< ئەیوب 39 >
«ئایا دەزانیت کەی بزنە کێوییەکان دەزێن؟ یان تێبینیت کردووە ئەو کاتەی کە ئاسک ژان دەیگرێت؟ | 1 |
“Do you know the time when the mountain goats give birth? Do you watch when the doe bears fawns?
ئایا مانگەکانی ئاوسبوونی دەژمێریت یان کاتی زاوزێکردنیان دەزانیت؟ | 2 |
Can you count the months that they fulfill? Or do you know the time when they give birth?
چۆک دادەدەن و پاڵ بە ئازارەکانیانەوە دەنێن و بەچکەکانیان دەبێت. | 3 |
They bow themselves. They bear their young. They end their labor pains.
بەچکەکانیان لە چۆڵەوانی بەهێز و گەورە دەبن؛ دەڕۆن و ئیتر ناگەڕێنەوە لایان. | 4 |
Their young ones become strong. They grow up in the open field. They go out, and do not return again.
«کێ کەرەکێوی بەڕەڵا کرد و مێخ زنجیری ئەو کێوییەی کردەوە؟ | 5 |
“Who has set the wild donkey free? Or who has loosened the bonds of the swift donkey,
ئەوەی چۆڵەوانیم کرد بە ماڵی و خوێڵێنم کردە ژینگەی. | 6 |
whose home I have made the wilderness, and the salt land his dwelling place?
بە دەنگەدەنگی شار پێدەکەنێت، گوێی لە هاواری لێخوڕ نابێت. | 7 |
He scorns the tumult of the city, neither does he hear the shouting of the driver.
لە چیاکاندا بەدوای لەوەڕگادا دەگەڕێت، بۆ دۆزینەوەی هەموو سەوزاییەک. | 8 |
The range of the mountains is his pasture. He searches after every green thing.
«ئایا گای کێوی ڕازی دەبێت خزمەتت بکات یان بە شەو لەلای ئاخوڕەکەت بمێنێتەوە؟ | 9 |
“Will the wild ox be content to serve you? Or will he stay by your feeding trough?
ئایا دەتوانیت گای کێوی بە گاسنەوە ببەستیتەوە و جووتی پێ بکەیت؟ ئایا بەدواتدا دێت دۆڵەکان خەرتە بکات؟ | 10 |
Can you hold the wild ox in the furrow with his harness? Or will he till the valleys after you?
ئایا پشتی پێ دەبەستیت، چونکە هێزەکەی مەزنە یان کارەکەی خۆتی بۆ بەجێدەهێڵیت؟ | 11 |
Will you trust him, because his strength is great? Or will you leave to him your labor?
ئایا متمانەی پێ دەکەیت کە دەغڵودانەکەت بهێنێت و بۆ سەر جۆخینەکەت کۆی بکاتەوە؟ | 12 |
Will you confide in him, that he will bring home your seed, and gather the grain of your threshing floor?
«بە خۆشییەوە وشترمرغ باڵەفڕکێ دەکات، ئایا پەڕوباڵەکەی وەک لەقلەق پیرۆزە؟ | 13 |
“The wings of the ostrich wave proudly, but are they the feathers and plumage of love?
وشترمرغ هێلکەکەی لەسەر زەوی بەجێدەهێڵێت و خۆڵ گەرمیان دادەهێنێت، | 14 |
For she leaves her eggs on the earth, warms them in the dust,
لەبیری دەچێت کە پێ وردوخاشی دەکات و ئاژەڵی کێوی پێی پێدا دەنێن. | 15 |
and forgets that the foot may crush them, or that the wild animal may trample them.
لەگەڵ بەچکەکانی دڵڕەقە وەک ئەوەی بەچکەی ئەو نەبن؛ گوێی ناداتێ کە ماندووبوونەکەی بێهوودە دەڕوات، | 16 |
She deals harshly with her young ones, as if they were not hers. Though her labor is in vain, she is without fear,
چونکە خودا دانایی لەبیر بردووەتەوە، لە تێگەیشتن بەشی نەداوە. | 17 |
because God has deprived her of wisdom, neither has he imparted to her understanding.
کاتێک پەڕەکانی فش دەکاتەوە بۆ ڕاکردن، بە ئەسپ و بە سوارەکەی پێدەکەنێت. | 18 |
When she lifts up herself on high, she scorns the horse and his rider.
«ئایا تۆ هێز بە ئەسپ دەدەیت یان ملی بە یاڵ دادەپۆشیت؟ | 19 |
“Have you given the horse might? Have you clothed his neck with a quivering mane?
ئایا وای لێ دەکەیت کە وەک کوللە قەڵەمباز بدات و دەنگی حیلەکەی تۆقێنەر بێت؟ | 20 |
Have you made him to leap as a locust? The glory of his snorting is awesome.
بە توندی سم بە زەویدا بکوتێت، بە هێزەوە دەربپەڕێت، بەرەو مەیدانی جەنگ مل بنێت. | 21 |
He paws in the valley, and rejoices in his strength. He goes out to meet the armed men.
بە ترس پێبکەنێت و نەتۆقێت؛ لە ڕووی شمشێر نەگەڕێتەوە. | 22 |
He mocks at fear, and is not dismayed, neither does he turn back from the sword.
تیردان شەقەشەقی بێت و خەنجەر و نووکی ڕم ببریسکێنەوە. | 23 |
The quiver rattles against him, the flashing spear and the javelin.
بەوپەڕی جۆشوخرۆشەوە غار دەدات، هەتا کاتی لێدانی کەڕەنا خۆی پێ ڕاناگیرێت. | 24 |
He eats up the ground with fierceness and rage, neither does he stand still at the sound of the trumpet.
لە کاتی فووکردن بە کەڕەنادا دەڵێت:”ئەها!“لە دوورەوە بۆنی شەڕ دەکات، هاواری سەرکردەکان و نەعرەتەی جەنگ. | 25 |
As often as the trumpet sounds he snorts, ‘Aha!’ He smells the battle afar off, the thunder of the captains, and the shouting.
«ئایا لە تێگەیشتنی تۆدایە هەڵۆ بفڕێت و ڕووەو باشوور باڵەکانی بکاتەوە؟ | 26 |
“Is it by your wisdom that the hawk soars, and stretches her wings toward the south?
یان بە فەرمانی تۆیە هەڵۆ بەرز بفڕێت و هێلانەکەی لە بەرزی دابنێت؟ | 27 |
Is it at your command that the eagle mounts up, and makes his nest on high?
لەسەر لووتکەی چیا نیشتەجێ دەبێت و بە شەو دەمێنێتەوە، هەڵدێری بەردەڵان قەڵاکەیەتی. | 28 |
On the cliff he dwells and makes his home, on the point of the cliff and the stronghold.
لەوێوە نێچیری خۆی دەدۆزێتەوە و چاوەکانی لە دوورەوە دەبینن. | 29 |
From there he spies out the prey. His eyes see it afar off.
بەچکەکانی خوێن هەڵدەمژن، لە هەرکوێ کوژراوی لێ بێت، ئەو لەوێیە.» | 30 |
His young ones also suck up blood. Where the slain are, there he is.”