ئەیوب 5

1 «ئێستا بانگ بکە، بزانە کێ وەڵامت دەداتەوە؟ ڕوو لە کام لە پیرۆزان دەکەیت؟

Voca ergo, si est qui tibi respondeat, et ad aliquem sanctorum convertere.

2 قین گێل دەکوژێت و بەغیلیش ساویلکە دەمرێنێت.

Vere stultum interficit iracundia, et parvulum occidit invidia.

3 من گێلێکم بینی ڕەگی داکوتا، بەڵام لەناکاو ماڵەکەی بە نەفرەت کرا:

Ego vidi stultum firma radice, et maledixi pulchritudini eius statim.

4 با کوڕەکانی لە ئاسوودەیی بەدوور بن، لە دادگا تێکبشکێنرێن و کەس فریایان نەکەوێت.

Longe fient filii eius a salute, et conterentur in porta, et non erit qui eruat.

5 دروێنەکەیان کەسانی برسی دەیخۆن، ئەگەر لەناو دڕکیش بێت هەر دەیبەن، تینووش سامانەکەی هەڵدەقورتێنێت،

Cuius messem famelicus comedet, et ipsum rapiet armatus, et bibent sitientes divitias eius.

6 چونکە بەڵا لەناو خۆڵەوە دەرناچێت و چەرمەسەریش لە زەوییەوە ناڕووێت.

Nihil in terra sine causa fit, et de humo non oritur dolor.

7 بەڵام مرۆڤ بۆ چەرمەسەری لەدایک دەبێت، وەک چۆن پریشکی ئاگر هەڵدەستێت.

Homo nascitur ad laborem, et avis ad volatum.

8 «بەڵام ئەگەر من لە جێی تۆ بوومایە داوام لە خودا دەکرد و کێشەی خۆمم دەدایە دەست ئەو.

Quam ob rem ego deprecabor Dominum, et ad Deum ponam eloquium meum:

9 ئەوەی کارە مەزنەکانی کردووە کە ناپشکێنرێن و کارە سەرسوڕهێنەرەکان کە لە ژماردن نایەن.

Qui facit magna et inscrutabilia et mirabilia absque numero:

10 ئەوەی باران بەسەر ڕووی زەویدا دەبارێنێت و ئاو بۆ سەر ڕووی دەشتودەر دەنێرێت.

Qui dat pluviam super faciem terræ, et irrigat aquis universa:

11 ئەوەی بێفیزەکان بەرزدەکاتەوە، هەروەها خەمبارەکان بەرەو دڵنیایی دەبات.

Qui ponit humiles in sublime, et mœrentes erigit sospitate:

12 ئەو تەگبیری تەڵەکەبازان پووچ دەکاتەوە بۆ ئەوەی هیچ کارێک لەسەر دەستی ئەوان سەرکەوتوو نەبێت.

Qui dissipat cogitationes malignorum, ne possint implere manus eorum quod cœperant:

13 ئەوەی داناکان بە فێڵبازی خۆیانەوە دەگرێت، ڕاوێژی تەڵەکەبازان ڕادەماڵێت.

Qui apprehendit sapientes in astutia eorum, et consilium pravorum dissipat:

14 لە ڕۆژدا تاریکی بەسەریاندا دێت، لە نیوەڕۆشدا بە پەلکوتان دەڕۆن وەک بە شەو.

Per diem incurrent tenebras, et quasi in nocte sic palpabunt in meridie.

15 ئەو نەدار لە دەمی خراپەکار و لە دەستی ستەمکار ڕزگار دەکات.

Porro salvum faciet egenum a gladio oris eorum, et de manu violenti pauperem.

16 جا زەلیل بە هیوا دەبێت و ناڕەوا دەمی دادەخات.

Et erit egeno spes, iniquitas autem contrahet os suum.

17 «سەرزەنشتکردن لەلایەن خوداوە بەرەکەتە، لەبەر ئەوە تەمبێکردنی خودای هەرە بەتوانا ڕەت مەکەرەوە.

Beatus homo qui corripitur a Deo: increpationem ergo Domini ne reprobes:

18 لەبەر ئەوەی ئەو بریندار دەکات و برینیش ساڕێژ دەکات، وردوخاش دەکات و بە دەستەکانی خۆی دەیگرێتەوە.

Quia ipse vulnerat, et medetur: percutit, et manus eius sanabunt.

19 لە شەش بەڵا ڕزگارت دەکات و لە حەوتەمیش خراپەت لێ ناکەوێت.

In sex tribulationibus liberabit te, et in septima non tangent te malum.

20 لە قاتوقڕیدا لە مردن دەتکڕێتەوە و لە جەنگیشدا لە دەمی شمشێر.

In fame eruet te de morte, et in bello de manu gladii.

21 لە خەنجەری زمان پارێزراو دەبیت، کە وێرانە ڕووت تێ دەکات ناترسیت.

A flagello linguæ absconderis, et non timebis calamitatem cum venerit.

22 بە وێرانی و قاتوقڕی پێدەکەنیت و لە ئاژەڵە دڕندەکان ناترسیت،

In vastitate, et fame ridebis, et bestias terræ non formidabis.

23 چونکە لەگەڵ بەردەکانی دەشتودەر پەیمانت دەبێت و ئاژەڵە کێوییەکان ئاشتیت لەگەڵ دەبەستن.

Sed cum lapidibus regionum pactum tuum, et bestiæ terræ pacificæ erunt tibi.

24 جا دەزانیت کە ڕەشماڵەکەت سەلامەتە و سەرژمێری ماڵەکەت دەکەیت و هیچت ون نەبووە.

Et scies quod pacem habeat tabernaculum tuum, et visitans speciem tuam, non peccabis.

25 ئەو کاتە دەزانیت کە منداڵت چەند زۆر دەبن و نەوەکانت وەک گیای زەوی دەبن.

Scies quoque quoniam multiplex erit semen tuum, et progenies tua quasi herba terræ.

26 لەوپەڕی تەندروستیدا دەچیتە ناو گۆڕەوە وەک هەڵگرتنی کۆڵێک لە کاتی خۆیدا.

Ingredieris in abundantia sepulchrum, sicut infertur acervus tritici in tempore suo.

27 «ئێمە لەمە وردبووینەوە و بینیمان کە ڕاستە، جا تۆش گوێ بگرە و لە ژیانی خۆتدا پەیڕەوی بکە.»

Ecce, hoc, ut investigavimus, ita est: quod auditum, mente pertracta.