< ئەیوب 5 >

«ئێستا بانگ بکە، بزانە کێ وەڵامت دەداتەوە؟ ڕوو لە کام لە پیرۆزان دەکەیت؟ 1
Roep maar: er is niemand, die u antwoord geeft; Tot wien van de heiligen wilt ge u wenden?
قین گێل دەکوژێت و بەغیلیش ساویلکە دەمرێنێت. 2
Het is dus de wrevel, die den dwaas vermoordt, De gramschap doodt dus den zot.
من گێلێکم بینی ڕەگی داکوتا، بەڵام لەناکاو ماڵەکەی بە نەفرەت کرا: 3
Ik heb den dwaas wel wortel zien schieten, Maar plotseling verrotte zijn akker;
با کوڕەکانی لە ئاسوودەیی بەدوور بن، لە دادگا تێکبشکێنرێن و کەس فریایان نەکەوێت. 4
Zijn kinderen werden van hulp verstoken, Reddeloos vertrapt in de poort;
دروێنەکەیان کەسانی برسی دەیخۆن، ئەگەر لەناو دڕکیش بێت هەر دەیبەن، تینووش سامانەکەی هەڵدەقورتێنێت، 5
Wat zij hebben geoogst, eet een hongerige op, En de dorstige rooft en drinkt de melk van hun kudde
چونکە بەڵا لەناو خۆڵەوە دەرناچێت و چەرمەسەریش لە زەوییەوە ناڕووێت. 6
Want het kwaad schiet niet op uit het stof, En de rampspoed ontspruit uit de aarde niet:
بەڵام مرۆڤ بۆ چەرمەسەری لەدایک دەبێت، وەک چۆن پریشکی ئاگر هەڵدەستێت. 7
Maar het is de mens, die zichzelf de rampspoed verwekt, Zoals de vonken naar boven spatten!
«بەڵام ئەگەر من لە جێی تۆ بوومایە داوام لە خودا دەکرد و کێشەی خۆمم دەدایە دەست ئەو. 8
Ik, ik wend mij tot God, En leg mijn zaak aan de Godheid voor:
ئەوەی کارە مەزنەکانی کردووە کە ناپشکێنرێن و کارە سەرسوڕهێنەرەکان کە لە ژماردن نایەن. 9
Hij, die grootse en ondoorgrondelijke dingen wrocht En ontelbare wonderen;
ئەوەی باران بەسەر ڕووی زەویدا دەبارێنێت و ئاو بۆ سەر ڕووی دەشتودەر دەنێرێت. 10
Die regen over de aarde zendt, En water over de velden giet;
ئەوەی بێفیزەکان بەرزدەکاتەوە، هەروەها خەمبارەکان بەرەو دڵنیایی دەبات. 11
Die de nederigen op de hoogte verheft, En treurenden het hoogste geluk doet smaken.
ئەو تەگبیری تەڵەکەبازان پووچ دەکاتەوە بۆ ئەوەی هیچ کارێک لەسەر دەستی ئەوان سەرکەوتوو نەبێت. 12
Die de plannen der sluwen verijdelt, Zodat hun handen de ontwerpen niet ten uitvoer brengen;
ئەوەی داناکان بە فێڵبازی خۆیانەوە دەگرێت، ڕاوێژی تەڵەکەبازان ڕادەماڵێت. 13
Die de wijzen vangt in hun eigen list, Zodat de toeleg der slimmen mislukt,
لە ڕۆژدا تاریکی بەسەریاندا دێت، لە نیوەڕۆشدا بە پەلکوتان دەڕۆن وەک بە شەو. 14
En midden op de dag zij op duisternis stuiten, En rondtasten op klaarlichte dag, zoals in de nacht;
ئەو نەدار لە دەمی خراپەکار و لە دەستی ستەمکار ڕزگار دەکات. 15
Maar die de geplaagden redt uit hun hand, Den arme uit de greep van den sterke:
جا زەلیل بە هیوا دەبێت و ناڕەوا دەمی دادەخات. 16
Zodat er weer hoop voor den zwakke is, En het onrecht de mond sluit.
«سەرزەنشتکردن لەلایەن خوداوە بەرەکەتە، لەبەر ئەوە تەمبێکردنی خودای هەرە بەتوانا ڕەت مەکەرەوە. 17
Gelukkig, gij mens, dien God kastijdt: Versmaad dus de straf van den Almachtige niet!
لەبەر ئەوەی ئەو بریندار دەکات و برینیش ساڕێژ دەکات، وردوخاش دەکات و بە دەستەکانی خۆی دەیگرێتەوە. 18
Want Hij wondt, maar verbindt, Hij kwetst, maar zijn handen genezen.
لە شەش بەڵا ڕزگارت دەکات و لە حەوتەمیش خراپەت لێ ناکەوێت. 19
Uit zes noden zal Hij u redden, En in de zevende treft u geen kwaad:
لە قاتوقڕیدا لە مردن دەتکڕێتەوە و لە جەنگیشدا لە دەمی شمشێر. 20
In hongersnood redt Hij u van de dood, In de oorlog uit de greep van het zwaard;
لە خەنجەری زمان پارێزراو دەبیت، کە وێرانە ڕووت تێ دەکات ناترسیت. 21
Gij zijt veilig voor de gesel der tong, Zonder vrees voor het dreigend geweld.
بە وێرانی و قاتوقڕی پێدەکەنیت و لە ئاژەڵە دڕندەکان ناترسیت، 22
Met geweld en gebrek zult ge lachen, Voor wilde beesten niet vrezen:
چونکە لەگەڵ بەردەکانی دەشتودەر پەیمانت دەبێت و ئاژەڵە کێوییەکان ئاشتیت لەگەڵ دەبەستن. 23
Want ge hebt een verbond met de stenen op het veld, En het wild gedierte leeft in vriendschap met u
جا دەزانیت کە ڕەشماڵەکەت سەلامەتە و سەرژمێری ماڵەکەت دەکەیت و هیچت ون نەبووە. 24
Dan weet ge, dat uw tent in vrede is, Ge niets vermist, als ge uw woning doorzoekt;
ئەو کاتە دەزانیت کە منداڵت چەند زۆر دەبن و نەوەکانت وەک گیای زەوی دەبن. 25
Dan weet ge, dat uw nageslacht talrijk zal zijn, Uw spruiten als het gras op het veld.
لەوپەڕی تەندروستیدا دەچیتە ناو گۆڕەوە وەک هەڵگرتنی کۆڵێک لە کاتی خۆیدا. 26
Eerst in uw ouderdom daalt ge ten grave, Zoals de schoof wordt binnengehaald, als het tijd is!
«ئێمە لەمە وردبووینەوە و بینیمان کە ڕاستە، جا تۆش گوێ بگرە و لە ژیانی خۆتدا پەیڕەوی بکە.» 27
Zie, dit hebben we nagespeurd, en zó is het; Luister er naar, en neem het ter harte!

< ئەیوب 5 >