< ئەیوب 41 >
«ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟ | 1 |
Tireras-tu Léviathan avec un hameçon, et lui serreras-tu la langue avec une corde?
ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟ | 2 |
Lui passeras-tu un jonc dans les narines, et lui perceras-tu la mâchoire avec un anneau?
ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟ | 3 |
T’adressera-t-il d’ardentes prières, te dira-t-il de douces paroles?
ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟ | 4 |
Fera-t-il une alliance avec toi, le prendras-tu toujours à ton service?
ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟ | 5 |
Joueras-tu avec lui comme avec un passereau, l’attacheras-tu pour amuser tes filles?
ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟ | 6 |
Les pêcheurs associés en font-ils le commerce, le partagent-ils entre les marchands?
ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟ | 7 |
Cribleras-tu sa peau de dards, perceras-tu sa tête du harpon?
دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە! | 8 |
Essaie de mettre la main sur lui: souviens-toi du combat, et tu n’y reviendras plus.
هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت. | 9 |
Voici que le chasseur est trompé dans son attente; la vue du monstre suffit à le terrasser.
کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟ | 10 |
Nul n’est assez hardi pour provoquer Léviathan: qui donc oserait me résister en face?
کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە. | 11 |
Qui m’a obligé, pour que j’aie à lui rendre? Tout ce qui est sous le ciel est à moi.
«بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی. | 12 |
Je ne veux pas taire ses membres, sa force, l’harmonie de sa structure.
کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟ | 13 |
Qui jamais a soulevé le bord de sa cuirasse? Qui a franchi la double ligne de son râtelier?
کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە. | 14 |
Qui a ouvert les portes de sa gueule? Autour de ses dents habite la terreur.
پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛ | 15 |
Superbes sont les lignes de ses écailles, comme des sceaux étroitement serrés.
بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات. | 16 |
Chacune touche sa voisine; un souffle ne passerait pas entre elles.
هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە. | 17 |
Elles adhèrent l’une à l’autre, elles sont jointes et ne sauraient se séparer.
کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن. | 18 |
Ses éternuements font jaillir la lumière, ses yeux sont comme les paupières de l’aurore.
لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە. | 19 |
Des flammes jaillissent de sa gueule, il s’en échappe des étincelles de feu.
لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ. | 20 |
Une fumée sort de ses narines, comme d’une chaudière ardente et bouillante.
هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت. | 21 |
Son souffle allume les charbons, de sa bouche s’élance la flamme.
هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن. | 22 |
Dans son cou réside la force, devant lui bondit l’épouvante.
گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە. | 23 |
Les muscles de sa chair tiennent ensemble; fondus sur lui, inébranlables.
سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە. | 24 |
Son cœur est dur comme la pierre, dur comme la meule inférieure.
کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن. | 25 |
Quand il se lève, les plus braves ont peur, l’épouvante les fait défaillir.
شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر. | 26 |
Qu’on l’attaque avec l’épée, l’épée ne résiste pas, ni la lance, ni le javelot, ni la flèche.
ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر. | 27 |
Il tient le fer pour de la paille, l’airain comme un bois vermoulu.
تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن. | 28 |
La fille de l’arc ne le fait pas fuir, les pierres de la fronde sont pour lui un fétu;
گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت. | 29 |
la massue, un brin de chaume; il se rit du fracas des piques.
ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت. | 30 |
Sous son ventre sont des tessons aigus: on dirait une herse qu’il étend sur le limon.
وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات. | 31 |
Il fait bouillonner l’abîme comme une chaudière, il fait de la mer un vase de parfums.
لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات. | 32 |
Il laisse après lui un sillage de lumière, on dirait que l’abîme a des cheveux blancs.
لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە. | 33 |
Il n’a pas son égal sur la terre, il a été créé pour ne rien craindre.
بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.» | 34 |
Il regarde en face tout ce qui est élevé, il est le roi des plus fiers animaux.