ئەیوب 6

1 ئەیوبیش وەڵامی دایەوە:

But Job, responding, said:

2 «خۆزگە دەتوانرا خەم و پەژارەکەم بکێشن و هەموو دەرد و بەڵاکەم بخەنە تای تەرازووەوە!

I wish that my sins, for which I deserve wrath, and the calamity that I endure, were weighed out on a balance.

3 بێگومان لە لمی دەریا قورستر دەبوو، لەبەر ئەوە بە هەڵەشەیی قسەم کرد.

Compared to the sand of the sea, they would appear heavier, and so my words are full of sorrow.

4 تیرەکانی خودای هەرە بەتوانا لە مندان و ڕۆحم لە ژەهراوەکەیان دەخواتەوە؛ بەڵا تۆقێنەرەکانی خودا لە دژی من ڕیزیان بەستووە.

For the arrows of the Lord are in me, my spirit drinks of their indignation, and the terrors of the Lord are soldiers against me.

5 ئایا کەرەکێوی کە گیای هەبێت دەزەڕێنێت، یان گا لەسەر ئالیکەکەی دەقۆڕێنێت؟

Will the wild ass bray when he has grass? Or will the ox bellow when he stands before a full manger?

6 ئایا خواردنێکی بێ تام بەبێ خوێ دەخورێت، یان لینجاوی پاڵپینە تامی هەیە؟

Or can one eat bland food, which is not seasoned with salt? Or can anyone taste that which, if tasted, causes death?

7 من قێز لەو خواردنانە دەکەمەوە، نەفسم ڕەتیان دەکاتەوە دەستیان لێ بدەم.

The things that my soul was unwilling to touch before, now, because of anguish, are my foods.

8 «خۆزگە داواکارییەکەم دەهاتە دی و ئەوەی چاوەڕێم دەکرد خودا پێی دەدام،

Who will grant that my petition may arrive and that God may bestow on me what I expect,

9 کە خودا ڕازی بێت وردوخاشم بکات و دەستی لێم بکاتەوە تاوەکو ژیانم ببڕێتەوە!

and that he who, at first, had crushed me, will let loose his hand and cut me down?

10 هەرچەندە ئازارەکانم دەستم لێ ناپارێزن، بەڵام هەتا ئێستاش دڵنەواییەکەم ئەمەیە، کە نکۆڵیم لە وشەکانی خودا پیرۆزەکە نەکردووە.

And may this be my consolation, that in afflicting me with sorrow, although he might not be lenient with me, I still do not contradict the words of the Holy One.

11 «هێزی من چییە هەتا چاوەڕوان بم و کۆتاییم چییە هەتا دانبەخۆمدا بگرم؟

For what is my strength, that I may continue? Or what is my goal, so that I may act patiently?

12 ئایا هێزم هێزی بەردە؟ یان گۆشتم بڕۆنزە؟

My strength is not the strength of stones, nor is my flesh made of bronze.

13 سەرکەوتن لە من دوورکەوتووەتەوە، ئایا هیچ لە دەسەڵاتی مندا هەیە؟

Behold, there is no help for me in myself, and my loved ones also have withdrawn from me.

14 «ئەگەر کەسێک خۆشەویستی بۆ هاوڕێکەی دەرنەبڕێت، ئەوا ڕێزی خودای هەرە بەتواناشی نەگرتووە.

He who takes away mercy from his friend, abandons the fear of the Lord.

15 بەڵام براکانم وەک جۆگەی ئاو پشتیان لێکردم، وەک جۆگەی ناو دۆڵەکان پڕن و بەسەر کەنارەکانیاندا دەڕژێن.

My brethren have disregarded me, like a torrent that passes swiftly through the steep valleys.

16 کاتێک لێڵن لەبەر شەختە بەفر تێیاندا دەتوێتەوە،

Those who fear frost, snow will rush over them.

17 بەڵام کە دەڕۆن کۆتاییان پێ دێت، کە گەرما داهات لە شوێنی خۆیان وشک دەبن.

At that time, when they are scattered, they will perish, and when it becomes hot, they will be freed from their place.

18 کاروانەکان لە ڕێگای خۆیان لا دەدەن، دەچنە ناو چۆڵەوانی و لەناودەچن.

The paths of their steps are entangled; they will walk in vain and will perish.

19 کاروانەکانی تێما بۆی دەگەڕێن، بازرگانەکانی شەبا هیوادارن کە بیدۆزنەوە،

Consider the paths of Thema, the ways of Saba, and wait a little while.

20 کە هاتنە لای بێ ئومێد بوون، بێزار بوون، چونکە متمانەیان پێی کردبوو.

They have been thrown into confusion, just as I had hoped; they have even come to me and are overwhelmed with shame.

21 ئێستا ئێوەش وەک ئەوتان لێهاتووە، سوودتان نییە، بینیتان کە چیم بەسەرهاتووە ئێوە تۆقین.

Now you have arrived, and merely by seeing my affliction, you are afraid.

22 ئایا هیچ کاتێک پێم گوتن:”لە پێناوی من شتێک بدەن، بە سامانی خۆتان بمکڕنەوە،

Did I say: “Bring to me and give to me from your necessities?”

23 لە دەستی دوژمن دەربازم بکەن، لە دەستی ستەمکار بمکڕنەوە؟“

or, “Free me from the hand of the enemy and rescue me from the hand of the strong?”

24 «فێرم بکەن، من بێدەنگ دەبم، تێمبگەیەنن لە چ شتێک گومڕا بووم!

Teach me, and I will be silent, and if by chance I have been ignorant of anything, instruct me.

25 ئای، قسەی ڕاست چەند بریندارکەرە! بەڵام ئەو بەڵگانەی کە دەیانهێننەوە چی دەسەلمێنن؟

Why have you diminished the words of truth, when there is none of you who is able to offer proof against me?

26 ئایا لەسەر قسەکانم سەرزەنشتم دەکەن، ئەوەی دەیڵێم بە با دەڕوات؟

You prepare speeches as so much noise, and you offer words into the wind.

27 بەڵکو ئێوە هەتیو دەفرۆشن و چاڵ بۆ هاوڕێی خۆتان هەڵدەکەنن.

You encroach upon the orphan, and you strive to undermine your friend.

28 «ئێستا باش تێم بڕوانن، چونکە من لە ڕووی ئێوەدا درۆ ناکەم.

Such is true, so finish what you have begun. Listen closely, and see if I lie.

29 تکایە پاشگەز بنەوە! ستەمم لێ مەکەن، ئەگینا ڕاستودروستییەکەم دەخەنە گومانەوە.

Respond, I beg you, without contention, and, speaking what is just, pass judgment.

30 ئایا بەدکاری لەسەر زاری منە، یان زمانم تامی خراپەکاری جیا ناکاتەوە؟

And you will not find iniquity on my tongue, nor will foolishness resound in my throat.