< ئەیوب 38 >
یەزدانیش لە گەردەلوولەکەوە وەڵامی ئەیوبی دایەوە و فەرمووی: | 1 |
Then did the Lord address Job out of the storm-wind, and said,
«ئەمە کێیە، بێ زانیاری قسە دەکات و ڕاوێژی من تێک دەدات؟ | 2 |
Who is this that casteth darkness [on my] counsel by words without knowledge?
ئێستا وەک پیاو پشتێنەکەی خۆت توند بکە، پرسیارت لێ دەکەم و وەڵامم بدەوە. | 3 |
Do but gird up like a mighty man thy loins: and I will ask thee, and do thou inform me.
«کاتێک زەویم دامەزراند لەکوێ بوویت؟ ئەگەر تێگەیشتنت هەیە پێم بڵێ. | 4 |
Where wast thou when I laid the foundations of the earth? tell it, if thou hast any understanding [of it].
کێ پێوانەکانی دانا؟ بێگومان تۆ دەزانیت! یان کێ گوریسی پێوانەی بەسەردا هێنا؟ | 5 |
Who fixed her measurements, if thou knowest it? or who stretched the measuring-line over her?
بناغەکانی لەسەر چی چەسپاند، یان کێ بەردی بناغەکەی دانا، | 6 |
Upon what are her foundation-pillars placed at rest? or who laid her corner-stone:
کاتێک ئەستێرەکانی بەرەبەیان پێکەوە هاواری خۆشییان دەکرد و هەموو فریشتەکان هوتافیان دەکێشا؟ | 7 |
When altogether sang the morning stars in gladness, and shouted for joy all the sons of God?
«کێ بە دەروازەکان دەریای بەندکرد، کاتێک بە پاڵەپەستۆ لە منداڵدان هاتە دەرەوە، | 8 |
And who closed up with doors the sea, when, issuing forth, it came out of the deep bosom of the earth?
کە هەورم کردە بەرگی و هەوری تاریکم کرد بە قۆنداغی، | 9 |
When I made the clouds its garment, and thick fog its swaddling-cloth,
کە فەرزی خۆم بەسەریدا سەپاند و دەروازە و شمشیرەم بۆ دانا، | 10 |
And when I decreed for it my law, and set [for it] bars and doors,
فەرمووم:”هەتا ئێرە دێیت و تێناپەڕیت؛ لێرە شەپۆلەکانی لووتبەرزیت دەشکێن“؟ | 11 |
And said, Thus far mayest thou come, but no farther; and here shall be stayed [thy strength] in the pride of thy waves?
«ئایا لە هیچ ڕۆژێک لە ڕۆژانی ژیانتدا فەرمانت بە بەرەبەیان کردووە، هەتا زەردەی خۆر هەڵنەیێت، | 12 |
Didst thou ever, in all thy days, command the morning; didst thou ever assign the morning-dawn its place:
هەتا ڕۆخەکانی زەوی بگرێت و بەدکارانی لێ بتەکێنێت؟ | 13 |
That it might lay hold of the ends of the earth, so that the wicked might be shaken out therefrom?
وەکو مۆرێک کە لە قوڕی دەدەیت، دەوەستێت هەروەکو بەرگی پۆشیبێت. | 14 |
She is changed as the sealing-clay: and [all things] stand as though newly clad.
ڕووناکی لە بەدکاران قەدەغە دەکرێت و دەستی بەرزکراوەیان دەشکێنرێت. | 15 |
And from the wicked is their light withdrawn, and the high-raised arm is broken.
«ئایا گەیشتیتە سەرچاوەکانی دەریا و بەناو کون و کەلەبەرەکانی قووڵاییدا هاتوچۆت کرد؟ | 16 |
Didst thou ever penetrate as far as the springs of the sea? or wander through the bottom of the deep?
ئایا دەروازەکانی مردنت بۆ ئاشکرا بوون یان دەروازەکانی سێبەری مەرگت بینی؟ | 17 |
Were the gates of death ever laid open unto thee? or canst thou see the doors of the shadow of death?
ئایا پانوبەرینی زەوی دەزانیت؟ ئەگەر هەموو ئەم شتانە دەزانیت، پێم بڵێ. | 18 |
Hast thou a clear understanding of the breadth of the earth? Tell it, if thou knowest it all.
«کام ڕێگایە دەچێتە نشینگەی ڕووناکی؟ ئەی شوێنی نیشتەجێبوونی تاریکی لەکوێیە؟ | 19 |
Where is the way [to the spot where] the light dwelleth? and the darkness—where is its place,
ئایا دەتوانیت هەریەکەیان بۆ سنووری خۆی ببەیت و ڕێگای ماڵەکانیان شارەزابیت؟ | 20 |
That thou mightest take each to its boundary, and that thou mightest mark the pathways to its house?
لەبەر ئەوەی تۆ لەپێش ئەمانەوە لەدایک ببوویت! بە دڵنیاییەوە تۆ زۆر تەمەن درێژیت! | 21 |
Thou [surely] knowest it; because thou wast then born, and the number of thy days is great!
