< ئەیوب 38 >
یەزدانیش لە گەردەلوولەکەوە وەڵامی ئەیوبی دایەوە و فەرمووی: | 1 |
Entonces Yahvé respondió a Job desde el torbellino, y dijo:
«ئەمە کێیە، بێ زانیاری قسە دەکات و ڕاوێژی من تێک دەدات؟ | 2 |
“¿Quién es este que obscurece mis planes con palabras insensatas?
ئێستا وەک پیاو پشتێنەکەی خۆت توند بکە، پرسیارت لێ دەکەم و وەڵامم بدەوە. | 3 |
Cíñete ahora los lomos, como varón; que Yo te preguntaré, y tú me instruirás.
«کاتێک زەویم دامەزراند لەکوێ بوویت؟ ئەگەر تێگەیشتنت هەیە پێم بڵێ. | 4 |
¿Dónde estabas tú cuando Yo cimentaba la tierra? Dilo, si tienes inteligencia.
کێ پێوانەکانی دانا؟ بێگومان تۆ دەزانیت! یان کێ گوریسی پێوانەی بەسەردا هێنا؟ | 5 |
¿Quién le trazó sus dimensiones —tú lo sabes seguro— o quién extendió sobre ella la cuerda?
بناغەکانی لەسەر چی چەسپاند، یان کێ بەردی بناغەکەی دانا، | 6 |
¿En qué se hincan sus bases, o quien asentó su piedra angular,
کاتێک ئەستێرەکانی بەرەبەیان پێکەوە هاواری خۆشییان دەکرد و هەموو فریشتەکان هوتافیان دەکێشا؟ | 7 |
mientras cantaban en coro las estrellas de la mañana, entre los aplausos de todos los hijos de Dios?
«کێ بە دەروازەکان دەریای بەندکرد، کاتێک بە پاڵەپەستۆ لە منداڵدان هاتە دەرەوە، | 8 |
¿Quién cerró con puertas el mar, cuando impetuoso salía del seno?
کە هەورم کردە بەرگی و هەوری تاریکم کرد بە قۆنداغی، | 9 |
al ponerle Yo las nubes por vestido y las tinieblas por envoltura;
کە فەرزی خۆم بەسەریدا سەپاند و دەروازە و شمشیرەم بۆ دانا، | 10 |
imponiéndole mi ley y poniendo barras y puertas,
فەرمووم:”هەتا ئێرە دێیت و تێناپەڕیت؛ لێرە شەپۆلەکانی لووتبەرزیت دەشکێن“؟ | 11 |
con estas palabras: «Hasta aquí llegarás, y no pasarás más allá; y ahí se quebrantará el orgullo de tus olas.»
«ئایا لە هیچ ڕۆژێک لە ڕۆژانی ژیانتدا فەرمانت بە بەرەبەیان کردووە، هەتا زەردەی خۆر هەڵنەیێت، | 12 |
¿Acaso en algún momento de tu vida has dado tú órdenes a la mañana, señalado su lugar a la aurora,
هەتا ڕۆخەکانی زەوی بگرێت و بەدکارانی لێ بتەکێنێت؟ | 13 |
para que ocupe los cabos de la tierra, y sean expulsados de ellas los malhechores?
وەکو مۆرێک کە لە قوڕی دەدەیت، دەوەستێت هەروەکو بەرگی پۆشیبێت. | 14 |
Cambia ella su forma como la arcilla del sello, y se presenta como un vestido (nuevo),
ڕووناکی لە بەدکاران قەدەغە دەکرێت و دەستی بەرزکراوەیان دەشکێنرێت. | 15 |
privando de su luz a los malvados, y quebrando el brazo levantado.
«ئایا گەیشتیتە سەرچاوەکانی دەریا و بەناو کون و کەلەبەرەکانی قووڵاییدا هاتوچۆت کرد؟ | 16 |
¿Penetraste tú hasta las fuentes del mar; te paseaste en el fondo del abismo?
ئایا دەروازەکانی مردنت بۆ ئاشکرا بوون یان دەروازەکانی سێبەری مەرگت بینی؟ | 17 |
¿Se te han abierto acaso las puertas de la muerte, y has visto esas puertas tenebrosas?
ئایا پانوبەرینی زەوی دەزانیت؟ ئەگەر هەموو ئەم شتانە دەزانیت، پێم بڵێ. | 18 |
Ya que has investigado la tierra en toda su anchura, habla, si todo lo sabes.
«کام ڕێگایە دەچێتە نشینگەی ڕووناکی؟ ئەی شوێنی نیشتەجێبوونی تاریکی لەکوێیە؟ | 19 |
¿Dónde está el camino que conduce a la morada de la luz? y el lugar de las tinieblas, ¿dónde se halla?
ئایا دەتوانیت هەریەکەیان بۆ سنووری خۆی ببەیت و ڕێگای ماڵەکانیان شارەزابیت؟ | 20 |
ya que tú las conduces a sus dominios, y conoces los senderos que llevan a su morada.
لەبەر ئەوەی تۆ لەپێش ئەمانەوە لەدایک ببوویت! بە دڵنیاییەوە تۆ زۆر تەمەن درێژیت! | 21 |
Tú debes saberlo, porque habías nacido ya entonces, y el número de tus días es tan grande.
