ئەیوب 5

1 «ئێستا بانگ بکە، بزانە کێ وەڵامت دەداتەوە؟ ڕوو لە کام لە پیرۆزان دەکەیت؟

Call now; is there any that will answer thee? And to which of the holy ones wilt thou turn?

2 قین گێل دەکوژێت و بەغیلیش ساویلکە دەمرێنێت.

For anger killeth the foolish man, and envy slayeth the silly one.

3 من گێلێکم بینی ڕەگی داکوتا، بەڵام لەناکاو ماڵەکەی بە نەفرەت کرا:

I have seen the foolish taking root; but suddenly I beheld his habitation cursed.

4 با کوڕەکانی لە ئاسوودەیی بەدوور بن، لە دادگا تێکبشکێنرێن و کەس فریایان نەکەوێت.

His children are far from safety, and are crushed in the gate, with none to deliver them.

5 دروێنەکەیان کەسانی برسی دەیخۆن، ئەگەر لەناو دڕکیش بێت هەر دەیبەن، تینووش سامانەکەی هەڵدەقورتێنێت،

Whose harvest the hungry eateth up, and taketh it even out of the thorns, and the snare gapeth for their substance.

6 چونکە بەڵا لەناو خۆڵەوە دەرناچێت و چەرمەسەریش لە زەوییەوە ناڕووێت.

For affliction cometh not forth from the dust, neither doth trouble spring out of the ground;

7 بەڵام مرۆڤ بۆ چەرمەسەری لەدایک دەبێت، وەک چۆن پریشکی ئاگر هەڵدەستێت.

But man is born unto trouble, as the sparks fly upward.

8 «بەڵام ئەگەر من لە جێی تۆ بوومایە داوام لە خودا دەکرد و کێشەی خۆمم دەدایە دەست ئەو.

But as for me, I would seek unto God, and unto God would I commit my cause;

9 ئەوەی کارە مەزنەکانی کردووە کە ناپشکێنرێن و کارە سەرسوڕهێنەرەکان کە لە ژماردن نایەن.

Who doeth great things and unsearchable, marvellous things without number;

10 ئەوەی باران بەسەر ڕووی زەویدا دەبارێنێت و ئاو بۆ سەر ڕووی دەشتودەر دەنێرێت.

Who giveth rain upon the earth, and sendeth waters upon the fields;

11 ئەوەی بێفیزەکان بەرزدەکاتەوە، هەروەها خەمبارەکان بەرەو دڵنیایی دەبات.

So that He setteth up on high those that are low, and those that mourn are exalted to safety.

12 ئەو تەگبیری تەڵەکەبازان پووچ دەکاتەوە بۆ ئەوەی هیچ کارێک لەسەر دەستی ئەوان سەرکەوتوو نەبێت.

He frustrateth the devices of the crafty, so that their hands can perform nothing substantial.

13 ئەوەی داناکان بە فێڵبازی خۆیانەوە دەگرێت، ڕاوێژی تەڵەکەبازان ڕادەماڵێت.

He taketh the wise in their own craftiness; and the counsel of the wily is carried headlong.

14 لە ڕۆژدا تاریکی بەسەریاندا دێت، لە نیوەڕۆشدا بە پەلکوتان دەڕۆن وەک بە شەو.

They meet with darkness in the day-time, and grope at noonday as in the night.

15 ئەو نەدار لە دەمی خراپەکار و لە دەستی ستەمکار ڕزگار دەکات.

But He saveth from the sword of their mouth, even the needy from the hand of the mighty.

16 جا زەلیل بە هیوا دەبێت و ناڕەوا دەمی دادەخات.

So the poor hath hope, and iniquity stoppeth her mouth.

17 «سەرزەنشتکردن لەلایەن خوداوە بەرەکەتە، لەبەر ئەوە تەمبێکردنی خودای هەرە بەتوانا ڕەت مەکەرەوە.

Behold, happy is the man whom God correcteth; therefore despise not thou the chastening of the Almighty.

18 لەبەر ئەوەی ئەو بریندار دەکات و برینیش ساڕێژ دەکات، وردوخاش دەکات و بە دەستەکانی خۆی دەیگرێتەوە.

For He maketh sore, and bindeth up; He woundeth, and His hands make whole.

19 لە شەش بەڵا ڕزگارت دەکات و لە حەوتەمیش خراپەت لێ ناکەوێت.

He will deliver thee in six troubles; yea, in seven there shall no evil touch thee.

20 لە قاتوقڕیدا لە مردن دەتکڕێتەوە و لە جەنگیشدا لە دەمی شمشێر.

In famine He will redeem thee from death; and in war from the power of the sword.

21 لە خەنجەری زمان پارێزراو دەبیت، کە وێرانە ڕووت تێ دەکات ناترسیت.

Thou shalt be hid from the scourge of the tongue; neither shalt thou be afraid of destruction when it cometh.

22 بە وێرانی و قاتوقڕی پێدەکەنیت و لە ئاژەڵە دڕندەکان ناترسیت،

At destruction and famine thou shalt laugh; neither shalt thou be afraid of the beasts of the earth.

23 چونکە لەگەڵ بەردەکانی دەشتودەر پەیمانت دەبێت و ئاژەڵە کێوییەکان ئاشتیت لەگەڵ دەبەستن.

For thou shalt be in league with the stones of the field; and the beasts of the field shall be at peace with thee.

24 جا دەزانیت کە ڕەشماڵەکەت سەلامەتە و سەرژمێری ماڵەکەت دەکەیت و هیچت ون نەبووە.

And thou shalt know that thy tent is in peace; and thou shalt visit thy habitation, and shalt miss nothing.

25 ئەو کاتە دەزانیت کە منداڵت چەند زۆر دەبن و نەوەکانت وەک گیای زەوی دەبن.

Thou shalt know also that thy seed shall be great, and thine offspring as the grass of the earth.

26 لەوپەڕی تەندروستیدا دەچیتە ناو گۆڕەوە وەک هەڵگرتنی کۆڵێک لە کاتی خۆیدا.

Thou shalt come to thy grave in a ripe age, like as a shock of corn cometh in in its season.

27 «ئێمە لەمە وردبووینەوە و بینیمان کە ڕاستە، جا تۆش گوێ بگرە و لە ژیانی خۆتدا پەیڕەوی بکە.»

Lo this, we have searched it, so it is; hear it, and know thou it for thy good.