«ئایا چووی بۆ ناو ئەمبارەکانی بەفر یان کۆگاکانی تەرزەت بینیوە، | 22 |
Didst thou ever enter into the treasuries of the snow? or canst thou see the treasuries of the hail,
ئەوەی هەڵمگرتووە بۆ کاتی تەنگانە، بۆ ڕۆژانی نەهامەتی و جەنگ؟ | 23 |
Which I have reserved for the time of distress, for the day of fight and battle?
لە چ ڕێگایەکەوە بروسکە دابەش دەبێت و بای ڕۆژهەڵات لەسەر زەوی بڵاو دەبێتەوە؟ | 24 |
Where is the way [to the spot where] the light divideth itself, [where] the east wind is scattered over the earth?
کێ لێکی جیا کردەوە جۆگەکان بۆ بارانی بە لێشاو و ڕێچکە بۆ باوبۆران؟ | 25 |
Who hath divided off watercourses for the overflowing rain, and a way for the lightning [that is followed by] thunders,
بۆ ئاودانی خاکێک کە مرۆڤی تێدا نییە، بەسەر چۆڵەوانییەک کە ئادەمیزادی تێدا نییە، | 26 |
To bring rain on a land, void of men; on a wilderness wherein no son of earth [is found];
بۆ ئەوەی خاکی کاول و وێران تێر بکات، وا بکات گیای لێ بڕووێت. | 27 |
To satisfy waste and desolate lands; and to promote the growth of the tender grass?
ئایا باران باوکی هەیە؟ ئەی کێ دڵۆپەکانی شەونم دەخاتەوە؟ | 28 |
Hath the rain a father? or who hath begotten the drops of the dew?
بەستەڵەک لە سکی کێ دێتە دەرەوە؟ شەختەی ئاسمان بۆ کێ لەدایک دەبێت، | 29 |
Out of whose womb cometh forth the ice? and the hoary frost of heaven—who giveth birth to it?
کاتێک ئاوەکان وەک بەردیان لێ دێت و ڕووی قووڵاییەکان دەیبەستێت؟ | 30 |
[When] like a stone the waters are congealed, and the face of the deep is bound in fetters?
«ئایا تۆ دەتوانیت گرێیەکانی حەوتەوانە ببەستیت یان گرێ بەستراوەکانی ڕاوچی بکەیتەوە؟ | 31 |
Canst thou bind together the chains of the Pleiades, or loosen the bands of Orion?
ئایا تۆ دەتوانیت کەلووەکان لە کاتی خۆی دەربخەیت، یان ڕێنمایی کەلووی ورچ بکەیت لەگەڵ بەچکەکانی؟ | 32 |
Canst thou bring forth the constellations of the zodiac, each in its season? or canst thou guide the Bear with its young?
ئایا یاساکانی ئاسمان دەزانیت، یاخود تۆ بڕیاری دەسەڵاتی ئەو بەسەر زەویدا دەچەسپێنیت؟ | 33 |
Knowest thou the laws of heaven? or dost thou appoint its rule on the earth?
«ئایا دەتوانیت دەنگت بۆ هەورەکان بەرز بکەیتەوە هەتا بە لێشاوی ئاو داتبپۆشێت؟ | 34 |
Canst thou lift up to the clouds thy voice, that the abundance of waters may cover thee?
ئایا توانای ئەوەت هەیە بروسکەکان بنێریت، جا بڕۆن و بڵێن:”ئەوەتاین ئێمە“؟ | 35 |
Canst thou send out lightnings, that they may go, and say unto thee, Here are we?
کێ دانایی دەبەخشێت یان تێگەیشتن بە مێشک دەدات؟ | 36 |
Who hath put wisdom in the dark clouds? or who hath given understanding to the bright meteors?
کێ بە داناییەوە هەورەکان دەژمێرێت یان مەشکەکانی ئاسمان دەڕژێنێت، | 37 |
Who ordaineth the skies with wisdom? or who emptieth out the bottles of heaven.
کاتێک تێکەڵ بە خۆڵ دەبێت یەکدەگرن و دەبنە قوڕ؟ | 38 |
When the dust is poured out as molten metal, and the clods are made to cleave fast together?
«ئایا تۆ نێچیر بۆ شێرە مێ ڕاو دەکەیت یان هەڵپەی بەچکە شێرەکان ئارام دەکەیتەوە، | 39 |
Dost thou hunt for the lioness her prey? and suppliest thou the food for the young lions,
کاتێک لەناو بێشەکەیان خۆیان دەکێشنەوە و خۆیان مەڵاس دەدەن بۆ بۆسە؟ | 40 |
When they are couched in their lairs, rest in the thicket, lying in wait?
کێ ڕاو بۆ قەلەڕەش ئامادە دەکات کە بەچکەکانی دەقیڕێنن بۆ خودا و لەبەر نەبوونی خواردن پەرتەوازە بوون؟ | 41 |
Who provideth for the raven his provision? when his young ones cry unto God, and wander about for lack of food?