ئەیوب 41
| «ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟ | 1 |
Kannst du das Krokodil mit der Angel ziehen und mit der Schnur seine Zunge niederdrücken?
| ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟ | 2 |
Ziehst du ihm eine Binsenschnur durch die Nase und durchbohrst du mit dem Haken seine Backe?
| ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟ | 3 |
Wird es dir viel Flehens machen oder dir gute Worte geben?
| ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟ | 4 |
Wird es einen Vertrag mit dir eingehen, daß du es für immer zum Sklaven nehmest?
| ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟ | 5 |
Wirst du mit ihm spielen, wie mit einem Vöglein und kannst du es anbinden für deine Mädchen?
| ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟ | 6 |
Feilschen darum die Zunftgenossen, verteilen es unter die Händler?
| ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟ | 7 |
Kannst du sein Haupt mit Stacheln spicken und seinen Kopf mit schwirrenden Harpunen?
| دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە! | 8 |
Lege nur deine Hand an es - gedenke, welch' ein Kampf! du wirst's nicht wieder thun.
| هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت. | 9 |
Ja, seine Hoffnung ward betrogen; wird er doch schon bei seinem Anblick hingestreckt.
| کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟ | 10 |
So tollkühn ist keiner, daß er es reizen dürfte, - und wer ist, der mir sich stellen dürfte?
| کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە. | 11 |
Wer hat mir etwas zuvor gethan, daß ich vergelten müßte? Was irgendwo unter dem Himmel ist, gehört mir!
| «بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی. | 12 |
Ich darf nicht schweigen von seinen Gliedern, noch von der Stärke und der Schönheit seines Baus.
| کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟ | 13 |
Wer hat je vorn sein Gewand aufgedeckt, und wer dringt in seines Gebisses Doppelreihen?
| کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە. | 14 |
Wer hat je seines Rachens Doppelthor geöffnet? Um seine Zähne rings ist Schrecken!
| پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛ | 15 |
Ein Stolz sind die Rinnen der Schilde, mit festem Siegel verschlossen.
| بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات. | 16 |
Eins reiht sich an das andere, kein Lüftchen dringt zwischen sie ein.
| هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە. | 17 |
Jedes hängt am andern fest; sie schließen sich zusammen unzertrennlich.
| کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن. | 18 |
Sein Niesen läßt Licht erglänzen, und seine Augen gleichen der Morgenröte Wimpern.
| لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە. | 19 |
Seinem Rachen entfahren Fackeln, entsprühen Feuerfunken.
| لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ. | 20 |
Aus seinen Nüstern dringt Dampf hervor wie von einem siedenden Topf mit Binsenfeuerung.
| هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت. | 21 |
Sein Odem entzündet Kohlen, und Flammen entfahren seinem Rachen.
| هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن. | 22 |
Auf seinem Halse wohnt die Kraft, und vor ihm her tanzt Verzagen.
| گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە. | 23 |
Die Wampen seines Leibes haften fest, ihm angegossen unbeweglich.
| سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە. | 24 |
Sein Herz ist fest gegossen wie Stein, ja fest gegossen, wie ein unterer Mühlstein.
| کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن. | 25 |
Wenn es auffährt, so fürchten sich Helden, geraten vor Schrecken in Verwirrung.
| شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر. | 26 |
Greift man es an mit dem Schwert - so hält das nicht Stand, nicht Lanze, Pfeil und Panzer.
| ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر. | 27 |
Es achtet das Eisen für Stroh, für wurmstichig Holz das Erz.
| تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن. | 28 |
Der Sohn des Bogens verjagt es nicht, in Strohhalme verwandeln sich ihm Schleudersteine.
| گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت. | 29 |
Wie Strohhalme gelten ihm Keulen, und es lacht des Sausens der Lanze.
| ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت. | 30 |
Unten an ihm sind spitzeste Scherben; einen Dreschschlitten breitet es aus auf dem Schlamm.
| وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات. | 31 |
Es macht die Tiefe sieden wie einen Topf, macht das Wasser einem Salbenkessel gleich.
| لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات. | 32 |
Hinter ihm leuchtet ein Pfad auf; man hält die Flut für Silberhaar.
| لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە. | 33 |
Nichts kommt ihm gleich auf Erden, ihm, das geschaffen ist, sich nie zu fürchten.
| بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.» | 34 |
Auf alles Hohe sieht es herab - ein König ist es über alle Stolzen!
