< ئەیوب 39 >

«ئایا دەزانیت کەی بزنە کێوییەکان دەزێن؟ یان تێبینیت کردووە ئەو کاتەی کە ئاسک ژان دەیگرێت؟ 1
“¿Sabéis en qué momento paren las cabras montesas? ¿Observas cuando la cierva tiene cervatillo?
ئایا مانگەکانی ئاوسبوونی دەژمێریت یان کاتی زاوزێکردنیان دەزانیت؟ 2
¿Puedes contar los meses que cumplen? ¿O sabes la hora en que dan a luz?
چۆک دادەدەن و پاڵ بە ئازارەکانیانەوە دەنێن و بەچکەکانیان دەبێت. 3
Se inclinan. Llevan a sus crías. Terminan sus dolores de parto.
بەچکەکانیان لە چۆڵەوانی بەهێز و گەورە دەبن؛ دەڕۆن و ئیتر ناگەڕێنەوە لایان. 4
Sus crías se hacen fuertes. Crecen en el campo abierto. Salen y no vuelven.
«کێ کەرەکێوی بەڕەڵا کرد و مێخ زنجیری ئەو کێوییەی کردەوە؟ 5
“¿Quién ha liberado al burro salvaje? O que ha soltado las amarras del asno veloz,
ئەوەی چۆڵەوانیم کرد بە ماڵی و خوێڵێنم کردە ژینگەی. 6
cuyo hogar he convertido en el desierto, y la tierra salada su morada?
بە دەنگەدەنگی شار پێدەکەنێت، گوێی لە هاواری لێخوڕ نابێت. 7
Desprecia el tumulto de la ciudad, tampoco oye los gritos del conductor.
لە چیاکاندا بەدوای لەوەڕگادا دەگەڕێت، بۆ دۆزینەوەی هەموو سەوزاییەک. 8
La cordillera es su pasto. Busca cada cosa verde.
«ئایا گای کێوی ڕازی دەبێت خزمەتت بکات یان بە شەو لەلای ئاخوڕەکەت بمێنێتەوە؟ 9
“¿Se contentará el buey salvaje con servirte? ¿O se quedará junto a tu comedero?
ئایا دەتوانیت گای کێوی بە گاسنەوە ببەستیتەوە و جووتی پێ بکەیت؟ ئایا بەدواتدا دێت دۆڵەکان خەرتە بکات؟ 10
¿Puedes sujetar al buey salvaje en el surco con su arnés? ¿O va a labrar los valles después de ti?
ئایا پشتی پێ دەبەستیت، چونکە هێزەکەی مەزنە یان کارەکەی خۆتی بۆ بەجێدەهێڵیت؟ 11
¿Confiarás en él, porque su fuerza es grande? ¿O le dejarás tu trabajo?
ئایا متمانەی پێ دەکەیت کە دەغڵودانەکەت بهێنێت و بۆ سەر جۆخینەکەت کۆی بکاتەوە؟ 12
¿Confiarás en él para que traiga a casa tu semilla? y recoger el grano de tu era?
«بە خۆشییەوە وشترمرغ باڵەفڕکێ دەکات، ئایا پەڕوباڵەکەی وەک لەقلەق پیرۆزە؟ 13
“Las alas del avestruz se agitan con orgullo, ¿pero son las plumas y el plumaje del amor?
وشترمرغ هێلکەکەی لەسەر زەوی بەجێدەهێڵێت و خۆڵ گەرمیان دادەهێنێت، 14
Porque deja sus huevos en la tierra, los calienta en el polvo,
لەبیری دەچێت کە پێ وردوخاشی دەکات و ئاژەڵی کێوی پێی پێدا دەنێن. 15
y olvida que el pie puede aplastarlos, o que el animal salvaje los pisotee.
لەگەڵ بەچکەکانی دڵڕەقە وەک ئەوەی بەچکەی ئەو نەبن؛ گوێی ناداتێ کە ماندووبوونەکەی بێهوودە دەڕوات، 16
Trata con dureza a sus crías, como si no fueran suyas. Aunque su trabajo es en vano, no tiene miedo,
چونکە خودا دانایی لەبیر بردووەتەوە، لە تێگەیشتن بەشی نەداوە. 17
porque Dios la ha privado de sabiduría, tampoco le ha impartido entendimiento.
کاتێک پەڕەکانی فش دەکاتەوە بۆ ڕاکردن، بە ئەسپ و بە سوارەکەی پێدەکەنێت. 18
Cuando se eleva a lo alto, desprecia al caballo y a su jinete.
«ئایا تۆ هێز بە ئەسپ دەدەیت یان ملی بە یاڵ دادەپۆشیت؟ 19
“¿Le has dado fuerza al caballo? ¿Has vestido su cuello con una melena temblorosa?
ئایا وای لێ دەکەیت کە وەک کوللە قەڵەمباز بدات و دەنگی حیلەکەی تۆقێنەر بێت؟ 20
¿Le has hecho saltar como una langosta? La gloria de su resoplido es impresionante.
بە توندی سم بە زەویدا بکوتێت، بە هێزەوە دەربپەڕێت، بەرەو مەیدانی جەنگ مل بنێت. 21
Pisa el valle y se regocija en su fuerza. Sale al encuentro de los hombres armados.
بە ترس پێبکەنێت و نەتۆقێت؛ لە ڕووی شمشێر نەگەڕێتەوە. 22
Se burla del miedo y no se amilana, ni se aparta de la espada.
تیردان شەقەشەقی بێت و خەنجەر و نووکی ڕم ببریسکێنەوە. 23
El carcaj se sacude contra él, la lanza y la jabalina.
بەوپەڕی جۆشوخرۆشەوە غار دەدات، هەتا کاتی لێدانی کەڕەنا خۆی پێ ڕاناگیرێت. 24
Come la tierra con fiereza y rabia, ni se queda quieto al sonido de la trompeta.
لە کاتی فووکردن بە کەڕەنادا دەڵێت:”ئەها!“لە دوورەوە بۆنی شەڕ دەکات، هاواری سەرکردەکان و نەعرەتەی جەنگ. 25
Cada vez que suena la trompeta, resopla: “¡Ah! Huele la batalla a lo lejos, el estruendo de los capitanes, y los gritos.
«ئایا لە تێگەیشتنی تۆدایە هەڵۆ بفڕێت و ڕووەو باشوور باڵەکانی بکاتەوە؟ 26
“¿Es por tu sabiduría que el halcón vuela, y extiende sus alas hacia el sur?
یان بە فەرمانی تۆیە هەڵۆ بەرز بفڕێت و هێلانەکەی لە بەرزی دابنێت؟ 27
¿Es por tu orden que el águila se levanta, y hace su nido en las alturas?
لەسەر لووتکەی چیا نیشتەجێ دەبێت و بە شەو دەمێنێتەوە، هەڵدێری بەردەڵان قەڵاکەیەتی. 28
En el acantilado habita y hace su hogar, en la punta del acantilado y la fortaleza.
لەوێوە نێچیری خۆی دەدۆزێتەوە و چاوەکانی لە دوورەوە دەبینن. 29
Desde allí espía la presa. Sus ojos lo ven de lejos.
بەچکەکانی خوێن هەڵدەمژن، لە هەرکوێ کوژراوی لێ بێت، ئەو لەوێیە.» 30
Sus crías también chupan sangre. Donde están los muertos, allí está él”.

< ئەیوب 39 >