ئەیوب 4
| ئینجا ئەلیفازی تێمانی وەڵامی دایەوە: | 1 |
Da tok Elifas fra Teman til orde og sa:
| «ئەگەر یەکێک قسەیەک بکات دڵگران دەبیت؟ بەڵام کێ دەتوانێت لە قسەکردن ڕابوەستێت؟ | 2 |
Om en prøvde å tale et ord til dig, vilde du da ta det ille op? Men hvem kan vel holde sine ord tilbake?
| لە یادت بێ تۆ ڕێنمایی زۆر کەست کردووە و دەستە شلبووەکانت توند کردووە. | 3 |
Du har selv vist mange til rette, og maktløse hender styrket du;
| قسەکانت ئەوانەی هەستاندەوە کە کەوتوون و ئەژنۆ لەرزۆکەکانت چەسپاند. | 4 |
dine ord reiste den snublende op, og synkende knær gjorde du sterke.
| بەڵام ئێستا کە خۆت تووشی تەنگانە بوویت، ورەت بەرداوە، لەوەی کە بەسەر خۆت هاتووە، پەرێشان بوویت. | 5 |
Men nu, når det gjelder dig selv, blir du utålmodig, når det rammer dig, blir du forferdet.
| ئایا پشت بە لەخواترسییەکەت نابەستیت؟ ئایا بێ کەموکوڕییەکەت هیوابەخش نییە؟ | 6 |
Er ikke din gudsfrykt din tillit, din ulastelige ferd ditt håp?
| «بەبیر خۆتی بهێنەرەوە، بێتاوانێکت بینیوە فەوتابێت، یاخود کەسە سەرڕاستەکان لەناوچووبن؟ | 7 |
Tenk efter: Hvem omkom uskyldig, og hvor gikk rettskafne til grunne?
| وەک بینیوتە، ئەوانەی خراپە دەکێڵن و چەرمەسەری دەچێنن، خۆیان دروێنەی دەکەن. | 8 |
Efter det jeg har sett, har de som pløide urett og sådde nød, også høstet det.
| بە هەناسەی خودا لەناودەچن و بە بای تووڕەییەکەی نامێنن. | 9 |
De omkom for Guds ånde, og for hans vredes pust blev de til intet.
| مڕەمڕی شێر و دەنگی نەڕەی و کەڵبەی شێرەکان شکێنران. | 10 |
Løvens brøl og dens fryktelige røst hørtes ikke lenger, og ungløvenes tenner blev knust.
| شێر دەفەوتێت لەبەر نەبوونی نێچیر و بەچکەی شێرەکە پەرتەوازە دەبن. | 11 |
Løven omkom av mangel på rov, og løvinnens unger blev adspredt.
| «وشەیەک بۆ لای من دزەی کرد، گوێم چرپەیەکی بیست. | 12 |
Og til mig stjal sig et ord; det lød for mitt øre som en hvisken,
| لە مۆتەکەی شەومدا کاتێک مرۆڤ خەوێکی قووڵ دەیباتەوە، | 13 |
under skiftende tanker ved nattlige syner, når dyp søvn faller på menneskene.
| ترس و تۆقینێک منی داگرت و هەموو ئێسکەکانم لەرزین. | 14 |
Frykt og beven kom over mig, så alle mine ben tok til å skjelve.
| ڕۆحێک بە بەردەممدا تێپەڕی و مووەکانی لەشم مووچڕکەیان پێدا هات. | 15 |
Og en ånd fór forbi mitt åsyn; hårene på mitt legeme reiste sig.
| ڕاوەستا، بەڵام نەمزانی چی بوو، شێوەیەک لەبەرچاوم بوو، چرپەیەک و دەنگێکم بیست: | 16 |
Den blev stående, men jeg skjelnet ikke klart hvorledes den så ut - det var en skikkelse som stod der for mine øine; jeg hørte en stille susen og en røst:
| ”ئایا مرۆڤ لە خودا ڕاستودروستترە، یان پیاو لە بەدیهێنەرەکەی بێگەردتر دەبێت؟ | 17 |
Er et menneske rettferdig for Gud, eller en mann ren for sin skaper?
| ئەگەر خودا متمانە بە خزمەتکارەکانی نەکات و گومڕایی بخاتە پاڵ فریشتەکانی، | 18 |
Se, på sine tjenere stoler han ikke, og hos sine engler finner han feil,
| ئەی چەند زیاتر متمانە بە دانیشتووانی ناو خانووی قوڕ ناکات، ئەوانەی بنەچەیان لە خۆڵەوەیە و وەک مۆرانە پان دەکرێنەوە. | 19 |
hvor meget mere da hos dem som bor i hus av ler, og som har sin grunnvoll i støvet - de som knuses lettere enn møll.
| لەنێوان بەیانی و ئێوارەدا تێکدەشکێنرێن، بێ ئەوەی کەس ئاگای لێیان بێت بۆ هەتاهەتایە لەناودەچن. | 20 |
Fra morgen til aften - så er de sønderslått; uten at nogen akter på det, går de til grunne for alltid.
| ئایا گوریسی ڕەشماڵەکانیان هەڵنەکێشراوە، تاکو بەبێ دانایی بمرن؟“ | 21 |
Blir ikke teltsnoren dradd ut hos dem? De dør, men ikke i visdom.
