ئەیوب 4

1 ئینجا ئەلیفازی تێمانی وەڵامی دایەوە:

Entonces Elifaz, el temanita, le respondió a Job

2 «ئەگەر یەکێک قسەیەک بکات دڵگران دەبیت؟ بەڵام کێ دەتوانێت لە قسەکردن ڕابوەستێت؟

“¿Podría decir una palabra? No quiero molestarte, pero ¿quién podría callar y no responder?

3 لە یادت بێ تۆ ڕێنمایی زۆر کەست کردووە و دەستە شلبووەکانت توند کردووە.

Ciertamente has alentado a mucha gente y has apoyado a los que son débiles.

4 قسەکانت ئەوانەی هەستاندەوە کە کەوتوون و ئەژنۆ لەرزۆکەکانت چەسپاند.

Tus consejos han ayudado a los que tropiezan para no caer, y has fortalecido a los que tienen las rodillas débiles.

5 بەڵام ئێستا کە خۆت تووشی تەنگانە بوویت، ورەت بەرداوە، لەوەی کە بەسەر خۆت هاتووە، پەرێشان بوویت.

Pero ahora eres tú el que sufre y estás molesto.

6 ئایا پشت بە لەخواترسییەکەت نابەستیت؟ ئایا بێ کەموکوڕییەکەت هیوابەخش نییە؟

¿No fue tu reverencia a Dios lo que te dio confianza y tu integridad lo que te dio esperanza?

7 «بەبیر خۆتی بهێنەرەوە، بێتاوانێکت بینیوە فەوتابێت، یاخود کەسە سەرڕاستەکان لەناوچووبن؟

Piénsalo: ¿desde cuándo mueren los inocentes? ¿Desde cuándo se destruye a la gente buena?

8 وەک بینیوتە، ئەوانەی خراپە دەکێڵن و چەرمەسەری دەچێنن، خۆیان دروێنەی دەکەن.

¡Por lo que he visto, los mismos que plantan el mal y siembran problemas son quienes cosechan tales frutos!

9 بە هەناسەی خودا لەناودەچن و بە بای تووڕەییەکەی نامێنن.

Un soplo de Dios los destruye; una ráfaga de su cólera los aniquila.

10 مڕەمڕی شێر و دەنگی نەڕەی و کەڵبەی شێرەکان شکێنران.

Los leones pueden rugir y gruñir, pero sus dientes se rompen.

11 شێر دەفەوتێت لەبەر نەبوونی نێچیر و بەچکەی شێرەکە پەرتەوازە دەبن.

Hasta un león muere por falta de alimento, y las crías de la leona se dispersan.

12 «وشەیەک بۆ لای من دزەی کرد، گوێم چرپەیەکی بیست.

“Una palabra se acercó sigilosamente a mí; un susurro llegó a mi oído.

13 لە مۆتەکەی شەومدا کاتێک مرۆڤ خەوێکی قووڵ دەیباتەوە،

Pensamientos inquietantes vinieron a mí en pesadillas, como cuando caes en un sueño profundo.

14 ترس و تۆقینێک منی داگرت و هەموو ئێسکەکانم لەرزین.

Me aterroricé y temblé; todos mis huesos se estremecieron.

15 ڕۆحێک بە بەردەممدا تێپەڕی و مووەکانی لەشم مووچڕکەیان پێدا هات.

Entonces un soplo me rozó la cara y me puso la piel de gallina.

16 ڕاوەستا، بەڵام نەمزانی چی بوو، شێوەیەک لەبەرچاوم بوو، چرپەیەک و دەنگێکم بیست:

Algo se detuvo, pero no pude ver su rostro. Mis ojos sólo podían distinguir una forma. Estaba totalmente silencioso, y entonces oí una voz:

17 ”ئایا مرۆڤ لە خودا ڕاستودروستترە، یان پیاو لە بەدیهێنەرەکەی بێگەردتر دەبێت؟

‘¿Puede alguien ser justo ante Dios? ¿Puede alguien ser puro ante su Creador?

18 ئەگەر خودا متمانە بە خزمەتکارەکانی نەکات و گومڕایی بخاتە پاڵ فریشتەکانی،

Si ni siquiera se fía de sus siervos y dice que sus ángeles se equivocan,

19 ئەی چەند زیاتر متمانە بە دانیشتووانی ناو خانووی قوڕ ناکات، ئەوانەی بنەچەیان لە خۆڵەوەیە و وەک مۆرانە پان دەکرێنەوە.

¿cuánto más los que viven en estas casas de barro, cuyos cimientos se basan en el polvo, que se deshacen como la ropa por causa de la polilla?

20 لەنێوان بەیانی و ئێوارەدا تێکدەشکێنرێن، بێ ئەوەی کەس ئاگای لێیان بێت بۆ هەتاهەتایە لەناودەچن.

Vivos por la mañana, muertos al anochecer. Mueren sin que nadie lo note.

21 ئایا گوریسی ڕەشماڵەکانیان هەڵنەکێشراوە، تاکو بەبێ دانایی بمرن؟“

Son como las cuerdas de una tienda de campaña, que se levantan y se derrumban con la muerte. Mueren sin sabiduría’”.