< ئەیوب 39 >
«ئایا دەزانیت کەی بزنە کێوییەکان دەزێن؟ یان تێبینیت کردووە ئەو کاتەی کە ئاسک ژان دەیگرێت؟ | 1 |
“¿Sabes cuándo paren las cabras salvajes? ¿Has observado los dolores de parto de los ciervos?
ئایا مانگەکانی ئاوسبوونی دەژمێریت یان کاتی زاوزێکردنیان دەزانیت؟ | 2 |
¿Sabes cuántos meses llevan a sus crías? ¿Sabes en qué momento dan a luz?
چۆک دادەدەن و پاڵ بە ئازارەکانیانەوە دەنێن و بەچکەکانیان دەبێت. | 3 |
Se agazapan en el parto para dar a luz a sus crías.
بەچکەکانیان لە چۆڵەوانی بەهێز و گەورە دەبن؛ دەڕۆن و ئیتر ناگەڕێنەوە لایان. | 4 |
Sus crías se fortalecen en el campo, se van y no vuelven.
«کێ کەرەکێوی بەڕەڵا کرد و مێخ زنجیری ئەو کێوییەی کردەوە؟ | 5 |
“¿Quién le dio la libertad al asno salvaje? ¿Quién lo liberó de sus ataduras?
ئەوەی چۆڵەوانیم کرد بە ماڵی و خوێڵێنم کردە ژینگەی. | 6 |
Yo le he dado el desierto como hogar, las llanuras saladas como lugar para vivir.
بە دەنگەدەنگی شار پێدەکەنێت، گوێی لە هاواری لێخوڕ نابێت. | 7 |
Desprecia el ruido de la ciudad; no necesita escuchar los gritos del conductor.
لە چیاکاندا بەدوای لەوەڕگادا دەگەڕێت، بۆ دۆزینەوەی هەموو سەوزاییەک. | 8 |
Caza en los montes los pastos, buscando toda clase de plantas verdes para comer.
«ئایا گای کێوی ڕازی دەبێت خزمەتت بکات یان بە شەو لەلای ئاخوڕەکەت بمێنێتەوە؟ | 9 |
“¿Está dispuesto el buey salvaje a servirte? ¿Pasará la noche en tu pesebre?
ئایا دەتوانیت گای کێوی بە گاسنەوە ببەستیتەوە و جووتی پێ بکەیت؟ ئایا بەدواتدا دێت دۆڵەکان خەرتە بکات؟ | 10 |
¿Puedes atar un buey salvaje a un arado? ¿Puedes hacer que labre tus campos por ti?
ئایا پشتی پێ دەبەستیت، چونکە هێزەکەی مەزنە یان کارەکەی خۆتی بۆ بەجێدەهێڵیت؟ | 11 |
Como es tan poderoso, ¿puedes confiar en él? ¿Puedes confiar en él para que te haga el trabajo pesado?
ئایا متمانەی پێ دەکەیت کە دەغڵودانەکەت بهێنێت و بۆ سەر جۆخینەکەت کۆی بکاتەوە؟ | 12 |
¿Estás seguro de que recogerá tu grano y lo llevará a tu era?
«بە خۆشییەوە وشترمرغ باڵەفڕکێ دەکات، ئایا پەڕوباڵەکەی وەک لەقلەق پیرۆزە؟ | 13 |
“El avestruz bate con orgullo sus alas, pero no se parecen en nada a las plumas de vuelo de la cigüeña.
وشترمرغ هێلکەکەی لەسەر زەوی بەجێدەهێڵێت و خۆڵ گەرمیان دادەهێنێت، | 14 |
La avestruz abandona sus huevos en el suelo, dejándolos para que se calienten en el polvo.
لەبیری دەچێت کە پێ وردوخاشی دەکات و ئاژەڵی کێوی پێی پێدا دەنێن. | 15 |
No cree que puedan ser aplastados bajo sus pies, pisoteados por un animal salvaje.
