< ئەیوب 41 >
«ئایا دەتوانیت لیڤیاتان بە قولاپ ڕاو بکەیت، یان زمانی بە گوریس ببەستیتەوە؟ | 1 |
Kan du trække Krokodillen op med Krog og binde dens Tunge med Snøre?
ئایا دەتوانیت ئەڵقە بخەیتە لووتی یان شەویلاکی بە لووتەوانە بسمیت؟ | 2 |
Kan du mon stikke et Siv i dens Snude, bore en Krog igennem dens Kæber?
ئایا زۆر لێت دەپاڕێتەوە یان بە نەرمی قسەت لەگەڵ دەکات؟ | 3 |
Mon den vil trygle dig længe og give dig gode Ord?
ئایا پەیمانت لەگەڵ دەبەستێت کە بە درێژایی ژیانی بیکەیت بە کۆیلەی خۆت؟ | 4 |
Mon den vil indgå en Pagt med dig, så du får den til Træl for evigt?
ئایا وەک چۆلەکە یاری لەگەڵ دەکەیت یان بۆ کچە منداڵەکانت دەیبەستیتەوە؟ | 5 |
Han du mon lege med den som en Fugl og tøjre den for dine Pigebørn?
ئایا ڕاوچییەکان کڕین و فرۆشتنی لەسەر دەکەن یان لەنێو بازرگانەکان دابەشی دەکەن؟ | 6 |
Falbyder Fiskerlauget den og stykker den ud mellem Sælgerne?
ئایا پێستی پڕ دەکەیت لە ڕم و سەریشی پڕ لە تیر؟ | 7 |
Mon du kan spække dens Hud med Kroge og med Harpuner dens Hoved?
دەستت لەسەری دابنێ و بیر لە جەنگ بکەرەوە، جارێکی دیکە دووبارەی ناکەیتەوە! | 8 |
Læg dog engang din Hånd på den! Du vil huske den Kamp og gør det ej mer.
هیواخواستن بۆ گرتنی پووچە، هەر بە بینینی دەتۆقێت. | 9 |
Det Håb vilde blive til Skamme, alene ved Synet lå du der.
کەسێک نییە ئەوەندە ئازا بێت بەخەبەری بهێنێت، ئیتر کێ هەیە لە ڕووی مندا بوەستێت؟ | 10 |
Ingen drister sig til at tirre den, hvem holder Stand imod den?
کێ شتێکی پێم بەخشیوە تاکو من بیدەمەوە؟ ئەوەی لەژێر هەموو ئاسمانە هی منە. | 11 |
Hvem møder den og slipper fra det hvem under hele Himlen?
«بێدەنگ نابم لە باسکردنی ئەندامەکانی جەستەی لیڤیاتان و لە ڕاگەیاندنی هێزی و لە جوانی ئاکاری جەستەی. | 12 |
Jeg tier ej om dens Lemmer, hvor stærk den er, hvor smukt den er skabt.
کێ دەتوانێت پێستەکەی دابماڵێت؟ کێ دەتوانێت هەردوو لای سپەرەکەی ببڕێت؟ | 13 |
Hvem har trukket dens Klædning af, trængt ind i dens dobbelte Panser?
کێ دوو شەویلاکی دەمی دەکاتەوە؟ ڕیزی ددانەکانی ترسێنەرە. | 14 |
Hvem har åbnet dens Ansigts Døre? Rundt om dens Tænder er Rædsel.
پشتی بە ڕیزێک قەڵغان داپۆشراوە، بە پتەوی بەیەکەوە بەستراوە؛ | 15 |
Dens Ryg er Reder af Skjolde, dens Bryst er et Segl af Sten;
بە شێوەیەک پێکەوە نووساون کە تەنانەت با بە نێوانیاندا ناڕوات. | 16 |
de sidder tæt ved hverandre, Luft kommer ikke ind derimellem;
هەریەکەیان بەوی تەنیشتیەوە نووساوە؛ پێکەوە بەستراون لێک نابنەوە. | 17 |
de hænger fast ved hverandre, uadskilleligt griber de ind i hverandre.
