ئەیوب 5
| «ئێستا بانگ بکە، بزانە کێ وەڵامت دەداتەوە؟ ڕوو لە کام لە پیرۆزان دەکەیت؟ | 1 |
Clama agora! Haverá alguém que te responda? E a qual dos santos te voltarás?
| قین گێل دەکوژێت و بەغیلیش ساویلکە دەمرێنێت. | 2 |
Pois a ira acaba com o louco, e o zelo mata o tolo.
| من گێلێکم بینی ڕەگی داکوتا، بەڵام لەناکاو ماڵەکەی بە نەفرەت کرا: | 3 |
Eu vi ao louco lançar raízes, porém logo amaldiçoei sua habitação.
| با کوڕەکانی لە ئاسوودەیی بەدوور بن، لە دادگا تێکبشکێنرێن و کەس فریایان نەکەوێت. | 4 |
Seus filhos estarão longe da salvação; na porta são despedaçados, e não há quem os livre.
| دروێنەکەیان کەسانی برسی دەیخۆن، ئەگەر لەناو دڕکیش بێت هەر دەیبەن، تینووش سامانەکەی هەڵدەقورتێنێت، | 5 |
O faminto devora sua colheita, e a tira até dentre os espinhos; e o assaltante traga sua riqueza.
| چونکە بەڵا لەناو خۆڵەوە دەرناچێت و چەرمەسەریش لە زەوییەوە ناڕووێت. | 6 |
Porque a aflição não procede do pó da terra, nem a opressão brota do chão.
| بەڵام مرۆڤ بۆ چەرمەسەری لەدایک دەبێت، وەک چۆن پریشکی ئاگر هەڵدەستێت. | 7 |
Mas o ser humano nasce para a opressão, assim como as faíscas das brasas se levantam a voar.
| «بەڵام ئەگەر من لە جێی تۆ بوومایە داوام لە خودا دەکرد و کێشەی خۆمم دەدایە دەست ئەو. | 8 |
Porém eu buscaria a Deus, e a ele confiaria minha causa;
| ئەوەی کارە مەزنەکانی کردووە کە ناپشکێنرێن و کارە سەرسوڕهێنەرەکان کە لە ژماردن نایەن. | 9 |
[Pois] ele é o que faz coisas grandiosas e incompreensíveis, e inúmeras maravilhas.
| ئەوەی باران بەسەر ڕووی زەویدا دەبارێنێت و ئاو بۆ سەر ڕووی دەشتودەر دەنێرێت. | 10 |
Ele é o que dá a chuva sobre a face da terra, e envia águas sobre os campos.
| ئەوەی بێفیزەکان بەرزدەکاتەوە، هەروەها خەمبارەکان بەرەو دڵنیایی دەبات. | 11 |
Ele põe os humildes em lugares altos, para que os sofredores sejam postos em segurança.
| ئەو تەگبیری تەڵەکەبازان پووچ دەکاتەوە بۆ ئەوەی هیچ کارێک لەسەر دەستی ئەوان سەرکەوتوو نەبێت. | 12 |
Ele frustra os planos dos astutos, para que suas mãos nada consigam executar.
| ئەوەی داناکان بە فێڵبازی خۆیانەوە دەگرێت، ڕاوێژی تەڵەکەبازان ڕادەماڵێت. | 13 |
Ele prende aos sábios em sua própria astúcia; para que o conselho dos perversos seja derrubado.
| لە ڕۆژدا تاریکی بەسەریاندا دێت، لە نیوەڕۆشدا بە پەلکوتان دەڕۆن وەک بە شەو. | 14 |
De dia eles se encontram com as trevas, e ao meio-dia andam apalpando como de noite.
| ئەو نەدار لە دەمی خراپەکار و لە دەستی ستەمکار ڕزگار دەکات. | 15 |
Porém livra ao necessitado da espada de suas bocas, e da mão do violento.
| جا زەلیل بە هیوا دەبێت و ناڕەوا دەمی دادەخات. | 16 |
Pois ele é esperança para o necessitado, e a injustiça tapa sua boca.
| «سەرزەنشتکردن لەلایەن خوداوە بەرەکەتە، لەبەر ئەوە تەمبێکردنی خودای هەرە بەتوانا ڕەت مەکەرەوە. | 17 |
Eis que bem-aventurado é o homem a quem Deus corrige; portanto não rejeites o castigo do Todo-Poderoso.
| لەبەر ئەوەی ئەو بریندار دەکات و برینیش ساڕێژ دەکات، وردوخاش دەکات و بە دەستەکانی خۆی دەیگرێتەوە. | 18 |
Pois ele faz a chaga, mas também põe o curativo; ele fere, mas suas mãos curam.
| لە شەش بەڵا ڕزگارت دەکات و لە حەوتەمیش خراپەت لێ ناکەوێت. | 19 |
Em seis angústias ele te livrará, e em sete o mal não te tocará.
| لە قاتوقڕیدا لە مردن دەتکڕێتەوە و لە جەنگیشدا لە دەمی شمشێر. | 20 |
Na fome ele te livrará da morte, e na guerra [livrará] do poder da espada.
| لە خەنجەری زمان پارێزراو دەبیت، کە وێرانە ڕووت تێ دەکات ناترسیت. | 21 |
Do açoite da língua estarás encoberto; e não temerás a destruição quando ela vier.
| بە وێرانی و قاتوقڕی پێدەکەنیت و لە ئاژەڵە دڕندەکان ناترسیت، | 22 |
Tu rirás da destruição e da fome, e não temerás os animais da terra.
| چونکە لەگەڵ بەردەکانی دەشتودەر پەیمانت دەبێت و ئاژەڵە کێوییەکان ئاشتیت لەگەڵ دەبەستن. | 23 |
Pois até com as pedras do campo terás teu pacto, e os animais do campo serão pacíficos contigo.
| جا دەزانیت کە ڕەشماڵەکەت سەلامەتە و سەرژمێری ماڵەکەت دەکەیت و هیچت ون نەبووە. | 24 |
E saberás que há paz em tua tenda; e visitarás tua habitação, e não falharás.
| ئەو کاتە دەزانیت کە منداڵت چەند زۆر دەبن و نەوەکانت وەک گیای زەوی دەبن. | 25 |
Também saberás que tua semente se multiplicará, e teus descendentes serão como a erva da terra.
| لەوپەڕی تەندروستیدا دەچیتە ناو گۆڕەوە وەک هەڵگرتنی کۆڵێک لە کاتی خۆیدا. | 26 |
Na velhice virás à sepultura, como o amontoado de trigo que se recolhe a seu tempo.
| «ئێمە لەمە وردبووینەوە و بینیمان کە ڕاستە، جا تۆش گوێ بگرە و لە ژیانی خۆتدا پەیڕەوی بکە.» | 27 |
Eis que é isto o que temos constatado, e assim é; ouve-o, e pensa nisso tu para teu [bem].