لەگەڵ بەچکەکانی دڵڕەقە وەک ئەوەی بەچکەی ئەو نەبن؛ گوێی ناداتێ کە ماندووبوونەکەی بێهوودە دەڕوات، | 16 |
Es dura con sus crías, actuando como si no le pertenecieran. No le importa que todo su trabajo haya sido en vano.
چونکە خودا دانایی لەبیر بردووەتەوە، لە تێگەیشتن بەشی نەداوە. | 17 |
Porque yo, Dios, la hice olvidar la sabiduría; no tuvo su parte de inteligencia.
کاتێک پەڕەکانی فش دەکاتەوە بۆ ڕاکردن، بە ئەسپ و بە سوارەکەی پێدەکەنێت. | 18 |
Pero cuando lo necesita, puede saltar y correr, burlando al caballo y a su jinete con su velocidad.
«ئایا تۆ هێز بە ئەسپ دەدەیت یان ملی بە یاڵ دادەپۆشیت؟ | 19 |
“¿Le diste al caballo su fuerza? ¿Le pusiste crines en el cuello?
ئایا وای لێ دەکەیت کە وەک کوللە قەڵەمباز بدات و دەنگی حیلەکەی تۆقێنەر بێت؟ | 20 |
¿Le hiciste capaz de saltar como una langosta? Su fuerte resoplido es aterrador.
بە توندی سم بە زەویدا بکوتێت، بە هێزەوە دەربپەڕێت، بەرەو مەیدانی جەنگ مل بنێت. | 21 |
Da zarpazos en el suelo, se levanta con fuerza y se lanza a la batalla.
بە ترس پێبکەنێت و نەتۆقێت؛ لە ڕووی شمشێر نەگەڕێتەوە. | 22 |
Se ríe del miedo; no se asusta en absoluto.
تیردان شەقەشەقی بێت و خەنجەر و نووکی ڕم ببریسکێنەوە. | 23 |
El carcaj lleno de flechas resuena contra él; la lanza y la jabalina resplandecen a la luz del sol.
بەوپەڕی جۆشوخرۆشەوە غار دەدات، هەتا کاتی لێدانی کەڕەنا خۆی پێ ڕاناگیرێت. | 24 |
Temblando de rabia galopa por el suelo; no puede quedarse quieto cuando suena la trompeta.
لە کاتی فووکردن بە کەڕەنادا دەڵێت:”ئەها!“لە دوورەوە بۆنی شەڕ دەکات، هاواری سەرکردەکان و نەعرەتەی جەنگ. | 25 |
Cuando suena la trompeta, está listo; siente el sonido de la batalla desde lejos, oye los gritos de los comandantes.
«ئایا لە تێگەیشتنی تۆدایە هەڵۆ بفڕێت و ڕووەو باشوور باڵەکانی بکاتەوە؟ | 26 |
“¿Es por tu sabiduría que el halcón se eleva, extendiendo sus alas hacia el sur?
یان بە فەرمانی تۆیە هەڵۆ بەرز بفڕێت و هێلانەکەی لە بەرزی دابنێت؟ | 27 |
¿Acaso ordenas al águila que vuele alto y haga su nido en las cumbres de los montes?
لەسەر لووتکەی چیا نیشتەجێ دەبێت و بە شەو دەمێنێتەوە، هەڵدێری بەردەڵان قەڵاکەیەتی. | 28 |
Vive entre los acantilados y se posa en un peñasco remoto.
لەوێوە نێچیری خۆی دەدۆزێتەوە و چاوەکانی لە دوورەوە دەبینن. | 29 |
Desde allí espía a su presa desde lejos, fijando su mirada en su víctima. Sus polluelos tragan sangre con avidez.
بەچکەکانی خوێن هەڵدەمژن، لە هەرکوێ کوژراوی لێ بێت، ئەو لەوێیە.» | 30 |
Donde están los cadáveres, allí se encuentran las aves de rapiña”.