y qué reprende, el que reprende de vosotros?
| ئایا لەسەر قسەکانم سەرزەنشتم دەکەن، ئەوەی دەیڵێم بە با دەڕوات؟ | 26 |
¿No estáis pensando las palabras para reprender; y echáis al viento palabras perdidas?
| بەڵکو ئێوە هەتیو دەفرۆشن و چاڵ بۆ هاوڕێی خۆتان هەڵدەکەنن. | 27 |
También os arrojáis sobre el huérfano; y hacéis hoyo delante de vuestro amigo.
| «ئێستا باش تێم بڕوانن، چونکە من لە ڕووی ئێوەدا درۆ ناکەم. | 28 |
Ahora pues, si queréis, mirád en mí: y ved si mentiré delante de vosotros.
| تکایە پاشگەز بنەوە! ستەمم لێ مەکەن، ئەگینا ڕاستودروستییەکەم دەخەنە گومانەوە. | 29 |
Tornád ahora, y no haya iniquidad; y volvéd aun a mirar por mi justicia en esto:
| ئایا بەدکاری لەسەر زاری منە، یان زمانم تامی خراپەکاری جیا ناکاتەوە؟ | 30 |
Si hay iniquidad en mi lengua: o si mi paladar no entiende los tormentos.
