< ئەیوب 39 >

«ئایا دەزانیت کەی بزنە کێوییەکان دەزێن؟ یان تێبینیت کردووە ئەو کاتەی کە ئاسک ژان دەیگرێت؟ 1
¿Sabes cuando paren las cabras monteses? ¿Has visto a las ciervas dar a luz a sus crías?
ئایا مانگەکانی ئاوسبوونی دەژمێریت یان کاتی زاوزێکردنیان دەزانیت؟ 2
¿Sabes los meses de su preñez? ¿O Sabes el momento en que van a parir?
چۆک دادەدەن و پاڵ بە ئازارەکانیانەوە دەنێن و بەچکەکانیان دەبێت. 3
Se arrodillan, dan a luz a sus crías, pasan los dolores.
بەچکەکانیان لە چۆڵەوانی بەهێز و گەورە دەبن؛ دەڕۆن و ئیتر ناگەڕێنەوە لایان. 4
Sus crías son fuertes, viven en el campo abierto; Salen y no vuelven.
«کێ کەرەکێوی بەڕەڵا کرد و مێخ زنجیری ئەو کێوییەی کردەوە؟ 5
¿Quién ha dejado libre el asno de los campos? ¿O soltó las ataduras del asno salvaje?
ئەوەی چۆڵەوانیم کرد بە ماڵی و خوێڵێنم کردە ژینگەی. 6
A quien le he dado el desierto por morada, y la tierra estéril como lugar de vida.
بە دەنگەدەنگی شار پێدەکەنێت، گوێی لە هاواری لێخوڕ نابێت. 7
Él se burla del ruido de la ciudad; la voz del conductor no llega a sus oídos;
لە چیاکاندا بەدوای لەوەڕگادا دەگەڕێت، بۆ دۆزینەوەی هەموو سەوزاییەک. 8
Él va a buscar sus pastizales en las montañas, buscando cada cosa verde.
«ئایا گای کێوی ڕازی دەبێت خزمەتت بکات یان بە شەو لەلای ئاخوڕەکەت بمێنێتەوە؟ 9
¿Será tu siervo el buey de las montañas? ¿O es el lugar de descanso de su noche en su pesebre?
ئایا دەتوانیت گای کێوی بە گاسنەوە ببەستیتەوە و جووتی پێ بکەیت؟ ئایا بەدواتدا دێت دۆڵەکان خەرتە بکات؟ 10
¿Estará tirando tu arado con cuerdas, subiendo los valles detrás de ti?
ئایا پشتی پێ دەبەستیت، چونکە هێزەکەی مەزنە یان کارەکەی خۆتی بۆ بەجێدەهێڵیت؟ 11
¿Pondrás tu fe en él, porque su fuerza es grande? ¿Confiarás tu trabajo a su cuidado?
ئایا متمانەی پێ دەکەیت کە دەغڵودانەکەت بهێنێت و بۆ سەر جۆخینەکەت کۆی بکاتەوە؟ 12
¿Le tendrás fe de que te devolverá tu grano, que lo recogerá del piso de trituración?
«بە خۆشییەوە وشترمرغ باڵەفڕکێ دەکات، ئایا پەڕوباڵەکەی وەک لەقلەق پیرۆزە؟ 13
¿Hermosas y alegres plumas le has dado al pavo real; o alas y plumas al avestruz,
وشترمرغ هێلکەکەی لەسەر زەوی بەجێدەهێڵێت و خۆڵ گەرمیان دادەهێنێت، 14
Abandona sus huevos en el suelo, para que se incuben en el polvo.
لەبیری دەچێت کە پێ وردوخاشی دەکات و ئاژەڵی کێوی پێی پێدا دەنێن. 15
¿Sin pensar que pueden ser aplastados por el pie, y destrozados por las bestias del campo?
لەگەڵ بەچکەکانی دڵڕەقە وەک ئەوەی بەچکەی ئەو نەبن؛ گوێی ناداتێ کە ماندووبوونەکەی بێهوودە دەڕوات، 16
Es cruel con sus crías, como si no fueran de ella; su trabajo no tiene ningún propósito; ella no tiene miedo.
چونکە خودا دانایی لەبیر بردووەتەوە، لە تێگەیشتن بەشی نەداوە. 17
Porque Dios le ha quitado sabiduría a su mente y no le ha dado ninguna medida de conocimiento.
کاتێک پەڕەکانی فش دەکاتەوە بۆ ڕاکردن، بە ئەسپ و بە سوارەکەی پێدەکەنێت. 18
Cuando ella agita sus alas en lo alto, se burla del caballo y del que está sentado sobre él.
«ئایا تۆ هێز بە ئەسپ دەدەیت یان ملی بە یاڵ دادەپۆشیت؟ 19
¿Le das fuerza al caballo? ¿Es por tu mano que su cuello está cubierto de crin?
ئایا وای لێ دەکەیت کە وەک کوللە قەڵەمباز بدات و دەنگی حیلەکەی تۆقێنەر بێت؟ 20
¿Lo harás temblar como a un saltamontes, él vigor de su resoplido espanta?
بە توندی سم بە زەویدا بکوتێت، بە هێزەوە دەربپەڕێت، بەرەو مەیدانی جەنگ مل بنێت. 21
Él escarba en la tierra, y se alegra en su fuerza; sale al encuentro del equipo militar.
بە ترس پێبکەنێت و نەتۆقێت؛ لە ڕووی شمشێر نەگەڕێتەوە. 22
Se burla del temor, no se acobarda y no se aleja de la espada.
تیردان شەقەشەقی بێت و خەنجەر و نووکی ڕم ببریسکێنەوە. 23
El arco suena contra él aljaba; Ve el punto brillante de lanza y el escudo.
بەوپەڕی جۆشوخرۆشەوە غار دەدات، هەتا کاتی لێدانی کەڕەنا خۆی پێ ڕاناگیرێت. 24
Temblando de pasión, él está mordiendo la tierra; no es capaz de guardar silencio ante el sonido de la bocina;
لە کاتی فووکردن بە کەڕەنادا دەڵێت:”ئەها!“لە دوورەوە بۆنی شەڕ دەکات، هاواری سەرکردەکان و نەعرەتەی جەنگ. 25
Cuando llega a sus oídos, dice: ¡Ajá! Está oliendo la lucha desde lejos, y oyendo el trueno de los capitanes y los gritos de guerra.
«ئایا لە تێگەیشتنی تۆدایە هەڵۆ بفڕێت و ڕووەو باشوور باڵەکانی بکاتەوە؟ 26
¿Es por tu conocimiento que el halcón eleva su vuelo, extendiendo sus alas hacia el sur?
یان بە فەرمانی تۆیە هەڵۆ بەرز بفڕێت و هێلانەکەی لە بەرزی دابنێت؟ 27
¿O es por tu mandato que el águila sube y hace su lugar de descanso en lo alto?
لەسەر لووتکەی چیا نیشتەجێ دەبێت و بە شەو دەمێنێتەوە، هەڵدێری بەردەڵان قەڵاکەیەتی. 28
Sobre la roca está su morada; su fortaleza, sobre la cima de la montaña allí permanece.
لەوێوە نێچیری خۆی دەدۆزێتەوە و چاوەکانی لە دوورەوە دەبینن. 29
Desde allí él acecha la presa; su ojo lo ve desde lejos.
بەچکەکانی خوێن هەڵدەمژن، لە هەرکوێ کوژراوی لێ بێت، ئەو لەوێیە.» 30
Sus polluelos se alimentan de sangre, y donde están los cuerpos muertos, allí está ella.

< ئەیوب 39 >