< ئەیوب 39 >
«ئایا دەزانیت کەی بزنە کێوییەکان دەزێن؟ یان تێبینیت کردووە ئەو کاتەی کە ئاسک ژان دەیگرێت؟ | 1 |
Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? or canst thou mark when the hinds do calve?
ئایا مانگەکانی ئاوسبوونی دەژمێریت یان کاتی زاوزێکردنیان دەزانیت؟ | 2 |
Canst thou number the months that they fulfil? or knowest thou the time when they bring forth?
چۆک دادەدەن و پاڵ بە ئازارەکانیانەوە دەنێن و بەچکەکانیان دەبێت. | 3 |
They bow themselves, they bring forth their young ones, they cast out their sorrows.
بەچکەکانیان لە چۆڵەوانی بەهێز و گەورە دەبن؛ دەڕۆن و ئیتر ناگەڕێنەوە لایان. | 4 |
Their young ones are become strong, they grow strong with grain; they go forth, and return not to them.
«کێ کەرەکێوی بەڕەڵا کرد و مێخ زنجیری ئەو کێوییەی کردەوە؟ | 5 |
Who hath sent out the wild donkey free? or who hath loosed the bands of the wild donkey?
ئەوەی چۆڵەوانیم کرد بە ماڵی و خوێڵێنم کردە ژینگەی. | 6 |
Whose house I have made the wilderness, and the barren land his dwellings.
بە دەنگەدەنگی شار پێدەکەنێت، گوێی لە هاواری لێخوڕ نابێت. | 7 |
He scorneth the multitude of the city, neither regardeth he the crying of the driver.
لە چیاکاندا بەدوای لەوەڕگادا دەگەڕێت، بۆ دۆزینەوەی هەموو سەوزاییەک. | 8 |
The range of the mountains is his pasture, and he searcheth after every green thing.
«ئایا گای کێوی ڕازی دەبێت خزمەتت بکات یان بە شەو لەلای ئاخوڕەکەت بمێنێتەوە؟ | 9 |
Will the unicorn be willing to serve thee, or abide by thy crib?
ئایا دەتوانیت گای کێوی بە گاسنەوە ببەستیتەوە و جووتی پێ بکەیت؟ ئایا بەدواتدا دێت دۆڵەکان خەرتە بکات؟ | 10 |
Canst thou bind the unicorn with his band in the furrow? or will he harrow the valleys after thee?
ئایا پشتی پێ دەبەستیت، چونکە هێزەکەی مەزنە یان کارەکەی خۆتی بۆ بەجێدەهێڵیت؟ | 11 |
Wilt thou trust him, because his strength is great? or wilt thou leave thy labour to him?
ئایا متمانەی پێ دەکەیت کە دەغڵودانەکەت بهێنێت و بۆ سەر جۆخینەکەت کۆی بکاتەوە؟ | 12 |
Wilt thou believe him, that he will bring home thy seed, and gather it into thy barn?
«بە خۆشییەوە وشترمرغ باڵەفڕکێ دەکات، ئایا پەڕوباڵەکەی وەک لەقلەق پیرۆزە؟ | 13 |
Gavest thou the goodly wings to the peacocks? or wings and feathers to the ostrich?
وشترمرغ هێلکەکەی لەسەر زەوی بەجێدەهێڵێت و خۆڵ گەرمیان دادەهێنێت، | 14 |
Which leaveth her eggs in the earth, and warmeth them in the dust,
لەبیری دەچێت کە پێ وردوخاشی دەکات و ئاژەڵی کێوی پێی پێدا دەنێن. | 15 |
And forgetteth that the foot may crush them, or that the wild beast may break them.
لەگەڵ بەچکەکانی دڵڕەقە وەک ئەوەی بەچکەی ئەو نەبن؛ گوێی ناداتێ کە ماندووبوونەکەی بێهوودە دەڕوات، | 16 |
She is hardened against her young ones, as though they were not hers: her labour is in vain without fear;
چونکە خودا دانایی لەبیر بردووەتەوە، لە تێگەیشتن بەشی نەداوە. | 17 |
Because God hath withheld wisdom from her, neither hath he imparted to her understanding.
کاتێک پەڕەکانی فش دەکاتەوە بۆ ڕاکردن، بە ئەسپ و بە سوارەکەی پێدەکەنێت. | 18 |
When she lifteth herself on high, she scorneth the horse and his rider.
«ئایا تۆ هێز بە ئەسپ دەدەیت یان ملی بە یاڵ دادەپۆشیت؟ | 19 |
Hast thou given the horse strength? hast thou clothed his neck with thunder?
ئایا وای لێ دەکەیت کە وەک کوللە قەڵەمباز بدات و دەنگی حیلەکەی تۆقێنەر بێت؟ | 20 |
Canst thou make him afraid as a grasshopper? the glory of his nostrils is terrible.
بە توندی سم بە زەویدا بکوتێت، بە هێزەوە دەربپەڕێت، بەرەو مەیدانی جەنگ مل بنێت. | 21 |
He paweth in the valley, and rejoiceth in his strength: he goeth on to meet the armed men.
بە ترس پێبکەنێت و نەتۆقێت؛ لە ڕووی شمشێر نەگەڕێتەوە. | 22 |
He mocketh at fear, and is not dismayed; neither turneth he back from the sword.
تیردان شەقەشەقی بێت و خەنجەر و نووکی ڕم ببریسکێنەوە. | 23 |
The quiver rattleth against him, the glittering spear and the shield.
بەوپەڕی جۆشوخرۆشەوە غار دەدات، هەتا کاتی لێدانی کەڕەنا خۆی پێ ڕاناگیرێت. | 24 |
He swalloweth the ground with fierceness and rage: neither believeth he that it is the sound of the trumpet.
لە کاتی فووکردن بە کەڕەنادا دەڵێت:”ئەها!“لە دوورەوە بۆنی شەڕ دەکات، هاواری سەرکردەکان و نەعرەتەی جەنگ. | 25 |
He saith among the trumpets, Ha, ha; and he smelleth the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
«ئایا لە تێگەیشتنی تۆدایە هەڵۆ بفڕێت و ڕووەو باشوور باڵەکانی بکاتەوە؟ | 26 |
Doth the hawk fly by thy wisdom, and stretch her wings toward the south?
یان بە فەرمانی تۆیە هەڵۆ بەرز بفڕێت و هێلانەکەی لە بەرزی دابنێت؟ | 27 |
Doth the eagle mount up at thy command, and make her nest on high?
لەسەر لووتکەی چیا نیشتەجێ دەبێت و بە شەو دەمێنێتەوە، هەڵدێری بەردەڵان قەڵاکەیەتی. | 28 |
She dwelleth and abideth on the rock, upon the crag of the rock, and the strong place.
لەوێوە نێچیری خۆی دەدۆزێتەوە و چاوەکانی لە دوورەوە دەبینن. | 29 |
From there she seeketh the prey, and her eyes behold afar off.
بەچکەکانی خوێن هەڵدەمژن، لە هەرکوێ کوژراوی لێ بێت، ئەو لەوێیە.» | 30 |
Her young ones also suck up blood: and where the slain are, there is she.