ئەیوب 39
| «ئایا دەزانیت کەی بزنە کێوییەکان دەزێن؟ یان تێبینیت کردووە ئەو کاتەی کە ئاسک ژان دەیگرێت؟ | 1 |
Knowest thou the time when the wild goats of the rock bring forth? [Or] canst thou mark when the hinds do calve?
| ئایا مانگەکانی ئاوسبوونی دەژمێریت یان کاتی زاوزێکردنیان دەزانیت؟ | 2 |
Canst thou number the months that they fulfil? Or knowest thou the time when they bring forth?
| چۆک دادەدەن و پاڵ بە ئازارەکانیانەوە دەنێن و بەچکەکانیان دەبێت. | 3 |
They bow themselves, they bring forth their young, They cast out their pains.
| بەچکەکانیان لە چۆڵەوانی بەهێز و گەورە دەبن؛ دەڕۆن و ئیتر ناگەڕێنەوە لایان. | 4 |
Their young ones become strong, they grow up in the open field; They go forth, and return not again.
| «کێ کەرەکێوی بەڕەڵا کرد و مێخ زنجیری ئەو کێوییەی کردەوە؟ | 5 |
Who hath sent out the wild ass free? Or who hath loosed the bonds of the swift ass,
| ئەوەی چۆڵەوانیم کرد بە ماڵی و خوێڵێنم کردە ژینگەی. | 6 |
Whose home I have made the wilderness, And the salt land his dwelling-place?
| بە دەنگەدەنگی شار پێدەکەنێت، گوێی لە هاواری لێخوڕ نابێت. | 7 |
He scorneth the tumult of the city, Neither heareth he the shoutings of the driver.
| لە چیاکاندا بەدوای لەوەڕگادا دەگەڕێت، بۆ دۆزینەوەی هەموو سەوزاییەک. | 8 |
The range of the mountains is his pasture, And he searcheth after every green thing.
| «ئایا گای کێوی ڕازی دەبێت خزمەتت بکات یان بە شەو لەلای ئاخوڕەکەت بمێنێتەوە؟ | 9 |
Will the wild-ox be content to serve thee? Or will he abide by thy crib?
| ئایا دەتوانیت گای کێوی بە گاسنەوە ببەستیتەوە و جووتی پێ بکەیت؟ ئایا بەدواتدا دێت دۆڵەکان خەرتە بکات؟ | 10 |
Canst thou bind the wild-ox with his band in the furrow? Or will he harrow the valleys after thee?
| ئایا پشتی پێ دەبەستیت، چونکە هێزەکەی مەزنە یان کارەکەی خۆتی بۆ بەجێدەهێڵیت؟ | 11 |
Wilt thou trust him, because his strength is great? Or wilt thou leave to him thy labor?
| ئایا متمانەی پێ دەکەیت کە دەغڵودانەکەت بهێنێت و بۆ سەر جۆخینەکەت کۆی بکاتەوە؟ | 12 |
Wilt thou confide in him, that he will bring home thy seed, And gather [the grain] of thy threshing-floor?
| «بە خۆشییەوە وشترمرغ باڵەفڕکێ دەکات، ئایا پەڕوباڵەکەی وەک لەقلەق پیرۆزە؟ | 13 |
The wings of the ostrich wave proudly; [But] are they the pinions and plumage of love?
| وشترمرغ هێلکەکەی لەسەر زەوی بەجێدەهێڵێت و خۆڵ گەرمیان دادەهێنێت، | 14 |
For she leaveth her eggs on the earth, And warmeth them in the dust,
| لەبیری دەچێت کە پێ وردوخاشی دەکات و ئاژەڵی کێوی پێی پێدا دەنێن. | 15 |
And forgetteth that the foot may crush them, Or that the wild beast may trample them.
| لەگەڵ بەچکەکانی دڵڕەقە وەک ئەوەی بەچکەی ئەو نەبن؛ گوێی ناداتێ کە ماندووبوونەکەی بێهوودە دەڕوات، | 16 |
She dealeth hardly with her young ones, as if they were not hers: Though her labor be in vain, [she is] without fear;
| چونکە خودا دانایی لەبیر بردووەتەوە، لە تێگەیشتن بەشی نەداوە. | 17 |
Because God hath deprived her of wisdom, Neither hath he imparted to her understanding.
| کاتێک پەڕەکانی فش دەکاتەوە بۆ ڕاکردن، بە ئەسپ و بە سوارەکەی پێدەکەنێت. | 18 |
What time she lifteth up herself on high, She scorneth the horse and his rider.
| «ئایا تۆ هێز بە ئەسپ دەدەیت یان ملی بە یاڵ دادەپۆشیت؟ | 19 |
Hast thou given the horse [his] might? Hast thou clothed his neck with the quivering mane?
| ئایا وای لێ دەکەیت کە وەک کوللە قەڵەمباز بدات و دەنگی حیلەکەی تۆقێنەر بێت؟ | 20 |
Hast thou made him to leap as a locust? The glory of his snorting is terrible.
| بە توندی سم بە زەویدا بکوتێت، بە هێزەوە دەربپەڕێت، بەرەو مەیدانی جەنگ مل بنێت. | 21 |
He paweth in the valley, and rejoiceth in his strength: He goeth out to meet the armed men.
| بە ترس پێبکەنێت و نەتۆقێت؛ لە ڕووی شمشێر نەگەڕێتەوە. | 22 |
He mocketh at fear, and is not dismayed; Neither turneth he back from the sword.
| تیردان شەقەشەقی بێت و خەنجەر و نووکی ڕم ببریسکێنەوە. | 23 |
The quiver rattleth against him, The flashing spear and the javelin.
| بەوپەڕی جۆشوخرۆشەوە غار دەدات، هەتا کاتی لێدانی کەڕەنا خۆی پێ ڕاناگیرێت. | 24 |
He swalloweth the ground with fierceness and rage; Neither believeth he that it is the voice of the trumpet.
| لە کاتی فووکردن بە کەڕەنادا دەڵێت:”ئەها!“لە دوورەوە بۆنی شەڕ دەکات، هاواری سەرکردەکان و نەعرەتەی جەنگ. | 25 |
As oft as the trumpet [soundeth] he saith, Aha! And he smelleth the battle afar off, The thunder of the captains, and the shouting.
| «ئایا لە تێگەیشتنی تۆدایە هەڵۆ بفڕێت و ڕووەو باشوور باڵەکانی بکاتەوە؟ | 26 |
Is it by thy wisdom that the hawk soareth, [And] stretcheth her wings toward the south?
| یان بە فەرمانی تۆیە هەڵۆ بەرز بفڕێت و هێلانەکەی لە بەرزی دابنێت؟ | 27 |
Is it at thy command that the eagle mounteth up, And maketh her nest on high?
| لەسەر لووتکەی چیا نیشتەجێ دەبێت و بە شەو دەمێنێتەوە، هەڵدێری بەردەڵان قەڵاکەیەتی. | 28 |
On the cliff she dwelleth, and maketh her home, Upon the point of the cliff, and the stronghold.
| لەوێوە نێچیری خۆی دەدۆزێتەوە و چاوەکانی لە دوورەوە دەبینن. | 29 |
From thence she spieth out the prey; Her eyes behold it afar off.
| بەچکەکانی خوێن هەڵدەمژن، لە هەرکوێ کوژراوی لێ بێت، ئەو لەوێیە.» | 30 |
Her young ones also suck up blood: And where the slain are, there is she.
