ئەیوب 41
| «ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟ | 1 |
¿Sacarás tú al Leviatán con el anzuelo; y con la cuerda que le echares en su lengua?
| ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟ | 2 |
¿Pondrás tú garfio en sus narices; y horadarás tú con espina su quijada?
| ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟ | 3 |
¿Multiplicará él ruegos para contigo? ¿hablarte ha él a ti lisonjas?
| ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟ | 4 |
¿Hará concierto contigo para que le tomes por siervo perpetuo?
| ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟ | 5 |
¿Jugarás tú con él, como con pájaro? ¿y atarle has para tus niñas?
| ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟ | 6 |
¿Harán banquete por causa de él los compañeros? ¿partirle han entre los mercaderes?
| ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟ | 7 |
¿Cortarás tú con cuchillo su cuero, y con francado de pescadores su cabeza?
| دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە! | 8 |
Pon tu mano sobre él: acordarte has de la batalla, y nunca más tornarás.
| هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت. | 9 |
He aquí que tu esperanza será burlada; por que aun a su sola vista se desmayarán.
| کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟ | 10 |
Nadie hay tan osado que le despierte: ¿quién pues podrá estar delante de mí?
| کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە. | 11 |
¿Quién me previno para que yo se lo agradezca? todo lo que está debajo del cielo es mío.
| «بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی. | 12 |
Y no callaré sus miembros, y la cosa de sus fuerzas, y la gracia de su disposición.
| کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟ | 13 |
¿Quién descubrirá la delantera de su vestidura? ¿quién se llegará a él con freno doble?
| کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە. | 14 |
¿Quién abrirá las puertas de su rostro? Los ordenes de sus dientes espantan.
| پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛ | 15 |
La gloria de su vestido es escudos fuertes, cerrados entre sí estrechamente.
| بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات. | 16 |
El uno se junta con el otro, que viento no entra entre ellos.
| هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە. | 17 |
El uno está pegado con el otro, están trabados entre sí, que no se pueden apartar.
| کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن. | 18 |
Con sus estornudos enciende lumbre; y sus ojos son como los párpados del alba.
| لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە. | 19 |
De su boca salen hachas de fuego, y proceden centellas de fuego.
| لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ. | 20 |
De sus narices sale humo, como de una olla, o caldero que hierve.
| هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت. | 21 |
Su aliento enciende los carbones, y de su boca sale llama.
| هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن. | 22 |
En su cerviz mora la fortaleza, y delante de él es deshecho el trabajo.
| گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە. | 23 |
Las partes de su carne están pegadas entre sí: está firme su carne en él, y no se mueve.
| سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە. | 24 |
Su corazón es firme como una piedra, y fuerte como la muela de debajo.
| کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن. | 25 |
De su grandeza tienen temor los fuertes, y de sus desmayos se purgan.
| شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر. | 26 |
Cuando alguno le alcanzare, ni espada, ni lanza, ni dardo, ni coselete, durará contra él.
| ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر. | 27 |
El hierro estima por pajas, y el acero por leño podrido.
| تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن. | 28 |
Saeta no le hace huir: las piedras de honda se le tornan armas.
| گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت. | 29 |
Toda arma tiene por hojarascas, y del blandeamiento de la pica se burla,
| ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت. | 30 |
Por debajo tiene agudas conchas: imprime su agudez en el suelo.
| وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات. | 31 |
Hace hervir como una olla la profunda mar; y tórnala como una olla de ungüento.
| لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات. | 32 |
En pos de sí hace resplandecer la senda, que parece que la mar es cana.
| لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە. | 33 |
No hay sobre la tierra su semejante, hecho para nada temer.
| بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.» | 34 |
Menosprecia toda cosa alta, es rey sobre todos los soberbios.
