ئەیوب 41

1 «ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟

Wyciągnieszże wędą wieloryba? albo sznurem utopionym w języku jego?

2 ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟

Izali zawleczesz kolce przez nozdrza jego? albo hakiem przekoleszli czeluść jego?

3 ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟

Izalić się będzie wiele modlił, albo z tobą łagodnie mówić będzie?

4 ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟

Izali uczyni przymierze z tobą, a przyjmiesz go za sługę wiecznego?

5 ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟

Izali z nim będziesz igrał jako z ptaszkiem, a uwiążesz go dziatkom twoim?

6 ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟

Sprawiże sobie nad nim towarzystwo ucztę, a podzielą go między kupców?

7 ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟

Izali zawadzisz hakami za skórę jego, a widelcami rybackiemi za głowę jego?

8 دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە!

Połóż tylko nań rękę twą, ślubujęć, że nie wspomnisz więcej na bitwę.

9 هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت.

Oto nadzieja ułowienia jego omylna jest; izali i wejrzawszy nań człowiek nie upada?

10 کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟

Niemasz tak śmiałego, coby go obudził; owszem któż się stawi przed twarzą moją?

11 کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە.

Któż mi co dał, abym mu oddał? cokolwiek jest pod wszystkiem niebem, moje jest.

12 «بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی.

Nie zamilczę członków jego, ani silnej mocy jego, a grzecznego kształtu jego.

13 کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟

Któż odkryje wierzch odzienia jego? z dwoistemi wędzidłami swemi któż przystąpi do niego?

14 کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە.

Wrota gęby jego któż otworzy? bo strach około zębów jego.

15 پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛

Łuski jego mocne jako tarcze, bardzo ściśle spojone.

16 بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات.

Jedna z drugą tak spojona, że wiatr nie wchodzi między nie.

17 هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە.

Jedna do drugiej przylgnęła, ujęły się, a nie dzielą się.

18 کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن.

Kichanie jego czyni blask, a oczy jego są jako powieki zorzy.

19 لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە.

Z ust jego lampy wychodzą, a iskry ogniste wyrywają się.

20 لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ.

Z nozdrzy jego wychodzi dym, jako z garnca wrzącego, albo kotła.

21 هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت.

Dech jego węgle rozpala, a płomień z ust jego wychodzi.

22 هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن.

W szyi jego przemieszkuje moc, a boleść przed nim ucieka.

23 گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە.

Sztuki ciała jego spoiły się, całowite są w nim, że się nie porusza.

24 سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە.

Serce jego twarde jako kamień, tak twarde, jako sztuka spodniego kamienia młyńskiego.

25 کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن.

Gdy się podnosi, drżą mocarze, a od strachu oczyszczają się.

26 شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر.

Miecz, który go sięga, nie ostoi się, ani drzewce, ani strzała, ani pancerz.

27 ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر.

Żelazo poczyta sobie za plewę, a miedź za drzewo zbótwiałe.

28 تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن.

Nie upłoszy go strzała, a jako źdźbło są u niego kamienie z procy.

29 گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت.

Strzelbę sobie poczyta jako słomę, a pośmiewa się z szermowania włócznią.

30 ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت.

Pod nim są ostre skorupy; ściele sobie na rzeczach ostrych jako na błocie.

31 وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات.

Czyni, że wre głębokość jako garniec, a że się mąci morze jako w moździerzu.

32 لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات.

Za sobą jasną ścieszkę czyni, tak, że się zdaje, iż przepaść ma siwiznę.

33 لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە.

Niemasz na ziemi równego mu, który tak stworzony jest, że się niczego nie boi.

34 بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.»

Wszelką rzecz wysoką lekce waży; on jest królem nad wszystkiemi srogiemi zwierzętami.