ئەیوب 4
| ئینجا ئەلیفازی تێمانی وەڵامی دایەوە: | 1 |
And Eliphaz the Temanite answered and said,
| «ئەگەر یەکێک قسەیەک بکات دڵگران دەبیت؟ بەڵام کێ دەتوانێت لە قسەکردن ڕابوەستێت؟ | 2 |
If a word were essayed to thee, wouldest thou be grieved? But who can refrain from speaking?
| لە یادت بێ تۆ ڕێنمایی زۆر کەست کردووە و دەستە شلبووەکانت توند کردووە. | 3 |
Behold, thou hast instructed many, and thou hast strengthened the weak hands;
| قسەکانت ئەوانەی هەستاندەوە کە کەوتوون و ئەژنۆ لەرزۆکەکانت چەسپاند. | 4 |
Thy words have upholden him that was stumbling, and thou hast braced up the bending knees:
| بەڵام ئێستا کە خۆت تووشی تەنگانە بوویت، ورەت بەرداوە، لەوەی کە بەسەر خۆت هاتووە، پەرێشان بوویت. | 5 |
But now it is come upon thee, and thou grievest; it toucheth thee, and thou art troubled.
| ئایا پشت بە لەخواترسییەکەت نابەستیت؟ ئایا بێ کەموکوڕییەکەت هیوابەخش نییە؟ | 6 |
Hath not thy piety been thy confidence, and the perfection of thy ways thy hope?
| «بەبیر خۆتی بهێنەرەوە، بێتاوانێکت بینیوە فەوتابێت، یاخود کەسە سەرڕاستەکان لەناوچووبن؟ | 7 |
Remember, I pray thee, who that was innocent has perished? and where were the upright cut off?
| وەک بینیوتە، ئەوانەی خراپە دەکێڵن و چەرمەسەری دەچێنن، خۆیان دروێنەی دەکەن. | 8 |
Even as I have seen, they that plough iniquity and sow mischief, reap the same.
| بە هەناسەی خودا لەناودەچن و بە بای تووڕەییەکەی نامێنن. | 9 |
By the breath of God they perish, and by the blast of his nostrils are they consumed.
| مڕەمڕی شێر و دەنگی نەڕەی و کەڵبەی شێرەکان شکێنران. | 10 |
The roar of the lion, and the voice of the fierce lion, and the teeth of the young lions, are broken;
| شێر دەفەوتێت لەبەر نەبوونی نێچیر و بەچکەی شێرەکە پەرتەوازە دەبن. | 11 |
The old lion perisheth for lack of prey, and the whelps of the lioness are scattered.
| «وشەیەک بۆ لای من دزەی کرد، گوێم چرپەیەکی بیست. | 12 |
Now to me a word was secretly brought, and mine ear received a whisper thereof.
| لە مۆتەکەی شەومدا کاتێک مرۆڤ خەوێکی قووڵ دەیباتەوە، | 13 |
In thoughts from visions of the night, when deep sleep falleth on men: —
| ترس و تۆقینێک منی داگرت و هەموو ئێسکەکانم لەرزین. | 14 |
Fear came on me, and trembling, and made all my bones to shake;
| ڕۆحێک بە بەردەممدا تێپەڕی و مووەکانی لەشم مووچڕکەیان پێدا هات. | 15 |
And a spirit passed before my face — the hair of my flesh stood up —
| ڕاوەستا، بەڵام نەمزانی چی بوو، شێوەیەک لەبەرچاوم بوو، چرپەیەک و دەنگێکم بیست: | 16 |
It stood still; I could not discern the appearance thereof: a form was before mine eyes; I heard a slight murmur and a voice:
| ”ئایا مرۆڤ لە خودا ڕاستودروستترە، یان پیاو لە بەدیهێنەرەکەی بێگەردتر دەبێت؟ | 17 |
Shall [mortal] man be more just than God? Shall a man be purer than his Maker?
| ئەگەر خودا متمانە بە خزمەتکارەکانی نەکات و گومڕایی بخاتە پاڵ فریشتەکانی، | 18 |
Lo, he trusteth not his servants, and his angels he chargeth with folly:
| ئەی چەند زیاتر متمانە بە دانیشتووانی ناو خانووی قوڕ ناکات، ئەوانەی بنەچەیان لە خۆڵەوەیە و وەک مۆرانە پان دەکرێنەوە. | 19 |
How much more them that dwell in houses of clay, whose foundation is in the dust, who are crushed as the moth!
| لەنێوان بەیانی و ئێوارەدا تێکدەشکێنرێن، بێ ئەوەی کەس ئاگای لێیان بێت بۆ هەتاهەتایە لەناودەچن. | 20 |
From morning to evening are they smitten: without any heeding it, they perish for ever.
| ئایا گوریسی ڕەشماڵەکانیان هەڵنەکێشراوە، تاکو بەبێ دانایی بمرن؟“ | 21 |
Is not their tent-cord torn away in them? they die, and without wisdom.