«ئایا چووی بۆ ناو ئەمبارەکانی بەفر یان کۆگاکانی تەرزەت بینیوە، | 22 |
¿Penetraste tú acaso en los depósitos de la nieve, y viste los almacenes del granizo,
ئەوەی هەڵمگرتووە بۆ کاتی تەنگانە، بۆ ڕۆژانی نەهامەتی و جەنگ؟ | 23 |
que Yo he guardado para el tiempo de la angustia, para el día de la batalla y del combate?
لە چ ڕێگایەکەوە بروسکە دابەش دەبێت و بای ڕۆژهەڵات لەسەر زەوی بڵاو دەبێتەوە؟ | 24 |
¿Por qué camino se difunde la luz, y marcha el solano sobre la tierra?
کێ لێکی جیا کردەوە جۆگەکان بۆ بارانی بە لێشاو و ڕێچکە بۆ باوبۆران؟ | 25 |
¿Quién abre regueras al aguacero, y camino a la nube tronadora,
بۆ ئاودانی خاکێک کە مرۆڤی تێدا نییە، بەسەر چۆڵەوانییەک کە ئادەمیزادی تێدا نییە، | 26 |
para hacer llover sobre un país inhabitado, sobre el yermo, donde no vive hombre,
بۆ ئەوەی خاکی کاول و وێران تێر بکات، وا بکات گیای لێ بڕووێت. | 27 |
para hartar tierras desiertas y vacías, y hacer brotar un poco de hierba?
ئایا باران باوکی هەیە؟ ئەی کێ دڵۆپەکانی شەونم دەخاتەوە؟ | 28 |
¿Tiene padre la lluvia? ¿o quién engendra las gotas del rocío?
بەستەڵەک لە سکی کێ دێتە دەرەوە؟ شەختەی ئاسمان بۆ کێ لەدایک دەبێت، | 29 |
¿Del seno de quién sale el hielo? y la escarcha del cielo ¿quién la da a luz,
کاتێک ئاوەکان وەک بەردیان لێ دێت و ڕووی قووڵاییەکان دەیبەستێت؟ | 30 |
para que sea como piedra el agua, y se congele la superficie del abismo?
«ئایا تۆ دەتوانیت گرێیەکانی حەوتەوانە ببەستیت یان گرێ بەستراوەکانی ڕاوچی بکەیتەوە؟ | 31 |
¿Atas tú los lazos de las Pléyades, o puedes soltar las ataduras del Orión?
ئایا تۆ دەتوانیت کەلووەکان لە کاتی خۆی دەربخەیت، یان ڕێنمایی کەلووی ورچ بکەیت لەگەڵ بەچکەکانی؟ | 32 |
¿Eres tú quien a su tiempo hace salir los signos del zodíaco, y guía a la Osa con sus cachorros?
ئایا یاساکانی ئاسمان دەزانیت، یاخود تۆ بڕیاری دەسەڵاتی ئەو بەسەر زەویدا دەچەسپێنیت؟ | 33 |
¿Conoces tú las leyes del cielo y fijas su influjo sobre la tierra?
«ئایا دەتوانیت دەنگت بۆ هەورەکان بەرز بکەیتەوە هەتا بە لێشاوی ئاو داتبپۆشێت؟ | 34 |
¿Alzas tú hasta las nubes tu voz, para que caigan sobre ti las copiosas aguas?
ئایا توانای ئەوەت هەیە بروسکەکان بنێریت، جا بڕۆن و بڵێن:”ئەوەتاین ئێمە“؟ | 35 |
¿Despachas tú los rayos, y se van diciéndote: «Henos aquí»?
کێ دانایی دەبەخشێت یان تێگەیشتن بە مێشک دەدات؟ | 36 |
¿Quién puso sabiduría en las nubes, e inteligencia en los meteoros?
کێ بە داناییەوە هەورەکان دەژمێرێت یان مەشکەکانی ئاسمان دەڕژێنێت، | 37 |
¿Hay quien con toda su sabiduría puede contar las nubes, y vaciar los odres del cielo,
کاتێک تێکەڵ بە خۆڵ دەبێت یەکدەگرن و دەبنە قوڕ؟ | 38 |
para que el polvo se transforme en masa sólida, y se peguen unos a otros los terrones?
«ئایا تۆ نێچیر بۆ شێرە مێ ڕاو دەکەیت یان هەڵپەی بەچکە شێرەکان ئارام دەکەیتەوە، | 39 |
¿Cazas tú la presa para la leona, y sustentas la vida de los Ieoncillos,
کاتێک لەناو بێشەکەیان خۆیان دەکێشنەوە و خۆیان مەڵاس دەدەن بۆ بۆسە؟ | 40 |
cuando se acurrucan en sus cubiles, y se retiran a la espesura para estar en acecho?
کێ ڕاو بۆ قەلەڕەش ئامادە دەکات کە بەچکەکانی دەقیڕێنن بۆ خودا و لەبەر نەبوونی خواردن پەرتەوازە بوون؟ | 41 |
¿Quién prepara al cuervo su alimento, cuando sus pollitos gritan hacia Dios, yendo de un lado a otro por falta de comida?