ئەیوب 41
| «ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟ | 1 |
Kannst du das Krokodil am Angelhaken heranziehen und ihm die Zunge mit der Schnur niederdrücken?
| ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟ | 2 |
Kannst du ihm einen Binsenring durch die Nase ziehen und einen Dorn durch seinen Kinnbacken bohren?
| ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟ | 3 |
Meinst du, es werde viele Bitten an dich richten oder dir gute Worte geben?
| ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟ | 4 |
Wird es einen Vertrag mit dir schließen, wonach du es für immer in deine Dienste nähmest?
| ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟ | 5 |
Wirst du mit ihm spielen wie mit einem Vöglein und es zur Kurzweil für deine Mägdlein anbinden?
| ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟ | 6 |
Treibt die Fischerzunft Handel mit ihm, daß sie es stückweise an die Händler abgibt?
| ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟ | 7 |
Kannst du ihm die Haut mit Spießen spicken und seinen Kopf mit Fischerhaken durchbohren?
| دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە! | 8 |
Vergreife dich nur einmal an ihm: mache dich auf Kampf gefaßt! Du wirst’s gewiß nicht wieder tun!
| هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت. | 9 |
Ja, eine solche Hoffnung erweist sich als Trug: schon bei seinem Anblick bricht man zusammen.
| کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟ | 10 |
Niemand ist so tollkühn, daß er es aufstört; und wer ist es, der ihm entgegengetreten und heil davongekommen wäre?
| کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە. | 11 |
Wer unter dem ganzen Himmel ist es?
| «بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی. | 12 |
Nicht schweigen will ich von seinen Gliedmaßen, weder von seiner Kraftfülle noch von der Schönheit seines Baues.
| کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟ | 13 |
Wer hat je sein Panzerkleid oben aufgedeckt und wer sich in die Doppelreihe seines Gebisses hineingewagt?
| کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە. | 14 |
Wer hat je das Doppeltor seines Rachens geöffnet? Rings um seine Zähne herum lagert Schrecken.
| پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛ | 15 |
Prachtvoll sind die Zeilen seiner Schilder, jede einzelne enganliegend wie durch ein festes Siegel:
| بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات. | 16 |
eine schließt sich eng an die andere an, und kein Lüftchen dringt zwischen ihnen ein:
| هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە. | 17 |
jede haftet fest an der andern, sie greifen untrennbar ineinander.
| کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن. | 18 |
Sein Niesen läßt einen Lichtschein erglänzen, und seine Augen gleichen den Wimpern des Morgenrots.
| لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە. | 19 |
Aus seinem Rachen schießen Flammen, sprühen Feuerfunken hervor.
| لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ. | 20 |
Aus seinen Nüstern strömt Rauch heraus wie aus einem siedenden Topf und wie aus Binsenfeuer.
| هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت. | 21 |
Sein Atem setzt Kohlen in Brand, und Flammen entfahren seinem Rachen.
| هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن. | 22 |
In seinem Nacken wohnt Kraft, und vor ihm her stürmt bange Furcht dahin.
| گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە. | 23 |
Die Wampen seines Leibes haften fest zusammen, sind wie angegossen an ihm, unbeweglich.
| سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە. | 24 |
Sein Herz ist hart wie ein Stein und unbeweglich wie ein unterer Mühlstein.
| کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن. | 25 |
Wenn es auffährt, schaudern selbst Helden, geraten vor Entsetzen außer sich.
| شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر. | 26 |
Trifft man es mit dem Schwert – das haftet ebensowenig wie Speer, Wurfspieß und Pfeil.
| ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر. | 27 |
Eisen achtet es gleich Stroh, Erz gleich morschem Holz.
| تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن. | 28 |
Kein Pfeil des Bogens bringt es zum Fliehen; Schleudersteine verwandeln sich ihm in Spreu.
| گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت. | 29 |
Wie ein Strohhalm kommt ihm die Keule vor, und nur ein Lächeln hat es für den Anprall der Lanze.
| ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت. | 30 |
Seine Unterseite bilden spitze Scherben; einen breiten Dreschschlitten drückt es in den Schlamm ein.
| وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات. | 31 |
Es macht die tiefe Wasserflut wie einen Kochtopf sieden, rührt das Meer auf wie einen Salbenkessel.
| لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات. | 32 |
Hinter ihm her leuchtet sein Pfad: man könnte die Schaumflut für Silberhaar halten.
| لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە. | 33 |
Auf Erden gibt es nicht seinesgleichen; es ist dazu geschaffen, sich nie zu fürchten.
| بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.» | 34 |
Auf alles Hohe sieht es mit Verachtung hin: der König ist es über alle stolzen Tiere.«
