< ئەیوب 5 >
«ئێستا بانگ بکە، بزانە کێ وەڵامت دەداتەوە؟ ڕوو لە کام لە پیرۆزان دەکەیت؟ | 1 |
Rop du bare! Er det vel nogen som svarer dig? Og til hvem av de hellige vil du vende dig?
قین گێل دەکوژێت و بەغیلیش ساویلکە دەمرێنێت. | 2 |
For harme slår dåren ihjel, og vrede dreper den tåpelige.
من گێلێکم بینی ڕەگی داکوتا، بەڵام لەناکاو ماڵەکەی بە نەفرەت کرا: | 3 |
Jeg så en dåre skyte røtter; men med ett måtte jeg rope ve over hans bolig.
با کوڕەکانی لە ئاسوودەیی بەدوور بن، لە دادگا تێکبشکێنرێن و کەس فریایان نەکەوێت. | 4 |
Hans barn var uten hjelp; de blev trådt ned i porten, og det var ingen som frelste dem.
دروێنەکەیان کەسانی برسی دەیخۆن، ئەگەر لەناو دڕکیش بێت هەر دەیبەن، تینووش سامانەکەی هەڵدەقورتێنێت، | 5 |
De hungrige åt op hans avling, ja, midt ut av torner hentet de den, og snaren lurte på hans gods.
چونکە بەڵا لەناو خۆڵەوە دەرناچێت و چەرمەسەریش لە زەوییەوە ناڕووێت. | 6 |
For ikke skyter ulykke op av støvet, og møie spirer ikke frem av jorden;
بەڵام مرۆڤ بۆ چەرمەسەری لەدایک دەبێت، وەک چۆن پریشکی ئاگر هەڵدەستێت. | 7 |
men mennesket fødes til møie, likesom ildens gnister flyver høit i været.
«بەڵام ئەگەر من لە جێی تۆ بوومایە داوام لە خودا دەکرد و کێشەی خۆمم دەدایە دەست ئەو. | 8 |
Men jeg vilde vende mig til Gud og overlate min sak til ham,
ئەوەی کارە مەزنەکانی کردووە کە ناپشکێنرێن و کارە سەرسوڕهێنەرەکان کە لە ژماردن نایەن. | 9 |
han som gjør store, uransakelige ting, under uten tall,
ئەوەی باران بەسەر ڕووی زەویدا دەبارێنێت و ئاو بۆ سەر ڕووی دەشتودەر دەنێرێت. | 10 |
som sender regn utover jorden og lar vann strømme utover markene,
ئەوەی بێفیزەکان بەرزدەکاتەوە، هەروەها خەمبارەکان بەرەو دڵنیایی دەبات. | 11 |
som ophøier de ringe og lar de sørgende nå frem til frelse,
ئەو تەگبیری تەڵەکەبازان پووچ دەکاتەوە بۆ ئەوەی هیچ کارێک لەسەر دەستی ئەوان سەرکەوتوو نەبێت. | 12 |
som gjør de kløktiges råd til intet, så deres hender ikke får utrettet noget som varer,
ئەوەی داناکان بە فێڵبازی خۆیانەوە دەگرێت، ڕاوێژی تەڵەکەبازان ڕادەماڵێت. | 13 |
han som fanger de vise i deres kløkt og lar de listiges råd bli forhastet;
لە ڕۆژدا تاریکی بەسەریاندا دێت، لە نیوەڕۆشدا بە پەلکوتان دەڕۆن وەک بە شەو. | 14 |
om dagen støter de på mørke, og om middagen famler de som om natten.
ئەو نەدار لە دەمی خراپەکار و لە دەستی ستەمکار ڕزگار دەکات. | 15 |
Og således frelser han den fattige fra sverdet, fra deres munn og fra den sterkes hånd,
جا زەلیل بە هیوا دەبێت و ناڕەوا دەمی دادەخات. | 16 |
og det blir håp for den ringe, og ondskapen må lukke sin munn.
«سەرزەنشتکردن لەلایەن خوداوە بەرەکەتە، لەبەر ئەوە تەمبێکردنی خودای هەرە بەتوانا ڕەت مەکەرەوە. | 17 |
Ja, salig er det menneske Gud refser, og den Allmektiges tukt må du ikke akte ringe!
لەبەر ئەوەی ئەو بریندار دەکات و برینیش ساڕێژ دەکات، وردوخاش دەکات و بە دەستەکانی خۆی دەیگرێتەوە. | 18 |
For han sårer, og han forbinder; han slår, og hans hender læger.
لە شەش بەڵا ڕزگارت دەکات و لە حەوتەمیش خراپەت لێ ناکەوێت. | 19 |
I seks trengsler skal han berge dig, og i den syvende skal intet ondt røre dig.
لە قاتوقڕیدا لە مردن دەتکڕێتەوە و لە جەنگیشدا لە دەمی شمشێر. | 20 |
I hungersnød frir han dig fra døden og i krig fra sverdets vold.
لە خەنجەری زمان پارێزراو دەبیت، کە وێرانە ڕووت تێ دەکات ناترسیت. | 21 |
For tungens svepe skal du være skjult, og du skal ikke frykte når ødeleggelsen kommer.
بە وێرانی و قاتوقڕی پێدەکەنیت و لە ئاژەڵە دڕندەکان ناترسیت، | 22 |
Ødeleggelse og hunger skal du le av, og for jordens ville dyr skal du ikke frykte;
چونکە لەگەڵ بەردەکانی دەشتودەر پەیمانت دەبێت و ئاژەڵە کێوییەکان ئاشتیت لەگەڵ دەبەستن. | 23 |
for med markens stener står du i pakt, og markens ville dyr holder fred med dig.
جا دەزانیت کە ڕەشماڵەکەت سەلامەتە و سەرژمێری ماڵەکەت دەکەیت و هیچت ون نەبووە. | 24 |
Og du skal få se at ditt telt er trygt, og ser du over din eiendom, skal du intet savne.
ئەو کاتە دەزانیت کە منداڵت چەند زۆر دەبن و نەوەکانت وەک گیای زەوی دەبن. | 25 |
Og du skal få se at din ætt blir tallrik, og dine efterkommere som jordens urter.
لەوپەڕی تەندروستیدا دەچیتە ناو گۆڕەوە وەک هەڵگرتنی کۆڵێک لە کاتی خۆیدا. | 26 |
Du skal i fullmoden alder gå i graven, likesom kornbånd føres inn sin tid.
«ئێمە لەمە وردبووینەوە و بینیمان کە ڕاستە، جا تۆش گوێ بگرە و لە ژیانی خۆتدا پەیڕەوی بکە.» | 27 |
Se, dette er det vi har utgransket, og således er det. Hør det og merk dig det!