< ئەیوب 4 >

ئینجا ئەلیفازی تێمانی وەڵامی دایەوە: 1
Then Eliphaz the Thaemanite answered and said,
«ئەگەر یەکێک قسەیەک بکات دڵگران دەبیت؟ بەڵام کێ دەتوانێت لە قسەکردن ڕابوەستێت؟ 2
Hast you been often spoken to in distress? but who shall endure the force of your words?
لە یادت بێ تۆ ڕێنمایی زۆر کەست کردووە و دەستە شلبووەکانت توند کردووە. 3
For whereas you have instructed many, and have strengthened the hands of the weak one,
قسەکانت ئەوانەی هەستاندەوە کە کەوتوون و ئەژنۆ لەرزۆکەکانت چەسپاند. 4
and have supported the failing with words, and have imparted courage to feeble knees.
بەڵام ئێستا کە خۆت تووشی تەنگانە بوویت، ورەت بەرداوە، لەوەی کە بەسەر خۆت هاتووە، پەرێشان بوویت. 5
Yet now [that] pain has come upon you, and touched you, you are troubled.
ئایا پشت بە لەخواترسییەکەت نابەستیت؟ ئایا بێ کەموکوڕییەکەت هیوابەخش نییە؟ 6
Is not your fear [founded] in folly, your hope also, and the mischief of your way?
«بەبیر خۆتی بهێنەرەوە، بێتاوانێکت بینیوە فەوتابێت، یاخود کەسە سەرڕاستەکان لەناوچووبن؟ 7
Remember then who has perished, being pure? or when were the true-hearted utterly destroyed?
وەک بینیوتە، ئەوانەی خراپە دەکێڵن و چەرمەسەری دەچێنن، خۆیان دروێنەی دەکەن. 8
Accordingly as I have seen men ploughing barren places, and they that sow them will reap sorrows for themselves.
بە هەناسەی خودا لەناودەچن و بە بای تووڕەییەکەی نامێنن. 9
They shall perish by the command of the Lord, and shall be utterly consumed by the breath of his wrath.
مڕەمڕی شێر و دەنگی نەڕەی و کەڵبەی شێرەکان شکێنران. 10
The strength of the lion, and the voice of the lioness, and the exulting cry of serpents are quenched.
شێر دەفەوتێت لەبەر نەبوونی نێچیر و بەچکەی شێرەکە پەرتەوازە دەبن. 11
The old lion has perished for lack of food, and the lions' whelps have forsaken one another.
«وشەیەک بۆ لای من دزەی کرد، گوێم چرپەیەکی بیست. 12
But if there had been any truth in your words, none of these evils would have befallen you. Shall not mine ear receive excellent [revelations] from him?
لە مۆتەکەی شەومدا کاتێک مرۆڤ خەوێکی قووڵ دەیباتەوە، 13
But [as when] terror falls upon men, with dread and a sound in the night,
ترس و تۆقینێک منی داگرت و هەموو ئێسکەکانم لەرزین. 14
horror and trembling seized me, and caused all my bones greatly to shake.
ڕۆحێک بە بەردەممدا تێپەڕی و مووەکانی لەشم مووچڕکەیان پێدا هات. 15
And a spirit came before my face; and my hair and flesh quivered.
ڕاوەستا، بەڵام نەمزانی چی بوو، شێوەیەک لەبەرچاوم بوو، چرپەیەک و دەنگێکم بیست: 16
I arose and perceived it not: I looked, and there, was no form before my eyes: but I only heard a breath and a voice, [saying],
”ئایا مرۆڤ لە خودا ڕاستودروستترە، یان پیاو لە بەدیهێنەرەکەی بێگەردتر دەبێت؟ 17
What, shall a mortal be pure before the Lord? or a man be blameless in regard to his works?
ئەگەر خودا متمانە بە خزمەتکارەکانی نەکات و گومڕایی بخاتە پاڵ فریشتەکانی، 18
Whereas he trust not in his servants, and perceives perverseness in his angels.
ئەی چەند زیاتر متمانە بە دانیشتووانی ناو خانووی قوڕ ناکات، ئەوانەی بنەچەیان لە خۆڵەوەیە و وەک مۆرانە پان دەکرێنەوە. 19
But [as for] them that dwell in houses of clay, of whom we also are formed of the same clay, he smites them like a moth.
لەنێوان بەیانی و ئێوارەدا تێکدەشکێنرێن، بێ ئەوەی کەس ئاگای لێیان بێت بۆ هەتاهەتایە لەناودەچن. 20
And from the morning to evening they no longer exist: they have perished, because they can’t help themselves.
ئایا گوریسی ڕەشماڵەکانیان هەڵنەکێشراوە، تاکو بەبێ دانایی بمرن؟“ 21
For he blows upon them, and they are withered: they have perished for lack of wisdom.

< ئەیوب 4 >