کە دەحیلێنێت بروسکەی ڕووناکی دەدات؛ چاوەکانی وەک گزنگی بەیانن. | 18 |
Dens Nysen fremkalder strålende Lys, som Morgenrødens Øjenlåg er dens Øjne.
لە دەمیەوە بڵێسەی ئاگر دێتە دەرەوە، پریشکی ئاگری لێ دەبێتەوە. | 19 |
Ud af dens Gab farer Fakler, Ildgnister spruder der frem.
لە کونە لووتییەوە دووکەڵ هەڵدەستێت، هەروەک سووتانی قامیش لەبن مەنجەڵێکی لە کوڵ. | 20 |
Em står ud af dens Næsebor som af en ophedet, kogende Kedel.
هەناسەی خەڵووز دادەگیرسێنێت، گڕیش لە دەمیەوە دەڕژێت. | 21 |
Dens Ånde tænder som glødende Kul, Luer står ud af dens Gab.
هێزەکەی لە ملیدایە، لەبەردەمی هەڵوەستەی لێ دەکەن. | 22 |
Styrken bor på dens Hals, og Angsten hopper foran den.
گۆشتەکەی قەدقەد پێکەوە نووساوە، بەسەر لەشیدا داڕێژراوە و ناجوڵێتەوە. | 23 |
Tæt sidder Kødets Knuder, som støbt til Kroppen; de rokkes ikke;
سەرسەختە، بە جەرگ و چاونەوترسە. | 24 |
fast som Sten er dens Hjerte støbt, fast som den nederste Møllesten.
کە هەڵدەستێت بەهێزان دەتۆقن، لە ترسی خۆڕاتەکاندنەکەی پەنا دەگرن. | 25 |
Når den rejser sig, gyser Helte, fra Sans og Samling går de af Skræk.
شمشێری بەر دەکەوێت بەڵام نایپێکێت، نە ڕم و نە تیر. | 26 |
Angriberens Sværd holder ikke Stand, ej Kastevåben, Spyd eller Pil.
ئاسن لەلای وەک کا وایە، بڕۆنزیش وەک داری کلۆر. | 27 |
Jern regner den kun for Halm og Kobber for trøsket Træ;
تیری کەوانەکان نایبەزێنن؛ بەردی بەردەقانییەکان بەلایەوە وەک پووشن. | 28 |
Buens Søn slår den ikke på Flugt, Slyngens Sten bliver Strå for den,
گورز لەلای وەک کایە؛ بە ڕاوەشاندنی ڕم پێدەکەنێت. | 29 |
Stridskøllen regnes for Rør, den ler ad det svirrende Spyd.
ژێری پارچە گۆزەی تیژە، جەنجەڕ بەسەر قوڕدا ڕادەکێشێت. | 30 |
På Bugen er der skarpe Rande, dens Spor i Dyndet er som Tærskeslædens;
وا دەکات قووڵایی وەک مەنجەڵ بکوڵێت، دەریا وەک هیزەی زەیت لێ دەکات. | 31 |
Dybet får den i Kog som en Gryde, en Salvekedel gør den af Floden;
لەدوای خۆی هێڵێکی سپی درەوشاوە بەجێدەهێڵێت، شەپۆلەکان وەک پرچی سپی لێ دەکات. | 32 |
bag den er der en lysende Sti, Dybet synes som Sølverhår.
لەسەر زەوی هاوشێوەی نییە، بۆ نەترسان دروستکراوە. | 33 |
Dens Lige findes ikke på Jord, den er skabt til ikke at frygte.
بە سووکییەوە تەماشای لووتبەرزەکان دەکات؛ پاشای هەموو لەخۆباییەکانە.» | 34 |
Alt, hvad højt er, ræddes for den, den er Konge over alle stolte Dyr.